به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۰۹ - ۲۱:۵۸
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۲/۰۱ ساعت ۱۵:۲۵
کد مطلب : ۱۲۸۶۹۷

چرا رئیسی به صداوسیما نامه نوشت؟

امیدپورعزیز- روزنامه بهار:
نامه آقای رئیسی به رئیس صدا و سیما که چند روز پیش در سطح رسانه‌ها منتشر شد، عملا فراتر از یک نامه ساده بوده و از منظر سیاسی می‌تواند دلایل قابل تأملی داشته باشد، که در ذیل این یادداشت به تعدادی از آن‌ها پرداخته می‌شود؛
- اولا در روزهای اخیر از تعدد و تنوع پوشش رسانه‌ای حجه السلام رئیسی در صدا و سیما به بهانه‌های مختلف در سطح رسانه ملی و فضای مجازی انتقادات فراوانی وجود داشته است. حال اینکه چه مقدار از این انتقادات بجا بوده جای بحث دارد، ولی حضور چهره ایشان در تلویزیون به بهانه‌های مختلف همچون پخش مکرر نماز‌های جماعت، پخش خطابه‌های مذهبی و پوشش جامع مسائل مربوط به حرم رضوی و همچنین پخش زنده ثبت نام ایشان در انتخابات و پوشش همه جانبه اخبار مربوط به جناح حامی ایشان بخشی از مواردی است که مورد اشاره منتقدین بوده و جای بررسی دارد. ولی ایشان عملا با این نامه صورت مسأله را کاملا عکس نموده و تلاش کردند تمامی انتقادات را با این استراتژی تحت الشعاع قرار دهند و توپ را به زمین رقیب بیاندازند.

- اما در بعد دیگر این نامه می‌تواند بدین منظور باشد که آقای رئیسی خواسته با انتقاد از صدا و سیما در پوشش اخبار مربوط به رئیس جمهور وقت مملکت، عملا خود را بعنوان رقیب اصلی آقای روحانی مطرح کرده و با یک رویکرد سیاست مدارانه، از رقیب اصلی خویش در ارودگاه اصولگرایی عبور نماید. در واقع او با قرار دادن خود در مقابل روحانی، بصورت غیر مستقیم وجاهت رقیب اصلی و برتر در مقابل روحانی را به انحصار خودش درآورده و سعی نموده است از فرستادن رقبای دیگر به جنگ با روحانی ممانعت بعمل آورند. با این رویکرد عملا با یک تیر دو نشان را مورد هدف قرار داده و اعتبار خاصی را در اردوگاه هم جبهه یی‌ها علی الخصوص در مقابل جریان قالیباف، برای خودش دست و پا می‌کند.

- بحث دیگر در مورد علل نگارش چنین نامه ایی می‌تواند در ارتباط با انتقادات وارده به آقای رئیسی و شائبه احتمال استفاده از امکانات حرم رضوی در جریان تبلیغات و رقابت‌های انتخاباتی باشد. که ایشان باز هم سعی نموده‌اند در جهت رفع شبهات مطرح شده علی الخصوص در فضای مجازی، باز هم پای دولت روحانی را وسط کشیده و اقدامات و جمع‌بندی عملکرد چهارساله‌ی دولت فعلی را مورد‌تردید قرار دهند و شبه تبلیغاتی بودن آن را مطرح نمایند. در صورتیکه حتی تبلیغ اعمال و موفقیت‌های واقع بینانه دولت در سطح ملی نه تنها یک ایراد نیست بلکه چه بسا برای تنویر افکار عمومی یک امر مثبت و لازم نیز تلقی می‌شود. ولی تبلیغات کلان کشوری و استفاده از مضامین مذهبی بصورت فراگیر در ایام انتخاباتی و در پوشش یک نهاد مذهبی عام المنفعه نه تنها قابل توجیه نبوده و حتی با نامه نگاری به صداو سیما نیز نمی‌توان از پاسخگویی  به آن‌ها و رفع ابهامات احتمالی طفره رفت.

- اما در نهایت یکی از مسائلی که اتفاقا در این دوره از انتخابات بسیار رایج هم شده است، بهره گیری از یک ژست انتقادی و اپوزیسون گونه در طیف‌های خاصی از سیاسیون می‌باشد. بگونه ایی که سعی می‌کنند به نوعی خود را منتقد اساسی و جدی سیستم حاکم و جریان اجرایی نشان داده و همه مشکلات کشور را به یک طیف فاسد، بی لیاقت و خائن منتسب کنند.

اتفاقا در راستای این سیاست نه چندان صادقانه آدرس‌های غلطی هم به مردم می‌دهند. البته مسلما در این نامه چنین مدعایی بصورت مستقیم مطرح نیست، ولی به نوعی سعی می‌شود اینگونه القاء گردد که طیف منتسب به آقای رئیسی هیچ ارتباط ویژه‌ای با نمادهای حاکمیتی همچون صدا و سیما نداشته و اتفاقا به نوعی دولت روحانی را در جبهه واحدی از نظر سیاسی با نهاد صدا و سیما را به جامعه القاء کنند. در صورتیکه فقط با استماع یک فقره از بخش‌های ویژه خبری صداوسیما و لحن مواجه با دولت روحانی، احتمالا براحتی می‌توان مواضع این رسانه و تمایلات ضمنی آن را ردیابی کرد. لذا موضع گیری هایی از این جنس اغلب برای افرادی که اشراف کافی به جریان‌های سیاسی کشور ندارند و یا با چشم بسته برخی ادعاهای منتسب به دستگاههای مذهبی را می‌پذیرند تدارک دیده می‌شود و بنظر نمی‌رسد از واقع بینی و شفافیت کافی برخوردار باشند.

لذا با عنایت به موارد مطرح شده انتظار می‌رود رقبای سیاسی در موضع گیری هایشان لااقل با طرفداران خویش شفافیت بیشتری به خرج دهند. چرا که بدون‌تردید صدا وسیمای در مورد پوشش برنامه‌های دولت فعلی علی رغم رویه اش در قبال دولت سابق رویکردی حداقلی داشته و به هیچوجه حتی ذره ایی هم شائبه جانبداری سیاسی لااقل در مورد این دولت، محلی از اعراب ندارد. ولی احتمالا عنایت ویژه تلویزیون نسبت به تولیت جدید آستان رضوی نسبت به دوران آیت الله طبسی رشد چشمگیری داشته و هرگونه وارونه جلوه دادن حقایق لااقل در میان مدت و بلند مدت موجبات شرمساری و قربانی شدن اعتماد عمومی در سطح جامعه را بهمراه خواهد داشت.

محمد
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶/۰۲/۰۱ ۲۳:۲۱
تبلیغ اعمال و موفقیت‌های واقع بینانه دولت در سطح ملی نه تنها یک ایراد نیست بلکه چه بسا برای تنویر افکار عمومی یک امر مثبت و لازم نیز تلقی می‌شود.


سال 88 این کارا تبلیغات با امکانات دولتی بود ولی الان تنویر افکار عمومی هستش؟ (351304)