درباره‌ی سکوت آقای اصولگرا

گروه سياسي: پس از تمدید ISA که بر خلاف آنچه تبلیغ می‌شود به دلیل بلااثر شدن تحریم‌های مرتبط با پرونده هسته‌ای تاثیری بر روند اجرای برجام و برداشته شدن تحریم‌های اثر گذار بر معیشت مردم نخواهد داشت شاهد آن بودیم که مسئولان نظام با شدت و ضعف نسبت به این اقدام ایالات متحده اعتراض کرده و آن را نقض برجام دانستند.

این که همصدایی رییس جمهور روحانی و وزیر امور خارجه با جوّ غالب به دلیل مصالحی بوده است یا واقعا آن‌ها نیز چنین اقدامی را نقض برجام می‌دانند موضوعی است که می‌توان آن را در سالهای آینده و فروکش کردن غبارهای فضای سیاسی متوجه شد اما واقعیت این است که بخشی از تحریم‌های تمدید شده به واسطه همین برجام که این روزها جماعتی به دنبال آتش زدنش هستند بلااثر شده است و سایر تحریم‌ها نیز در حوزه هایی است که مذاکره درباره اش ممنوع بوده است و طبیعتا نمی‌توان زمانی که در موضوعی مذاکره ممنوع است توقع رسیدن به راه حلی را داشت.

نکته‌ی مهم دیگر این است که این بخش از تحریم‌ها نیز از بیست سال پیش تاکنون علیه کشورمان اعمال می‌شده است و آن طور که پیداست تاثیر چندانی بر اقتصاد ملی حداقل در ظاهر در همه این بیست سال نداشته است. در میان اعتراضات صورت گرفته توسط مقامات ایرانی شاهد سکوت رییس ستاد پیگیری اجرای برجام بوده ایم. سید عباس عراقچی مذاکره کننده ارشد ایران در مذاکرات هسته‌ای که نقشی تعیین کننده در به ثمر رساندن برجام داشت در این یک ماه اخیر کاملا سکوت کرده است و تقریبا هیچ سخنی از او در خصوص تمدید ISA شنیده نمی‌شود.

البته وی چند ماه پیش از این جار و جنجال‌ها در یک گفت‌و گوی تلویزیونی گفته بود که اعمال تحریم‌ها در سایر حوزه‌های مطابق متن برجام نمی‌تواند نقض برجام محسوب شود. شاید بتوان سکوت عراقچی را نیز ذیل همان بحث او فهم کرد، به این معنا که احتمال دارد که در نگاه معاون وزیر خارجه تمدید ایسا نقض برجام نیست اما به دلیل آنکه مسئولان ارشد کشور آن را نقض برجام دانسته‌اند برای آنکه دو دستگی ایجاد نشود سکوت کرده است و برخلاف دیگران که به واسطه مصلحت‌سنجی‌ها بر خلاف باورشان تمدید این دسته از تحریم‌های غیر مرتبط با پرونده هسته‌ای را نقض برجام نامیده‌اند سکوت را به بیان خلاف واقع‌ ترجیح داده است.

عراقچی اصولگراست زیرا اصولش را فدای مصلحت سنجی‌های فاقد مبنا نمی‌کند و حتی در برابر فشار‌های احتمالی هم حداقل تا امروز پا بر روی آن چه به آن اعتقاد دارد (فارغ از درست یا غلط بودنش) نگذاشته است. چنین اصول‌گرایانی که تفاوتی آشکار از آنان که اصول‌گرایی برایشان تنها یک ظاهرسازی برای کسب قدرت است در همیشه تاریخ نامشان به نیکی خواهد ماند.