به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۱۰ - ۱۸:۵۲
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۴/۱۲ ساعت ۱۱:۱۱
کد مطلب : ۱۳۲۷۷۹
اعتراف یک نماینده شورای شهر در رابطه با قاچاق اعضای بدن

ویژگی‌های اصلی قربانیان قاچاق در ایران

می‌گل هشترودی- روزنامه بهار: همین چند روز پیش بود که فاطمه دانشور عضو شورای شهر در دوره چهارم در مصاحبه با برخی خبرگزاری‌ها در رابطه با ناپدیدشدن بچه‌ها در منطقه هرندی و باند بزرگ قاچاق اعضای بدن در این منطقه صحبت کرده بود که همین موضوع هرج و مرج زیادی در فضای مجازی به میان آورد.
***
اجساد بدون کلیه و چشم در بیابان پیدا می‌شوند
دانشور گفته بود بارها در خصوص فروش کودکان هشدار داده بودیم، در محلات پرخطر مانند هرندی کودکانی گم می‌شوند که والدین آنها حتی شکایت هم نمی‌کنند. این افراد زندگی‌های خاصی دارند، والدین این کودکان نسبت به نبود بچه‌ها بی‌تفاوت هستند  چون اصولاً والدین این کودکان دچار اعتیاد هستند. وی به  اجاره دادن کودکان اشاره کرد و گفته بود: خانواده‌ها کودکان خود را برای کار اجاره می‌دهند و شاید هفته‌ها بچه‌هایشان را نبینند آنها نگران هم نمی‌شوند و معتقدند که بالاخره باز می‌گردند. در این منطقه فروش کودکان بسیار به چشم می‌خورد، اصولاً مادران باردار آسیب‌دیده که خارج از نکاح باردار شده‌اند، وقتی برای تولد فرزندانشان به بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند شناسنامه را به نام خودشان هم نمی‌گیرند و یک نام دیگر اعلام می‌کنند. شناسنامه این اطفال نام پدر ندارد و مشخصات مادر نیز درست نیست.

وی به خرید و فروش باند بزرگ کودکان اشاره کرد و گفت: ‌در بسیاری از موارد کودکان ناپدید می‌شوند و اعضای بدن آنها قاچاق می‌شود و بعد از مدت‌ها جسد برخی از آنها در بیابان‌ها بدون کلیه و چشم رها شده است.  والدین به شدت مراقب کودکان خود باشند و در صورتی که کودکانشان ناپدید شدند حتماً شکایت کنند. نهادهای نظارتی باید سلامت کودکانی که  والدین آنها در محیط‌های پرخطر زندگی می‌کنند را برعهده بگیرند،  بسیار مشاهده شده که این والدین گاها کوچکترین حس مسئولیتی نسبت به فرزندان‌شان ندارند.

تکذیب قاچاق اعضای بدن در تهران
همین صحبت‌ها بازتاب و واکنش‌های شدیدی را در فضای مجازی به همراه داشت به طوری که ساعتی بعد یک منبع آگاه در پلیس آگاهی  با رد این ادعا اظهار داشت: در سال‌های اخیر هیچ گزارشی مبنی بر کشف جسد کودکان در بیابان‌های اطراف تهران نداشته‌ایم. این اظهارات قطعاً کذب بوده و هیچ پرونده‌ای در سال‌های اخیر با چنین موضوعی در شهر تهران و در پلیس آگاهی پایتخت وجود نداشته است. وی با بیان اینکه این اظهارات کذب، امنیت روانی جامعه را به خطر می‌اندازد خاطرنشان کرد: پلیس پایتخت در سنوات اخیر به هیچ وجه پرونده کشف جسد کودکان با چنین وضعی را نداشته و کشف اجساد کودکان در حاشیه پایتخت با چنین شرایطی به هیچ وجه صحت ندارد.

فروش و اجاره کودکان در سایه بی‌قانونی
روز گذشته نیز  محمدعلی پورمختار، عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس‌نسبت به رواج قاچاق اعضای کودکان خانواده‌های معتاد هشدار داد  و گفت: متاسفانه اجاره و قاچاق اعضای کودکان به ویژه در بین خانواده‌های معتاد وجود دارد، از این رو در لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان تکلیف این افراد از حیث قانونی مشخص می‌شود. بر اساس مفاد لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان اجاره کودکان ممنوع و غیرقانونی تلقی شده، مجازات بازدارنده‌ای نیز برای این افراد اعم از حبس، محرومیت‌های اجتماعی و جزای نقدی تعیین می‌شود. در شرایط فعلی قانون مشخص و بازدارنده‌ای در رابطه با فروش، اجاره یا قاچاق اعضای کودکان وجود ندارد. یکی از دلایل افزایش این نوع جرم نیز بر همین مبناست اما با تصویب لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان تمامی خلاها و ابهامات برطرف می‌شود زیرا تمامی مصادیق مذکور در این لایحه تعریف شده است. در قوانین فعلی برای والدین کودک فروش‌تکالیف مبهم است و گاها مجرم شناخته نمی‌شوند اما با تصویب لایحه حمایت از کودکان مجازات فروش، اجاره و قاچاق اعضای بدن کودکان به روشنی پیش‌بینی شده، حتی والدین کودک فروش هم  مجرم شناخته شده و مشمول مجازات خاص می‌شوند.

 یک بام و دو هوای قاچاق اعضای بدن
این در حالی است که فاطمه دانشور به مسئولان امر  هشدارداده بود که «در محلات پرخطر مانند هرندی کودکانی گم می‌شوند که والدین آنها حتی شکایت هم نمی‌کنند.» و در ادامه اظهاراتش عنوان کرده بود: «در بسیاری از موارد کودکان ناپدید می‌شوند و اعضای بدن آنها قاچاق می‌شود و بعد از مدت‌ها جسد برخی از آنها در بیابان‌ها بدون کلیه و چشم رها شده است.» اما با وجود تکذیب ادعا‌های این نماینده اسبق شورای شهر باز هم امنیت روانی جامعه با تنش رو به رو شده است. همین بهمن ماه سال گذشته بود که با یک جنایت هولناک در رابطه با قاچاق اعضای بدن در کرمان رو به رو بودیم که دخترک ۷ ساله، در کوچه‌ای در حوالی خیابان ابوحامد کرمان به قصد بازی از خانه خارج می‌شود و وقتی هم بازی هایش را درون کوچه نمی‌بیند به منزل خاله اش که در امتداد همان کوچه بوده، می‌رود و بعد از خروج از آنجا، بعد از ظهرهمان روز ناپدید می‌شود و دیگر به خانه برنمی گردد. علی‌رغم تلاش و جست و جوهای زیاد خانواده خبری از این دختر نمی‌شود و شب همان روز موضوع را به پلیس  اطلاع می‌دهند. جست وجوها همچنان بی اثر بوده تا اینکه مادر دخترک صبح دوشنبه وقتی برای چندمین بار به یکی از خرابه‌های اطراف خانه به امید یافتن دخترش سرکشی می‌کند با صحنه‌ای دلخراش و غیر قابل تصور روبه‌رو می‌شود. به گفته این مطلع و بنا به روایت شاهدان، جسد دخترک در حالی‌که یکی از دستانش قطع و دو چشمش را از حدقه درآورده و سینه اش شکافته شده بود و پاهایش را به وسیله پارچه‌ای پوشانده بودند، پیدا می‌شود. خانواده این دختر بلافاصله پلیس را در جریان قرار می‌دهند و نیروهای انتظامی پس از حضور در محل و انجام تحقیقات جسد مقتول را جهت تکمیل و ارائه گزارش کامل در اختیار پزشکی  قانونی قرار می‌دهند. جزئیات بیشتری از این حادثه  هنوز منتشر نشده اما گفته می‌شود این کار به‌وسیله قاچاقچیان اعضای بدن انسان انجام شده و جنایتکاران پس از برداشتن اعضای قابل فروش بدن او، جسد او را در این محل رها کرده اند.

یا تابستان  دو سال پیش که از انهدام یک باند قاچاق اعضای بدن در ایران خبر دادند که بر اساس اعترافات متهمان، اعضای این باند با جعل اسناد هویتی اقدام به فریب مسئولان مراکز مربوطه می‌کردند و از این طریق به اهداف و مطامع غیر قانونی خود دست می‌یافتند. پس نگرانی در این باره بعد از شنیدن سخنان دانشور یک امر طبیعی است اما این‌که با این پیشینه قاچاق اعضای بدن در ایران، تا چه‌اندازه ممکن است صحبت‌های دانشور کذب باشد و تکذیبیه اداره پلیس  صحت داشته باشد مشخص نیست.

قاچاق به چه معناست؟
قاچاق انسان و اعضای بدن  یکی از پدیده‌های در حال رشد عصر حاضر است. پژو‌هش‌ها در این باره نشان می‌دهد که زنان و دختران تقریبا قربانیان همیشگی و به دنبال آن مردان و پسران در رتبه‌های بعدی قاچاق قرار دارند. نکته مهم اینکه حجم کمی از قاچاق انسان، شناسایی و قابل پیگیری است. قربانیان قاچاق که بیشتر آنها زنان و کودکان هستند، به‌زور، فریب یا ارعاب ناچار می‌شوند به شرایط غیرانسانی تن بدهند و بدون توجه به شکل بی‌رحمانه بردگی، در‌ترس و درماندگی زندگی کنند. بردگی داخلی و کار اجباری از جمله شکل‌های بهره‌کشی از انسان است اما اکثریت قربانیان به بردگی جنسی کشانده می‌شوند. شواهد نشان می‌دهد کشور جمهوری اسلامی ایران، به دلیل موقعیت ویژه و قرار‌گیری در یک منطقه خاص جغرافیایی درگیر مسائل ناشی از قاچاق انسان بوده است  و این وضع همواره امنیت روانی، فردی و امنیت اجتماعی جامعه را با چالش روبه‌رو می‌سازد.

انگیزه قاچاق
انگیزه قاچاق و علل تن‌دادن قربانیان به این عمل در تحقیق کمیسیون اروپا در بلژیک‎، ایتالیا و هلند اینگونه بیان شده است: نیاز به پول برای رفع نیازهای نخستین‎‎، پول برای خانواده، کار، پول برای داشتن زندگی شیک‌تر، ماجراجویی، آینده بهتر، آدم‌ربایی، اعتیاد، یافتن شرایط بهتر با کارکردن به عنوان یک روسپی و بی‌ثباتی سیاسی در کشور خود. کارشناسان از افزایش قاچاق زنان و دختران در استان‌های مرزی کشور و روند صعودی سن قاچاق دختران کمتر از 14 سال خبر دادند. همچنین یافته‌های تحقیقی که در سال 82 انجام شده است، بیانگر روند رو به افزایش قاچاق آنها به کشور‌های حاشیه‌ای خلیج فارس، پاکستان، افغانستان و به طور محدود به کشور‌های اروپایی و آسیایی بوده است.  قاچاق کودکان یکی دیگر از اشکال قاچاق انسان است که می‌تواند جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی محسوب شود. شیوه قانونی و شیوه غیرقانونی 2 شکل اصلی قاچاق کودکان در سطح بین‌الملل هستند. استعمار از طریق کار اجباری، بهره‌کشی و فحشا، پورنوگرافی، پدوفیل‌ها، قطع عضو اعضای کودکان و فروش آن شکل می‌گیرد.

هدف از قاچاق اعضای بدن
انتظار طولانی‌مدت برای دریافت عضوی از اعضای بدن از طرف بیماران ثروتمندی که نیازمند پیوند عضوی سالم بودند، یکی از مهم‌ترین دلایل رونق تجارت اعضای بدن انسان شد. از آنجا که اغلب قوانین کشورهای مختلف جهان، خرید و فروش اعضای بدن انسان را ممنوع اعلام کرده است، این بازار به طور غیرقانونی شکل گرفت و قاچاقچیان اعضای بدن، آن را سازماندهی کردند. قاچاق اعضای بدن به 3 صورت انجام می‌شود، یا جنایتکاران با  متقاعد کردن افراد به فروش اعضای بدن خود در برابر مبلغ ناچیزی پول می‌پردازند.  یا این‌که قاچاقچیان پس از مرگ افراد و پایان مراسم تدفین، اقدام به خارج کردن جسد از قبر کرده و برخی از اعضا و بافت‌های بدن وی را جدا می‌کنند که معمولا این اعضا و بافت‌ها برای پیوند فروخته نمی‌شوند، بلکه هدف از فروش آنها تحقیقات علمی و سایر مقاصد تجاری است  یا این‌که  باندهای جنایتکار با ربودن اشخاص به ویژه کودکان، آنان را بی‌هوش کرده و اعضای بدنشان را در حالی که زنده هستند، از بدن‌هایشان جدا می‌کنند  و سپس آن‌ها را از بین می‌برند. این اعضا معمولا برای فروش به همان اشخاص پولداری که در صف طولانی  اهدای عضوهستند استفاده می‌شود.

ویژگی‌های اصلی قربانیان قاچاق در ایران
قربانیان در ایران  برای قاچاق اعضای بدن در همان سن کودکی و برای قاچاق دختران عموما بین 14 تا 25 سال هستند و از نظر اقتصادی و اجتماعی، در اکثر موارد کشمکش‌های درون خانواده، اعتیاد والدین، طلاق، فقر، مسکن نامناسب، سکونت در مناطق پرجمعیت و حاشیه‌نشینی شهرهای بزرگ موجب می‌شود تا از این خلع خانوادگی برای دزدیدن بچه‌ها و کشتن و فروش اعضای بدن آن‌ها استفاده شود یا دختران محیط نامساعد خانواده را‌ترک کرده یا پدر خانواده مجبور به فروش دختران خود می‌شود. همچنین از آنجا که اغلب قربانیان از اقشار فقیر و دختران فراری هستند، از نظر تحصیلی، در سطح راهنمایی و دبیرستان و از فقر فرهنگی و ضعف اعتقادات رنج می‌برند.

در آخر. . .!
با استناد به صحبت‌های فاطمه دانشور و پور مختار می‌توان گفت خطر در بیخ گوش‌مان است. قاچاق اعضای بدن در همین نزدیکی‌ها بین کودکان حاشیه نشین و کودکان  کارو زباله گرد اتفاق می‌افتد. بچه‌هایی که کسی نگران حضور یا غیبتشان نیست. سخت است باور این‌که در منطقه هرندی کودکان نه در خانه از اعتیاد والدینشان آرامش داشته باشند نه در محیط خارج از خانه از قاچاق چیانی که لحظه به لحظه جانشان را تهدید می‌کنند. کودکان در هیچ جای دنیا لایق این گونه زندگی همراه با‌ترس و واهمه نیستند.