برخي از اعضاي دولت پرکار بودند البته به نفع رقیب!

باقر کاظمی‌نسب

بالاخره روحانی بیش از این سکوت را جایز ندانسته و از تیم رسانه‌ای و برخی اعضای کابینه خود گلایه کرد.هر چند که انتظار می‌رفت ایشان خیلی زودتر از اینها و پس از روی کار آمدن مجلس همسوی دهم، به منظور یکدست کردن دولت برخی وزرا را کنار می‌گذاشت اما به قول معروف جلوی ضرر را هر وقت بگیری منفعت است.رئیس جمهور می‌توانست با‌ترمیم کابینه در یک سال منتهی به انتخابات ریاست جمهوری با آمادگی و توان بیشتری وارد عرصه رقابت شوند اما به مصلحت دانستند کج دار و مریز با بعضی از آنها کار کنند تا دوره وزارت یا مسولیتشان به طور طبیعی به اتمام برسد. در ارتباط با سخنان روحانی سه نکته از همه مهمتر دیده می‌شوند:

اولا، برخی وزرا و اعضای کابینه چندان به آرمانهای دولت وفادار نبودند به طوری که حاضر نشدند از کارنامه و عملکرد دولت دفاع کنند حتی در مقابل برخی هجمه‌ها که عملا به حوزه وزارت خانه خود آنها هم مربوط می‌شد دفاع قابل قبولی ارائه ندادند.حتی می‌توان گفت برخی نه تنها کم کار نبودند که پرکار هم بودند البته به نفع رقیب! مثلا در حوزه ساده‌ای مانند 2030 به خاطر سکوت و انفعال آنان، جناح رقیب توانست فضاسازی سنگینی علیه دولت انجام دهد و از این بابت چهره دولت را تخریب کند.

ثانیا، در طرف دیگر دولتمردانی هم بوده‌اند که تمام قد از روحانی و دولت متبوعش دفاع کردند. جهانگیری، زنگنه، ظریف، طیب‌نیا، علوی و قاضی زاده هاشمی از جمله این افراد بودند که جناح رقیب نیز به خوبی آنان را رصد کرده و بارها به تخریبشان همت گمارد تا شاید از راهی که در پیش گرفته‌اند نومید شوند اما به‌علت ایستادگی شان، هرگز موفق به این کار نشد.ثالثا، مطابق سخنان رئیس جمهور و به اعتقاد اکثر حامیان دولت، تیم رسانه دولت یازدهم چه قبل از انتخابات و چه در خلال آن تقریبا منفعل بود. برای توجیه انفعال آنان دو احتمال وجود دارد: علت اول اینکه واقعا نتوانستند، چون صداوسیما به‌عنوان مهمترین رسانه کاملا در اختیار رقیب بود و بایستی منبعد برای آن فکری کرد که یکی از راه حل‌ها می‌تواند ایجاد شبکه‌های خصوصی در کشور باشد.

علت دوم اینکه آگاهانه و شاید زیرکانه نخواستند که در آن صورت این احتمال که برخی دولتمردان عامدانه صحنه را برای تبلیغات حریف خالی گذاشتند و خود تنها نظاره گر اوضاع بودند و حتی نیم نگاهی هم به رقیب داشتند بیشتر قوت پیدا می‌کند. هر دو دلیل، نتیجه واحدی را می‌رساند: تقویت یا تعویض تیم رسانه‌ای دولت.حال که رییس جمهور با صراحت از لزوم‌ترمیم کابینه سخن رانده‌اند فرصت مناسبی فراهم آمده تا احزابی که به نوعی در پیروزی ایشان سهمی داشتند افراد کارآمد خود را جهت عضویت در کابینه پیشنهاد دهند. این گزاره که برخی احزاب دخیل در پیروزی ایشان اعلام کنند ما به دنبال سهم خواهی نیستیم بیشتر به یک تعارف سیاسی شبیه است چراکه در حقیقت نسبت به این موضوع چندان هم بی میل نشان نمی‌دهند.

از طرفی احزاب همسو با حزب اعتدال و توسعه مانند حزب اصلاحات، کارگزاران سازندگی، اعتماد ملی، مردم سالاری، اراده ملت و غیره که نقش پررنگی در پیروزی روحانی داشتند حمایت همه جانبه خود را به مثابه ائتلاف با حزب اعتدال و توسعه دانسته و همانطوریکه در دیگر انتخابات این سهم خواهی به رسمیت شناخته می‌شود در اینجا نیز این خواسته به حق خود را رسما و بدون تعارفات معمول مطرح نمایند.در چند سال گذشته مردم و حامیان دولت دو خواسته را مکررا از روحانی درخواست کرده‌اند یکی‌ترمیم کابینه و دیگری تقویت تیم رسانه است. لذا لازم است رییس جمهوری قبل از تشکیل کابینه دوازدهم، این پیام روشن و به حق هواداران خود را شنیده و جامه عمل بپوشانند.