کابینه سهامی خاص«نهاوندیان و شرکا»!

گروه سیاسی: سایت خردادنیوز نوشت: نه مردم آلزایمر گرفته‌اند و نه هنوز عرق انتخابات خشک شده که عده‌ای از دولت مردان همه چیز را فراموش کرده و ساز خود را کوک می‌کنند، سهم خواهان و قدرت دوستانی که در استراتژی نخ نما شده خود مدام واژه «سهم خواهی» را برای اصلاح طلبان بکار می‌برند تا اذهان را مشوش و قصد و غرض خود را پنهان کنند، به مثابه آن دزدی که در بازار فریاد «آی دزد؛ ‌ای دزد» می‌زد. صورت مسئله کاملا شفاف و صریح و ملموس است. رئیس جمهوری منتخب با رویکردهای اصلاح طلبانه و شعارهای تحول خواهانه و وعده‌های مصلحانه به میدان رقابت انتخاباتی آمد، بدنه کنش گران اردوگاه اصلاحات تمام قامت به حمایت از او پرداخته و در تلاقی این دو، بدنه حامی نیز پای کار آمده و انتخابات 96 برگ زرین دیگری از شور و شعور مردمی و گزینش کاندیدای به نام حسن روحانی شد.

حالا دو ماه از آن روزها نگذشته، طنین سخنان روحانی در گوشمان است، همت بلند اصلاح طلبان پیش رویمان و وعده‌های رئیس جمهوری در برابرمان، به طور کاملا طبیعی و بدیهی رئیس جمهوری برای تحقق وعده‌های خود می‌بایست وزرای کابینه را همسو با گفتمان مطروحه در انتخابات که بر اساس آن مورد اعتماد افکار عمومی قرار گرفته برگزیند. این نه نکته پیچیده‌ای است نه مسئله غامضی که برخی هیاهو می‌کنند که اصلاح طلبان به دنبال «سهم خواهی» هستند! کدام سهم خواهی؟ در همه جای دنیا فرد منتخب اعضای دولت را از میان بدنه حامی و جریان سیاسی آن بر می‌گزیند؛ از اساس اگر چنین نکند، چرخ دولت نمی‌چرخد، در کجای دنیا رئیس جمهوری از حزب رقیب و منتقدان دو آتشه دست به گزینش می‌زند که اینجا ما چنین کنیم؟ عقل سلیم چه می‌گوید؟

حالا اما شماری از رسانه‌های به ظاهر اعتدالی که رگ و ریشه اصولگرایی دارند، یادشان افتاده که در روزهای پایانی چینش وزرا، فشار را دو چندان کرده و با کلید واژه «سهم خواهی» گزینه‌های کارآمد و مورد اقبال جریان اصلاحی را به حاشیه برانند، کافی است دهان یک اصلاح طلب باز شده و جمله‌ای در خصوص کابینه گفته شود تا انگ و برچسم سهم خواهی از سوی این عزیزان بر پیشانی اصلاح طلب مورد نظر الصاق شود. نکته جالب در این میان تحرکات سایت‌ها و خبرگزاری‌های نام و نشان دار منتقد دولت نیست، اتفاقا این بار رسانه‌های همسو با شماری از دولت مردان دولت یازدهم هستند که میدان دار ماجرای انگ زدن به اصلاح طلبان شده اند.

دولت مردانی که خود بر سر کابینه خیمه زده و می‌خواهند همه چیز را قبضه کنند و به کم هم راضی نیستند، مردانی از اردوگاه موسوم به اعتدالی با همسویانی از جریان اصولگرایی. خط و ربط این رسانه‌ها را که بگیری به چهره هایی چون نهاوندیان یا چهره‌های نزدیک به رئیس مجلس میرسی و البته تنی چند از نزدیکان رئیس جمهوری هم در فلان حزب مشهور همراهی کامل و همنوایی گسترده دارند، برای فشار به رئیس جمهوری و به حاشیه راندن اصلاح طلبان با کلید واژه «سهم خواهی»!