گروه سياسي: اگر بخواهیم با دوگانه‌ی اصلاح طلب-اصولگرا به‌ترکیب مجلس نگاهی بیندازیم باید قبول کرد که اکثریت مجلس در اختیار اصولگرایان و اقلیت به اصلاح‌‌طلبان متعلق است. دلیل چنین وضعیتی هم کاملا روشن است و آن دلیل محدودیت هایی است که برای چهره‌های اصلاح طلب در رقابت‌های انتخاباتی وضع می‌شود و آن‌ها از حضور در این رقابت‌ها کنار گذاشته می‌شوند و نتیجه‌ی چنین امری در انتخابات اخیر ائتلاف اصلاح‌‌طلبان با اصولگرایان معتدل بود.
در این روزها که چند ماهی از حضور نمایندگان در مجلس دهم می‌گذرد شاهد اقلیتی متحد و اکثریتی متفرق در مجلس هستیم. به گونه‌ای که صحبت از سه پاره شدن فراکسیون اکثریت متعلق به اصولگرایان است. موضوعی که تا حدودی قابل پیش بینی بود و می‌شد حدس زد که کنار هم نشستن یاران لاریجانی با پایداری‌ها از محالات خواهد بود. به این دو گروه بخشی از اصولگرایان حامی روحانی را هم باید افزود که با اینکه در انتخاب رییس مجلس با لاریجانی همراهی کرده‌اند اما چندان علاقه‌ای ندارند که ذیل جریان منتسب به رییس مجلس تعریف شوند.
این سه پاره شدن قریب الوقوع فراکسیونی که به نام اکثریت است می‌تواند نشانه‌ای باشد از وضعیت جریان اصولگرا در انتخابات96. آن‌ها همانطور که در مجلس نتوانسته‌اند کنار هم کار کنند در انتخابات96 هم مانند انتخابات92 دچار افتراق خواهند شد اما در نقطه‌ی مقابل جریان اصلاحات با درس گرفتن از انتخابات 84 و 88 کار گروهی و ائتلاف با میانه روهای دنیای سیاست از هر جناحی را به خوبی آموخته است و با آن که در مجلس در اقلیت است اما از چند پارگی در آن خبری نیست. این انسجام فراکسیون امید در صورتی که با تحرکی بیش از این همراه باشد می‌تواند در بزنگاه‌های تصمیم گیری بسیار تاثیرگذارتر از فراکسیون اکثریتِ متفرق عمل کند.
دریافت لینک صفحه با کد QR