مردم بی‌کار نیستند هر شعری را بخوانند

این شاعر پیشکسوت  اظهار کرد: ما نمی‌توانیم سریع قضاوت کنیم و بگوییم مردم شعر نمی‌خوانند. اتفاقا ما خواننده شعر داریم چون مردم ایران با شعر زاده می‌شوند و با شعر از دنیا می‌روند؛ از آن زمانی که مادر لالایی می‌خواند تا روزی که روی سنگ قبر شعر می‌نویسند.او با بیان این‌که خود من به عنوان یک شاعر نمی‌دانم شعرم را کجا بفرستم تاکید کرد: همین شاعران جوانی که اسم‌هایشان مطرح است شعرهای خوبی می‌گویند و خوانده می‌شوند؛ اما جایی که جدی‌تر به شعر پرداخته شود کم است زیرا مثل سابق مجلات ادبی جدی نداریم بلکه مجلات زرد زیاد هستند. مجله‌ای که به طور جدی بخواهد به شعر بپردازد کم داریم.

سجادی در ادامه متذکر شد: ما شاعران برای داشتن مخاطب بیشتر باید شعرِ خوب‌تر بگوییم. گاهی در شعرها پهلو به عشق‌های سبک زده می‌شود؛ هرچند شعر عاشقانه سبک زیاد شده است.او همچنین بیان کرد: ما کشوری هستیم که شاعران بزرگ و بین‌المللی داشته‌ایم. وقتی کسی شعر حافظ، سعدی، مولانا، نیما، شاملو و فروغ را می‌خواند دیگر نمی‌تواند هر نامه عاشقانه منظوم و منثوری را به عنوان شعر بخواند. اگر ما مخاطبان کمی داریم ـ که من فکر نمی‌کنم این‌گونه باشد ـ به خاطر همین‌هاست.

شاعر مجموعه شعر «در گذرگار همیشه و همواره» خاطرنشان کرد: درست است که تیراژ کتاب شعر در کشورمان پایین است و شاید به 1000 یا 1500 نسخه برسد اما تیراژهای بعدی را هم باید درنظر بگیریم.او در ادامه با اشاره به فضای مجازی گفت: فضای الکترونیک و مجازی هم زیاد شده و شعرهای زیادی در این فضا نوشته می‌شود که ما نمی‌دانیم کسی آن‌ها را خوانده یا نه. اگر می‌دانستیم شعر شاعر نوپرداز در این فضا چقدر خوانده شده دیگر نمی‌گفتیم شعر مخاطب ندارد چون معیاری برای اندازه‌گیری و سنجش خوانده شدن شعر نداریم.

سراینده «میکائیل و گاوآهن مغموم» تصریح کرد: حرف من این است که در کل خواننده شعر داریم ولی ما به عنوان تولیدکننده شعر باید احساس مسؤولیت کنیم و داده‌هایی را که در اختیار مخاطب قرار می‌دهیم در شان مخاطب فرهیخته ایرانی باشد. فرهیخته که می‌گویم منظورم کسی نیست که سواد دانشگاهی بالا داشته باشد بلکه منظورم کسانی هستند که سواد دانشگاهی زیادی ندارند اما از شعر درکی دوست‌داشتنی و زیبا دارند.