صدا و سیما دنبال حلالیت است؟!

حسین میرنژاد

---

حضرت آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی از میان مان رفت و روحش به القاالله و جسم اش در جوار مرادش خمینی کبیر آرام گرفت. مردی که به خاطر حفظ همدلی و اتحاد مردمش، مرارت‌ها و کم انصافی‌ها زیادی متحمل شد. درونش همچون گدازه‌های آتشفشان ملتهب بود. اما، هرگز هدفش را ذبح نکرد و در این راه پر فراز و نشیب فقط یک بار که عرصه چنان برش تنگ شد در جمله‌ای خیلی کوتاه و کلی گفت: «شکایتم را پیش خدا می‌برم» و کسی هیچ گله و شکایتی از بد عهدی زمانه و اطرافیان اش از او نشنید. شاید بهتر از همه می‌دانست در شرایط کنونی جز «سکوت» مرحمی برای تحمل دردش نیست.

سرانجام، چه قدرشناسانه و لیاقتمند بر دوش جمعیت خودجوش دوستدارانش از منزل دنیوی تا منزلگاه اخروی اش رهسپار دیار حق شد و چه زلال و خالصانه با زبان دل همه فریاد زدند: "هاشمی! هرگز نرود مهرتو از دل غم پرور ما " اما دست عجب روزگار را بین؛ صدا و سیمای مان که اتفاقن صفت خود خوانده «ملی» را به خودش داد بعد «پنج سال» در این شلوغ بازار یادش آمد هاشمی رفسنجانی که پیش از انقلاب برای استقرار حکومت اسلامی، زندان‌ها و مرارات‌های بسیاری کشید و بسیاری که حتا از شنیدن اسم زندان زمان شاه و شکنجه گرانش رخ شان زرد می‌شد، چه گونه در مقابل او کاسه داغ‌تر از آش شدند!

همان هاشمی رفسنجانی وزیر کشور، فرمانده جنگ، رییس مجلس، رییس جمهوری، رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام و نایب رییس مجلس خبرگان رهبری را می‌گویم که سی و هفت سال یکی از ستون‌های بقا، تداوم و معرفی نظام جمهوری اسلامی بود که بدون ملاحظه خدمات و سوابق بعد از انقلابش در صداقت اش شک کردند و به مدت پنج سال تقریبن بایکوت اسمی و خبری بود؛ ولی بعد از مرگ اش در چرخشی یک صد و هشتاد درجه‌ای چنان در جایگاه خاص مقربان درگاه صدا و سیما قرار می‌گیرد که نپرس.

همین تغییر رفتار،‌ تردید بزرگی در دل و ذهنم نقش بست و از خودم بارها پرسیدم: نکند اکبر هاشمی رفسنجانی که مورد عزت و احترام مردم بود با اکبر هاشمی رفسنجانی که نیم دهه اخیر مغضوب صدا و سیمای ملی مان قرار گرفت، دو شخصیت متضاد در دو جسم جدا از هم بودند؟ ! که بعد ارتحال اش در یک جسم بی جان حلول می‌کند و سازمان صدا و سیما را این گونه متحول می‌سازد که سرانجام به حرمت وفاتش نام و چهره این بزرگ مرد تاریخ انقلاب را از لیست بلند بالای خط قرمزهایش خارج می‌کند...

حتما هاشمی رفسنجانی باید «می‌مرد» تا مردم و دستگاه صدا و سیمای ملی مان بتوانند حرف یکدیگر را بفهمند و هر دو باهم در «فراق هاشمی» فریاد بزنند یا شاید، البته فقط شاید، صدا و سیمای ملی مان با عذاب وجدانی که گریبانش را گرفت خواسته، از روح اکبر هاشمی رفسنجانی دلجویی کند تا بلکه از «شکایت اش پیش خدا صرف نظر کند» و به نوعی حلالیت بگیرد.