به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۱۰ - ۱۲:۴۱
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۲/۱۹ ساعت ۱۹:۲۳
کد مطلب : ۱۲۶۸۲۲

متني در دفاع از محمدعلي آهنگران

گروه سياسي: يكي از كاربران بهار با ارسال متني براي سايت نوشته است: این روزها بیش از هر زمان دیگری سکوت کردم..سکوتی تلخ
خدا را شاکرم که توان این صبر را در قلب و روحم قرار داد..
 محمد علی آهنگران فرزند این آب و خاک است..
محمد علی آهنگران فرزندی مردی است که تمام جوانی خود را پای آرمان های خود گذاشت..
همان مردی که حاضر نیست در هیچ شرایطی به آرمان خود پشت کند..
اکنون نیز فرزند خلف حاج صادق،  اجازه نمی دهد، خناسان آب را گل آلود کنند..
اجازه  نداد تا افکار مریض خود را به جامعه القا کنند..
اگر عده ای سخن چین و نمام تصور کرده اند که با لجن پراکنی در این سو و آن سو می توانند او را به حرکت یا سخنی علیه والد معظم وادارند، سخت در اشتباه اند..
گیریم که حاج صادق اهنگران با خواندن ابیاتی ، تمایز در مسیر و تفکر سیاسی خود را فرزندش  هویدا کرده اند.
پرواضح است که این مسئله جدیدی نیست. چرا که محمد علی آهنگران بارها به این موضوع که به نحوی متفاوت از ابوی گرام می‌اندیشم، اشاره داشته است.
اگر عده ای این موضوع را طرد پسر از جانب پدر و کاسته شدن از محبت پسر نسبت به پدر پنداشته اند، چیزی جز خنده ای تلخ برایشان ندارم..
مگر نه اینکه رهبری اخیرا فرمودند، قهر نداریم..پس اشائه این افکار مسموم و تلاش برای تفرقه افکنی در خانواده انقلاب چه سودی دارد و آب در آسیاب چه کسی جز بدخواهان این انقلاب می ریزد..
القای این اندیشه بیمار که پدران و پسران انقلابی از هم بریده اند به نفع چه کسی است؟
چگونه دو بیت شعر را اعلام برائت پدر از پسر تبلیغ می‌کنیم..
جامعه اکنون بیش از هر زمان نیازمند همدلی است.
کاش به جای بازی با کلمات و ادعای انقلابی گری و هلهله کردن از به زعم خود برائت پدر از پسر ، کمی دلسوز این نظام باشیم..
ایران ما نیازمند همسازی است نه اینکه هر کس در هر گوشه ای ساز خود را کوک کند.
صدای این ساز ناکوک برای همه گوش خراش خواهد بود.