به روز شده در ۱۴۰۳/۰۲/۰۶ - ۱۵:۳۵
 
۷
تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۲/۰۷ ساعت ۱۳:۴۰
کد مطلب : ۱۲۶۱۴۱

منافع ملی یعنی کشک؟

روزنامه بهار: ایالات متحده سال‌هاست که کشورمان را به حمایت از گروه‌های‌ تروریستی متهم می‌کند و مسئولان ایرانی نیز معتقدند گروه‌هایی که در نگاه هیأت حاکمه امریکا گروه‌تروریستی نامیده می‌شوند گروه‌های مقاومتی هستند که در برابر اشغال گری مشغول مبارزه اند. این مقابله و تنش بین دو کشور سال‌ها‌ست ادامه دارد و نتیجه آن تحریم‌های متنوعی است که علیه کشورمان وضع شده است.

در این یک سال اخیر نیز که به واسطه برجام شاهد برداشته شدن تحریم‌های مرتبط با پرونده هسته‌ای هستیم فشار بیشتری به این پرونده تنش‌زا بین دو کشور افزوده شده است. در چنین وضعیتی اقدامات ماجراجویانه تندروها بیش از گذشته باعث هزینه‌هایی سنگین برای کشور خواهد شد. این که فردی رسانه‌ای در صداوسیما به شکل علنی اعلام می‌کند جمهوری اسلامی مرتکب اقدامی شده است که در نُرم جهانی اقدامی‌تروریستی است چه سودی برای کشور دارد؟

آیا این فرد نمی‌داند که صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان رسانه‌ای در اختیار حاکمیت شناخته می‌شود و سخن مطرح شده در آن به‌خصوص وقتی از سوی فردی باشد که در جایگاه برنامه ساز و مجری آن است می‌تواند به معنای موضع رسمی نظام تلقی شود؟ نوع پوشش رسانه‌ای این خبر از سوی رسانه‌های خارجی گویای «گاف» بزرگ این فعال رسانه‌ای است که مدعی «بصیرت» هم هست! اما انگار اولین الفبای کار رسانه‌ای را نیز از یاد برده است.

چنین رفتارهای تندروانه‌ای پیش از این نیز بارها هزینه‌های سنگینی را به کشور تحمیل کرده است. در این روزها و با آغاز مسابقات تیم‌های باشگاهی ایران در لیگ قهرمانان آسیا و محرومیتشان از میزبانی از رقبای عربستانی‌شان باز هم یاد تندروی‌های نابخردان در حمله به سفارت سعودی در خاطره‌ها زنده شده است. اقدامی که باعث آن شد فشار جهانی از روی سعودی‌ها به واسطه اعدام مرحوم شیخ نمر که می‌رفت بیشتر و بیشتر شود برداشته شود و ایران دچار مشکلات عدیده‌ای شود. مشکلاتی که هنوز و همچنان با آن درگیر است.

در این گونه نابخردی‌ها که جزئی لاینفک از مشی و روش تندروها شده است آن چه نادیده گرفته می‌شود منافع ملی است. احساسات گرایی مقطعی، نادانی رسانه‌ای، اقدام بدون در نظر گرفتن عواقب آن و دیگر رفتارهایی از این قبیل همه و همه ناشی از نادیده گرفتن منافع ملی و گاه قربانی کردن آن پای سیاست بازی‌های کودکانه و منافع حزبی است. به نظر می‌آید که پس از بارها تجربه کردن عواقب بی توجهی به منافع ملی دیگر وقت آن رسیده باشد که تصمیم گیران کشور تعریف دقیقی را از منافع ملی برای آنان که نمی‌دانند یا خود را به نداستن زده‌اند ارائه کنند و با آنان که به عمد یا سهوا در اقدامات و اظهاراتشان منافع ملی را در نظر نمی‌گیرند، برخورد لازم صورت بگیرد.