به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۱۰ - ۱۵:۵۰
 
۱
تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۲/۱۹ ساعت ۱۸:۳۱
کد مطلب : ۱۲۶۸۱۴

چه کسی خائن است؟

روزنامه بهار: خبر تازه‌ای درباره حکم دادگاه امریکایی برای مصادره اموال ایران در لوکزامبورگ بار دیگر «دلواپسان» را بر آن داشته است تا به موج سواری رسانه‌ای پرداخته و از بی ثمر بودن برجام سخن بگویند.
آن‌ها خود به خوبی از این امر آگاهند که این نوع احکام علیه کشورمان اساسا ارتباطی به پرونده هسته‌ای و مذاکرات منتج به برجام ندارد و بهانه امریکایی‌ها در این گونه پرونده‌ها سایر موضوعات تنش زا فی مابین ایران و ایالات متحده است. سایر موضوعاتی که مذاکره کنندگان ایرانی فعلا دستشان برای مذاکره در آن حوزه‌ها بسته است.

 آن چه که هم در این حکم اخیر و هم در حکم دادگاه امریکایی در چند ماه پیش به عمد به فراموشی سپرده می‌شود، تعلل عجیب و غریب دولت پیشین برای دفع خطر احتمالی برای منابع مالی ایران در خارج از کشور است. دولت گذشته در هر دو پرونده می‌توانست بین سالهای 86 تا 87 این منابع مالی را از این خطر نجات دهد اما در کمال تعجب هیچ گونه اقدامی انجام نشد. جریان مخالف دولت با حرکت از پله دوم و بدون بیان همه حقیقت قصد دارد با پررنگ کردن چنین موضوعاتی برجام را توافقی بی ثمر نشان دهد.

این تلاش سیاسی – رسانه‌ای که با هوچی گری‌های مرسوم هم همراه است و رسانه انحصاری صداوسیما نیز از آن پشتیبانی می‌کند در حالی صورت می‌گیرد که اولا موضوع این پرونده‌ها ارتباطی به توافق هسته‌ای وین موسوم به برجام ندارد و ثانیا با واکاوی این گونه پرونده‌ها به این نتیجه می‌رسیم که اتفاقا محبوب قلوب همین جماعت «دلواپس» می‌بایست پاسخگوی کم کاری و اهمال صورت گرفته در این موارد باشد نه دولت فعلی که از نظر حقوقی امکانی برای جابه‌جایی این اموال را نداشته است.

از جمله مواردی که «دلواپسان» بیشتر با زبان کنایه و در برخی موارد صریح و علنی درباره تیم سیاست خارجی دولت روحانی می‌گویند خائن خطاب کردن آن هاست. این نوع اظهارات که در برخی از موارد با اعتراض شدیداللحن رهبری نظام نیز مواجه شده است همچنان در برخی رسانه‌ها و‌تریبون‌های شناخته شده ادامه دارد. حال با برملا شدن اهمال دولت احمدی نژاد حداقل در این دو پرونده خوب است که خود قضاوت کنند که چه کسی شایسته ملامت است و واژه خیانت برازنده اقدام اوست؟

آیا افرادی که توانسته‌اند کشور را از وضعیت «تهدید برای صلح و امنیت بین‌الملل» که در چارچوب حقوق بین الملل مهمترین بهانه برای آغاز نبرد نظامی است خارج کنند خیانت کرده‌اند یا آنان که با وجود اطلاع از خطر احتمالی برای منابع مالی مردم هیچ گونه اقدامی برای جلوگیری از این اتفاق انجام نداده اند؟ آنان که تحریم‌های گوناگون را با بی کفایتی خود در مذاکرات علیه کشورمان باعث شده‌اند خائن هستند یا افرادی که تحریم‌های اثر گذار بر زندگی روزمره مردم را از سر راه ملت برداشته اند؟

آیا خیانتی از این بزرگتر داریم که با بی توجهی به میادین مشترک نفتی باعث آن شویم که رقبای منطقه‌ای صدها گام از ایران پیشی بگیرند و علاوه بر آسیب‌های جبران ناپذیر اقتصادی، کشور را از جنبه سیاسی نیز در موضع ضعف قرار دهیم؟ به نظر می‌رسد آنان که با خائن خطاب کردن ظریف و امثال او به‌دنبال صید سیاسی‌اند باید نگاهی به سوابق خود و محبوبانشان بیندازند و سپس با بهانه‌هایی واهی زبان به طعن و کنایه بگشایند.

توسی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵/۱۲/۲۰ ۱۸:۱۱
جالب بود و قابل توجه (349698)