تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۱/۲۷ ساعت ۱۲:۲۰
کد مطلب : ۱۲۸۴۲۵
«شیخ دیپلمات» برای چه آمد؟
محمد توکلی
حسن روحانی دوباره آمد. آن طور که خودش گفت «برای ایران» و «برای اسلام» آمد و از همه آنان که به وطن خود عشق می‌ورزند و یا در پی جاری کردن ارزشهای اسلام رحمانی‌اند خواست تا به پای صندوق‌های رای بیایند. سخنرانی کوتاه پانزده دقیقه‌ای روحانی پس از ثبت نام خبر از الگویی مشخص برای دولت دوازدهم می‌دهد. آنان که گفته‌های همراه با طمانینه رئیس جمهور را شنیده یا خوانده‌اند قطعا به این نکته پی بردند که او بر‌خلاف رقیب اصلی اش می‌داند که قرار است چه بکند. بخشی از این دانستن و داشتن برنامه و هدف مشخص به این برمی گردد که به طور طبیعی دولت مستقر نسبت به رقبای سیاسی از اطلاعات و توان بیشتری برای دفاع از کارنامه موجود و ارائه برنامه برای آینده برخوردار است. اما وجه دیگر تفاوت بین روحانی و جریان رقیبش به این موضوع بر‌می‌گردد که رقبای سیاسی دچار نوعی بلاتکلیفی و سردرگمی هستند به‌طوری که همین چند روز پیش نماینده ابراهیم رئیسی که ظاهرا از او به‌عنوان نامزد اصلی اصولگرایان در انتخابات96 یاد می‌شود در پاسخ به سوالی درباره برنامه‌های این نامزد انتخابات گفت که این برنامه به زودی تدوین و اعلام خواهد شد. شبیه شوخی است که یک ماه مانده به انتخابات هنوز از تدوین برنامه‌های مدنظر نامزد اصلی جریان اصولگرا خبری نیست.
روحانی پس از ثبت نام از برجام گفت و به «هوو» هایی اشاره کرد که می‌خواستند این «نوزاد» را بکشند. با نگاهی به عملکرد چهره‌هایی از جریان اصولگرا که این روزها نامشان برای انتخابات96 مطرح شده است در جریان بررسی برجام در مجلس، نهادهای دیگر و همچنین در حین مذکرات حساس هسته‌ای می‌توان به روحانی حق داد که با چنین ادبیاتی سخن بگوید. آری، قطعا افرادی که به علت حب و بغض‌های سیاسی و یا عدم اطلاع کافی و یا زاویه نگاه متفاوت در حوزه سیاست خارجی در مخالفت با برجام از هیچ کوششی فروگذار نکردند و همچنان با ارائه اطلاعات ناقص و مخدوش از طریق رسانه‌های پر شمار همراهشان از جمله رسانه انحصاری صداوسیما سعی در وارونه نمایی دستاوردهای برجام دارند نخواهند توانست این توافق مورد نیاز کشور را که باعث برداشته شدن بسیاری از تحریم‌های اثر گذار بر اقتصاد ملی شده است حفظ کنند.
طبیعتا کسانی که برجام را نمی‌پذیرند و آن را نه یک توافق برد – برد بلکه یک نقطه ضعف در کارنامه دولت اعتدال می‌پندارند و نسبت به آن معترضند نخواهند توانست مردم ایران را از مواهب ناشی از برجام مانند بازگشت کشور به جایگاه قبلی اش در بازار نفت و برطرف شدن بسیاری از موانع برای حضور سرمایه گذاران خارجی بهره مند کنند. تاکید مهم دیگر نامزد جریان میانه رو در انتخابات96 در گفته‌های کوتاهش پس از ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری بسط و گسترش بیش از پیش آزادی‌های سیاسی و حفظ حقوق شهروندی وشفاف‌سازی بود. این تاکید به‌جای روحانی را می‌توان به این معنا تلقی کرد که رئیس جمهور و تیم همراهش بالاخره صدای بلند گلایه همیشگی حامیانش را شنیده‌اند و در دور دوم با توجه به مجلسی که نسبت به مجلس گذشته همراه‌تر است می‌خواهد در این حوزه‌ها نیز اصلاحاتی را انجام دهد.
حسن روحانی دوباره آمد. آن طور که خودش گفت «برای ایران» و «برای اسلام» آمد و از همه آنان که به وطن خود عشق می‌ورزند و یا در پی جاری کردن ارزشهای اسلام رحمانی‌اند خواست تا به پای صندوق‌های رای بیایند. سخنرانی کوتاه پانزده دقیقه‌ای روحانی پس از ثبت نام خبر از الگویی مشخص برای دولت دوازدهم می‌دهد. آنان که گفته‌های همراه با طمانینه رئیس جمهور را شنیده یا خوانده‌اند قطعا به این نکته پی بردند که او بر‌خلاف رقیب اصلی اش می‌داند که قرار است چه بکند. بخشی از این دانستن و داشتن برنامه و هدف مشخص به این برمی گردد که به طور طبیعی دولت مستقر نسبت به رقبای سیاسی از اطلاعات و توان بیشتری برای دفاع از کارنامه موجود و ارائه برنامه برای آینده برخوردار است. اما وجه دیگر تفاوت بین روحانی و جریان رقیبش به این موضوع بر‌می‌گردد که رقبای سیاسی دچار نوعی بلاتکلیفی و سردرگمی هستند به‌طوری که همین چند روز پیش نماینده ابراهیم رئیسی که ظاهرا از او به‌عنوان نامزد اصلی اصولگرایان در انتخابات96 یاد می‌شود در پاسخ به سوالی درباره برنامه‌های این نامزد انتخابات گفت که این برنامه به زودی تدوین و اعلام خواهد شد. شبیه شوخی است که یک ماه مانده به انتخابات هنوز از تدوین برنامه‌های مدنظر نامزد اصلی جریان اصولگرا خبری نیست.
روحانی پس از ثبت نام از برجام گفت و به «هوو» هایی اشاره کرد که می‌خواستند این «نوزاد» را بکشند. با نگاهی به عملکرد چهره‌هایی از جریان اصولگرا که این روزها نامشان برای انتخابات96 مطرح شده است در جریان بررسی برجام در مجلس، نهادهای دیگر و همچنین در حین مذکرات حساس هسته‌ای می‌توان به روحانی حق داد که با چنین ادبیاتی سخن بگوید. آری، قطعا افرادی که به علت حب و بغض‌های سیاسی و یا عدم اطلاع کافی و یا زاویه نگاه متفاوت در حوزه سیاست خارجی در مخالفت با برجام از هیچ کوششی فروگذار نکردند و همچنان با ارائه اطلاعات ناقص و مخدوش از طریق رسانه‌های پر شمار همراهشان از جمله رسانه انحصاری صداوسیما سعی در وارونه نمایی دستاوردهای برجام دارند نخواهند توانست این توافق مورد نیاز کشور را که باعث برداشته شدن بسیاری از تحریم‌های اثر گذار بر اقتصاد ملی شده است حفظ کنند.
طبیعتا کسانی که برجام را نمی‌پذیرند و آن را نه یک توافق برد – برد بلکه یک نقطه ضعف در کارنامه دولت اعتدال می‌پندارند و نسبت به آن معترضند نخواهند توانست مردم ایران را از مواهب ناشی از برجام مانند بازگشت کشور به جایگاه قبلی اش در بازار نفت و برطرف شدن بسیاری از موانع برای حضور سرمایه گذاران خارجی بهره مند کنند. تاکید مهم دیگر نامزد جریان میانه رو در انتخابات96 در گفته‌های کوتاهش پس از ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری بسط و گسترش بیش از پیش آزادی‌های سیاسی و حفظ حقوق شهروندی وشفاف‌سازی بود. این تاکید به‌جای روحانی را می‌توان به این معنا تلقی کرد که رئیس جمهور و تیم همراهش بالاخره صدای بلند گلایه همیشگی حامیانش را شنیده‌اند و در دور دوم با توجه به مجلسی که نسبت به مجلس گذشته همراه‌تر است می‌خواهد در این حوزه‌ها نیز اصلاحاتی را انجام دهد.
