داریوش احمدیان
با بررسی نگاه رسمی در ایران به انتخابات امریکا در دورههای مختلف دو نکته بسیار نمایان است؛
1- جمهوری خواه و دموکرات تفاوتی با هم ندارند.
2- انتخابات در امریکا نمایشی است و لابی صهیونیست، لابی سعودی و رسانهها نقش اصلی را بر عهده دارند و رای مردم بیتاثیر است.
مورد اول با مقایسه عملکرد اوباما با روسای جمهور جمهوری خواه کاملا رنگ باخته است و دیگر نمیتوان این دو حزب و عملکردهایشان را یکسان دانست و به قول فرمایش رهبری نظام دعوایی که در آمریکا هست، دعوای واقعی است؛ دعوای صوری و ظاهری نیست، واقعاً اختلاف دارند اما تصور دوم هم در این روزها و با انتخابترامپ از بین رفته است، زیرا ترامپ کاندیدایی بود که بر خلاف هیلاری کلینتون نه مورد حمایت رسمی لابی آیپک قرار گرفته بود و نه لابی سعودیها و اعراب دل خوشی از او داشتند و اکثریت قریب به اتفاق رسانههای معتبر در امریکا هم در نهان و آشکار از کاندیدای مقابل او حمایت میکردند.
در نتیجه هر سه ضلع مثلثی که عدهای که ادعای شناخت دقیق از امریکا دارند و از شناخت از درون سخن میگویند معتقدند که رییسجمهور را بر میگزینند به فردی غیر از رییسجمهور منتخب ایالات متحده نظر داشته اند.ترامپ نه تنها از حمایت این سه گروه بیبهره بود بلکه چهره هایی از حزب متبوعش هم از او حمایت نکرده و در کنارش نماندند.
این موضوع تنها یک مثال است از دور بودن واقعیات امریکا و به شکل کلیتر غرب از تصورات ذهنی عدهای که علی الدام با ادعای کارشناسی مشغول تفسیر و تحلیل و ساختن تصویری غیر دقیق از طرف مقابل برای مردم و مسئولان هستند. به نظر میرسد که دیگر وقت آن رسیده باشد که که رسانهی انحصاری صداوسیما دست از این یک طرفه دیدن این گونه مسائل بردارد و اجازه دهد دیگرانی که نوع نگاهی دیگر به موضوعات مرتبط با غرب دارند هم نظراتشان را به مردم منتقل کنند و مسئولان محترم هم یکدست بودن مشاورانشان را به کناری نهند و کمی با واقعیات بیش از گذشته آشنا شوند. با شناخت غیر دقیق از امریکا یا به قول عدهای دشمن نمیتوان راه مواجه شدن با او را به درستی انتخاب کرد.