چرا عارف، چرا لاریجانی؟

فرهاد کیانفرید

گروه سیاسی: شمارش معکوس برای آغاز و پایان مجلس دهم و نهم شروع شده است و از ۸ خرداد سال جاری رسماً نمایندگان منتخب مردم وارد بهارستان می‌شوند اما آنچه که طی ماه‌های اخیر و بعد از نتیجه انتخابات در دور اول مورد بحث و بسیار قرار گرفته و همچنان ادامه پیدا خواهد کرد، موضوع ریاست قوه مقننه در دوره پیش‌رو است.

به هرحال در یک‌طرف محمد رضا عارفی قرار دارد که با رای یک میلیون و 288 هزار و 862 توانسته وارد مجلس شود و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو پیوسته و رئیس گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران است و در دورهٔ دوم ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی معاون اول وی بود و در طرف دیگر علی لاریجانی است که علاوه بر گرایش وی به سمت دولت یازدهم و به نوعی اصلاح‌طلبان در سه سال اخیر، ریاست مجلس شورای اسلامی، ریاست سازمان صدا و سیما و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور را در کارنامه کاری خود دارد، ایستاده است که در این دوره انتخابات با کاهش 120‌هزار رای نسبت به دوره قبل، توانست با ۱۹۱ هزار و ۳۲۹ رأی به عنوان نفر دوم از حوزه انتخابيه قم وارد لیست منتخبان مردم شود. اما سوال مهم و اساسی که در این میان مطرح شده، این است که کدام یک بیشتر واجد شرایط برای ریاست مجلس دهم هستند؟

عارف، نماد تغییر رویکرد است
در همین خصوص فیاض زاهد فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با بهار با تاکید بر اینکه محمدرضا عارف گزینه مناسب‌تری است، گفت: اگر بخواهم با تکیه بر رویدادهایی اخیر که انتخابات اسفندماه(نتیجه انتخابات خبرگان، لیست امید در تهران و سایر استان‌ها) شاهد آنها بودیم به مسئله ریاست مجلس دهم بپردازم؛ باید بگویم که انتظار جامعه نشان داده‌شدن این تغییرات در مجلس است. یعنی نوعی تغییر رویکرد که نماد آن هم آقای عارف هستند. زیرا به هرحال جدا از اینکه ایشان سر ایست تهران در انتخابات هستند، توانسته‌اند رای بالایی را به خود اختصاص دهند و این نشان‌دهنده تمایل افکار عمومی برای ایجاد تغییر در سطح سیاسی و حداقل برای یکی از روسای قوای سه گانه است.

وي افزود: ضمن اینکه به عقیده من آقای عارف تمامی ظرفیت‌های لازم برای از بین بردن برخی سوتفاهم‌های میان بخشی از حاکمیت با اصلاح طلبان که در پی انتخابات 88 رخ‌داده‌است را دارند. ما نیازمند حل این مسئله هستم. زیرا وجود این گسل میان اصلاح‌طلبان و مقامات عالی رتبه کشور، فرصت‌ها را از دو طرف می‌گیرد و بهانه لازم را به دست فرصت‌طلبان و نفوذی‌ها و کسانی که اهداف بسیار خطرناکی دارند، فراهم می‌کند.

وی ادامه داد: در مجموع به عقیده من آقای عارف گزینه مناسب‌تری هستند. زیرا از توانایی لازم برای چانه‌زنی، تعامل و هماهنگی برخوردار هستند. همچنین از لحاظ مدیریتی هم ایشان تجربه و سابقه بیشتری نسبت به آقای لاریجانی دارند و اگر بخواهیم این مسئله را مورد بررسی قرار دهیم، می‌بینیم که زمانیکه آقای لاریجانی ریاست مجلس را بر عهده گرفتند، رزومه مدیریتی ایشان با سابقه آقای عارف قابل مقایسه نبود. ایشان رئیس دانشگاه‌ تهران، وزیر و معاون اول رئیس‌جمهور بودند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: اما به هیچ وجه توصیه نمی‌کنم مسئله ریاست مجلس میان این دو عزیز تبدیل به یک تنش شود. آقای لاریجانی در نتیجه تدبیر خودشان و سو رفتار و استراتژی توسعه‌طلبانه جریان پایداری، کاملا به سمت جریان اصلاحات و منافع دولت تدبیر و امید گرایش پیدا‌کرده‌اند و ما باید از این ظرفیت استفاده کنیم.

فياض ادامه داد: لذا باید به دنبال فرمولی باشیم که از تمام ظرفیت هردوی این عزیزان استفاده کنیم. زیرا ممکن است هرگونه رفتار شتابزده و غلط شبیه آنچه که فردای انتخابات مجلس ششم با آیت‌الله هاشمی رفسنجانی انجام شد، می‌تواند درباره آقای لاریجانی هم تکرار شود. در مجموع به عقیده من باید در پشت پرده به یک توافق برد برد و راهبردی برسند. اگر اینگونه نشود قطعا ما با یک چالش ناخواسته در مجلس روبرو خواهیم بود. زاهد در پایان تصریح کرد: این تفاهم می‌تواند الگوها و مدل‌های مختلفی داشته باشد. مثلا می‌شود درباره ریاست دوره‌ای گفت‌وگو کرد یا می‌توان درباره ریاست و هیات رئیسه گفت‌وگو کرد یا می‌شود از فرمول بینابین استفاده کرد. یعنی از چهره دیگری برای ریاست مجلس حمایت کنند و اجازه ندهند ظرفیت و توان ملی آقایان لاریجانی و عارف به چالش کشیده شود.

ریاست مجلس دهم نیازمند لاریجانی باتجربه است
اما حمیدرضا ترقی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی، نظر متفاوتی دارد و طی گفت‌گو با بهار از ریاست لاریجانی حمایت کرد و گفت: در ابتدا لازم است به دو نکته اشاره کنم. اول اینکه به عقیده من بهتر است اجازه دهیم نمایندگان بدون فشارهای بیرونی در خصوص ریاست مجلس دهم تصمیم بگیرند. دوم اینکه شکی نیست هردوی این عزیزان شرایط و خصوصیات لازم برای ریاست مجلس را دارا هستند اما باید در نظر داشت که آقای لاریجانی طی این سال‌ها بر روی صندلی ریاست مجلس موفق عمل کرده است.

وی ادامه داد: اگر مروری به دوران ریاست ایشان داشته باشیم متوجه خواهیم شد که بارها و بارها بحران‌هایی به وجود آمده که آقای لاریجانی به خوبی موفق شد فضا را مدیریت کنند. لذا باتوجه به اینکه اکثریت حاضران در مجلس دهم، اولین دوره حضور خود را در بهارستان تجربه می‌کنند بهتر است که شخصی در جایگاه ریاست قوه مقننه قرار بگیرد که تجربه کافی برای این سمت داشته باشد. از سوی دیگر باید نظر داشت که اکثر نمایندگان مجلس دهم با ریاست آقای لاریجانی موافق هستند و همین مسئله بیانگر صلاحیت ایشان برای حضور در این جایگاه است. البته این به معنی عدم تمایل نمایندگان منتخب برای حضور آقای عارف در جایگاه ریاست نیست و نمی‌توان این نکته را نادیده گرفت که ایشان هم مورد قبول تعداد زیادی از نمایندگان هستند.

این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی گفت: درباره این مسئله باید بگویم که انتظار کناره گیری از این دو بزرگوار به هیچ عنوان منظقی و انصاف نیست. چراکه همانطور که در ابتدای صحبت‌هایم به آن اشاره کردم هردوی این افراد قابلیت و شرایط حضور در جایگاه ریاست مجلس را دارند. بنابراین مقوله کناره‌گیری به نفع دیگری از نظر من کاملا منتفی است.

ترقي در خاتمه اظهار داشت: به عقیده من بهتر است آنان وارد یک رقابت شوند زيرا لزوما عدم موفقیت در این رقابت به معنی از بین رفتن یا خدشه دار شدن جایگاه سیاسی آنها نیست و می‌توانند در مجلس دهم بسیار تاثیرگذار باشند. به هرحال شرایط موجود به گونه‌ای است که هر دو شانس موفقیت دارند.