تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۴/۱۱ ساعت ۱۷:۱۹
کد مطلب : ۱۳۲۷۲۳
راه و بی راهه
سجاد خداکرمي
رئیس‌جمهور در ضیافت افطاری که با فعالین اقتصادی در هفته آخر ماه رمضان داشت در لفافه نقدی را به عملکرد اقتصادی یک نهاد نظامی وارد کرد و گفت: «اصل ۴۴ برای واگذاری اقتصاد به مردم بود اما بخشی از اقتصاد که دست دولت بی‌تفنگ بود را به «یک دولت با تفنگ» تحویل دادند.» این جمله و نقد حسن روحانی در رسانه‌ها نقد به فعالیت‌های اقتصادی سپاه پاسداران برداشت شد و در مقابل فرمانده سپاه پاسداران نیز پنج روز پیش پاسخ‌های خود را هر چند در لفافه همانند مدلی که رئیس جمهور برای بیان نقدش به کار برد اما با تلویح نزدیک به تصریح و گویا بیان کرد؛ همچنین تنی چند از مقامات سپاه نیز به اظهار نظر و پاسخگویی به این اظهارات پرداختند و از شان و جایگاه فعالیت‌های اقتصادی سپاه دفاع کردند.
این نمونه‌ای از کنش‌ها و واکنش‌های دامنه دار مسئولان عالی نظام در روز‌های اخیر است که مدتی است تب آن بالا گرفته و هر روز یا هفته نمونه‌ای از این دست را در رسانه‌ها مرور می‌کنیم؛ مروری که البته خوشایند نمی‌نماید و آنگونه که علی مطهری نائب رئیس دوم مجلس از آن به عنوان جنگ لفظی یاد کرده، جدای از اینکه در این نزاع حق در کدام سو قرار گرفته، بیش از همه‌ترس القای شکاف میان مسئولان عالی رتبه کشور را افزون می‌کند.
با این همه اما بسیاری از دلسوزان کشور از روند موجود در این ارتباط ابراز‌ترس کرده‌اند که در یک نمونه علی مطهری نایب رئیس مجلس شورای اسلامی با انتقاد از درگیری‌های لفظی مسئولان ازطریق شبکه‌های اجتماعی و‌تریبون‌های عمومی گفته است که «مسئولان بهتر است رودررو با یکدیگر صحبت کرده و اختلافاتی که با هم دارند را حل کنند، گفت‌وگوی مستقیم و رودرروی مسئولان با یکدیگر به نفع کشور خواهد بود و بهتر است که این منازعات ادامه پیدا نکند.» در این میان اما برخی رسانه‌های عمومی نیز بیش از همه تلاش داشتند که آتش تنش را بالا نگاه دارند و به اهدافی که به نظر نه برای تأمین منافع ملی که برای تأمین منافع گروهی است می‌اندیشند. باز هم در راستای نمونه طرح شده از کنش‌ها و واکنش‌ها میان مسئولان کشور می‌توان عملکرد خبرگزاری فارس را بعد از سخنان رئیس جمهور پی گرفت.
این خبرگزاری اصولگرا طی روز‌های گذشته روزانه چندین و چند مطلب در حمایت از یک سوی موضوع آن هم با عناوینی چون پاسخ به اظهارات ناروای برخی دولت مردان! تولید کرده و به گمان خود به هجمه‌های ناروا پاسخ گفته است. البته این حجم از واکنش شاید برآمده از ناراحتی و رنجش از سخنان رئیس جمهور باشد اما اگر هم چنین است، این میزان واکنش مستقیم به صلاح چه کسی است و آیا جز کمک به دمیدن بر تنور دو قطبی‌های خطرناک و قرار دادن اضلاع و اجزای مختلف حاکمیت در برابر یکدیگر که مورد نهی رهبر معظم انقلاب قرار گرفته، است؟
رئیس جمهوری و یا هر مسئول دیگری حق دارد سخن بگوید و اگر کاستی می‌بیند منصفانه نقد کند، نه هجمه نه حمله و نه بی توجه به قانون و اخلاق و اتفاقا طرف مقابل هم حق دارد در همین چهارچوب‌ها به نقد‌ها پاسخ دهد هرچند هردو به شرط، اما نکته جالب توجه سوی دیگر موضوع و اصرار و پافشاری بر طرح ده‌ها بار آن‌ها در برخی رسانه‌ها از جمله خبرگزاری مورد اشاره است. مسئله‌ای که معنا و مفهومی جز دمیدن بر تنور انشقاق است؟ آیا حاشیه پردازی و پر رنگ کردن موضوعات اصلی بر فرعی نیست؟ آیا منجر به ایجاد ذهنیت در افکار عمومی نخواهد شد؟ آیا رئیس جمهوری متنبه شده و دیگر نقد نمی‌کند؟ آیا تغییر در رویکرد دولت ایجاد می‌شود؟
این همه در شرایطی است که اتفاقا این روزها منتقدان اصولگرای دولت می‌گویند که دولت حق منتقدان را پاس نداشته و حجت الاسلام احمد خاتمی امام جمعه موقت تهران گفته‌اند که دولت به دنبال ایجاد خفقان است؛ آیا این رفتارهای رسانه‌های منتقد به معنای همین خفقان برای طرف مقابل نیست؟ از طرف دیگر از سوی اصولگرایان گفته می‌شود که دولت مردان با ایجاد این حواشی می‌خواهند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند! خوب اگر چنین است چرا منتقدان دولت خود دو صد چندان بر تنور حواشی می‌دمند؟
بسیاری از دلسوزان کشور راهکار حل و فصل این دست از اختلافات را هر چه جز در هیاهوی رسانه‌ای و دمیدن بر فضای دو قطبی و پررنگ کردن آن می‌دانند و معتقدند هیچ عایدی برای منافع ملی ندارد و گاه شاید چیزی جز حرکت در مسیر خواست دشمنان نیز نباشد. این تبعات وحشتناک آن هم از سوی رسانه‌های عمومی و متعلق به بیت المال که در شرایط فعلی داخلی و به خصوص شرایط بیرونی حساس چه بهتر آنست که مسائل اصلی مبتلابه جامعه را به جای دمیدن بر تنور این دعوا پی بگیرند و به قاعده انصاف اگر دمادم به دولت می‌تازند، کمی هم از محاسن آن بگویند، آنگاه این نقدهای آنان نیز گوش شنواتری خواهد یافت.
رئیس‌جمهور در ضیافت افطاری که با فعالین اقتصادی در هفته آخر ماه رمضان داشت در لفافه نقدی را به عملکرد اقتصادی یک نهاد نظامی وارد کرد و گفت: «اصل ۴۴ برای واگذاری اقتصاد به مردم بود اما بخشی از اقتصاد که دست دولت بی‌تفنگ بود را به «یک دولت با تفنگ» تحویل دادند.» این جمله و نقد حسن روحانی در رسانه‌ها نقد به فعالیت‌های اقتصادی سپاه پاسداران برداشت شد و در مقابل فرمانده سپاه پاسداران نیز پنج روز پیش پاسخ‌های خود را هر چند در لفافه همانند مدلی که رئیس جمهور برای بیان نقدش به کار برد اما با تلویح نزدیک به تصریح و گویا بیان کرد؛ همچنین تنی چند از مقامات سپاه نیز به اظهار نظر و پاسخگویی به این اظهارات پرداختند و از شان و جایگاه فعالیت‌های اقتصادی سپاه دفاع کردند.
این نمونه‌ای از کنش‌ها و واکنش‌های دامنه دار مسئولان عالی نظام در روز‌های اخیر است که مدتی است تب آن بالا گرفته و هر روز یا هفته نمونه‌ای از این دست را در رسانه‌ها مرور می‌کنیم؛ مروری که البته خوشایند نمی‌نماید و آنگونه که علی مطهری نائب رئیس دوم مجلس از آن به عنوان جنگ لفظی یاد کرده، جدای از اینکه در این نزاع حق در کدام سو قرار گرفته، بیش از همه‌ترس القای شکاف میان مسئولان عالی رتبه کشور را افزون می‌کند.
با این همه اما بسیاری از دلسوزان کشور از روند موجود در این ارتباط ابراز‌ترس کرده‌اند که در یک نمونه علی مطهری نایب رئیس مجلس شورای اسلامی با انتقاد از درگیری‌های لفظی مسئولان ازطریق شبکه‌های اجتماعی و‌تریبون‌های عمومی گفته است که «مسئولان بهتر است رودررو با یکدیگر صحبت کرده و اختلافاتی که با هم دارند را حل کنند، گفت‌وگوی مستقیم و رودرروی مسئولان با یکدیگر به نفع کشور خواهد بود و بهتر است که این منازعات ادامه پیدا نکند.» در این میان اما برخی رسانه‌های عمومی نیز بیش از همه تلاش داشتند که آتش تنش را بالا نگاه دارند و به اهدافی که به نظر نه برای تأمین منافع ملی که برای تأمین منافع گروهی است می‌اندیشند. باز هم در راستای نمونه طرح شده از کنش‌ها و واکنش‌ها میان مسئولان کشور می‌توان عملکرد خبرگزاری فارس را بعد از سخنان رئیس جمهور پی گرفت.
این خبرگزاری اصولگرا طی روز‌های گذشته روزانه چندین و چند مطلب در حمایت از یک سوی موضوع آن هم با عناوینی چون پاسخ به اظهارات ناروای برخی دولت مردان! تولید کرده و به گمان خود به هجمه‌های ناروا پاسخ گفته است. البته این حجم از واکنش شاید برآمده از ناراحتی و رنجش از سخنان رئیس جمهور باشد اما اگر هم چنین است، این میزان واکنش مستقیم به صلاح چه کسی است و آیا جز کمک به دمیدن بر تنور دو قطبی‌های خطرناک و قرار دادن اضلاع و اجزای مختلف حاکمیت در برابر یکدیگر که مورد نهی رهبر معظم انقلاب قرار گرفته، است؟
رئیس جمهوری و یا هر مسئول دیگری حق دارد سخن بگوید و اگر کاستی می‌بیند منصفانه نقد کند، نه هجمه نه حمله و نه بی توجه به قانون و اخلاق و اتفاقا طرف مقابل هم حق دارد در همین چهارچوب‌ها به نقد‌ها پاسخ دهد هرچند هردو به شرط، اما نکته جالب توجه سوی دیگر موضوع و اصرار و پافشاری بر طرح ده‌ها بار آن‌ها در برخی رسانه‌ها از جمله خبرگزاری مورد اشاره است. مسئله‌ای که معنا و مفهومی جز دمیدن بر تنور انشقاق است؟ آیا حاشیه پردازی و پر رنگ کردن موضوعات اصلی بر فرعی نیست؟ آیا منجر به ایجاد ذهنیت در افکار عمومی نخواهد شد؟ آیا رئیس جمهوری متنبه شده و دیگر نقد نمی‌کند؟ آیا تغییر در رویکرد دولت ایجاد می‌شود؟
این همه در شرایطی است که اتفاقا این روزها منتقدان اصولگرای دولت می‌گویند که دولت حق منتقدان را پاس نداشته و حجت الاسلام احمد خاتمی امام جمعه موقت تهران گفته‌اند که دولت به دنبال ایجاد خفقان است؛ آیا این رفتارهای رسانه‌های منتقد به معنای همین خفقان برای طرف مقابل نیست؟ از طرف دیگر از سوی اصولگرایان گفته می‌شود که دولت مردان با ایجاد این حواشی می‌خواهند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند! خوب اگر چنین است چرا منتقدان دولت خود دو صد چندان بر تنور حواشی می‌دمند؟
بسیاری از دلسوزان کشور راهکار حل و فصل این دست از اختلافات را هر چه جز در هیاهوی رسانه‌ای و دمیدن بر فضای دو قطبی و پررنگ کردن آن می‌دانند و معتقدند هیچ عایدی برای منافع ملی ندارد و گاه شاید چیزی جز حرکت در مسیر خواست دشمنان نیز نباشد. این تبعات وحشتناک آن هم از سوی رسانه‌های عمومی و متعلق به بیت المال که در شرایط فعلی داخلی و به خصوص شرایط بیرونی حساس چه بهتر آنست که مسائل اصلی مبتلابه جامعه را به جای دمیدن بر تنور این دعوا پی بگیرند و به قاعده انصاف اگر دمادم به دولت می‌تازند، کمی هم از محاسن آن بگویند، آنگاه این نقدهای آنان نیز گوش شنواتری خواهد یافت.
مرجع : روزنامه بهار
