بهار نیوز - محصول دوره شما چیست، آقای نوبخت؟

صادق صدرایی
سخنگوی دولت در پاسخ به سوال خبرنگاران در خصوص پرونده حصر می‌گوید: «حصر محصول دوره قبل است و همان دولت باید پاسخگو باشد»این پاسخ ناامیدکننده محمدباقر نوبخت بیشتر از آن که شباهتی به شفاف‌سازی و پاسخگویی که کارویژه سخنگو است داشته باشد شبیه نوعی از سر باز کردن و رفع تکلیف است. از این که در واقع رییس جمهور روحانی و همراهان او در خصوص این پرونده حالا دیگر پیچیده شده دقیقا چه کرده‌اند و چه می‌کنند خبر چندانی در دسترس نیست و هر چه هست شنیده هاست و اگر هم کاری شده است همه اش در خفا بوده و ما مردم از آن مطلع نیستیم اما حداقل انتظار آن است که سخنگوی رسمی دولت چنین جمله‌ای را در بین صحبت‌های همدلانه‌ای که دیروز در این خصوص داشت به کار نمی‌برد.

کلیدواژه «دولت قبل» در بسیاری از موضوعات به خصوص در دو حوزه اقتصاد و سیاست خارجی کاربرد درستی داشته است و برخلاف آن چه تندروهایی که رییس «دولت قبل» را تقدیس می‌کردند معتقدند به هیچ وجه به معنای تخریب گذشتگان نیست. مثلا عملکرد دولت قبل در حوزه سیاست خارجی که باعث تحمیل تحریم هایی بی سابقه به مردم شد به همین سادگی برطرف نخواهد شد، یا تخریب پایه‌های اقتصاد کشور با اقداماتی غیر علمی از جمله مسائلی است که تا سال‌ها گریبان کشور را گرفته است و تا دو دولت بعد هم مثلا در موضوعی مثل بحران بیکاری می‌توانند از اثرات مخرب دولت دهم در این حوزه بگویند.

اما همانقدر که نقد و اعتراض به دولت قبل و یادآوری ریشه مشکلات در برخی موضوعات درست و لازم است، در برخی دیگر از مسائل نمی‌تواند چندان قابل قبول باشد. فی المثل در همین موضوع حصر، این که سخنگوی دولت این اتفاق نامبارک را محصول دولت قبل می‌داند از جهاتی درست است و می‌توان درک کرد که اگر تندروی‌های رییس دولت گذشته نبود شاید شاهد گسست نیروهای دلسوز نظام نمی‌بودیم اما پرسش اساسی این است که محصول دوره چهار ساله اخیر چه بوده است؟ رییس آن دولت مدعی است که در چند نوبت برای حل و فصل این پرونده تلاش هایی داشته است و اساسا نقش خود را در به وجود آمدن حصر به کلی منکر می‌شود. فارغ از اینکه ادعای احمدی نژاد را می‌پذیریم یا نه برای هر کسی این سوال به وجود می‌آید که اگر دولت قبل خطا و اشتباهی کرده باشد آیا باید شاهد ادامه یافتن همان مسیر باشیم؟

حقیقت آن است که انتخابات96 نشان داد که این مسئله بر خلاف تصور برخی دغدغه یک قشر خاص در کلان شهرها نیست و همه به عینه مشاهده کردند که در هر شهر ایران صدای مطالبه‌ای واحد در این زمینه شنیده می‌شد. از همین رو شاید الان و در شرایط پس از انتخاباتی پرشور و وحدت بخش زمان مناسبی برای حل این معضل چند ساله باشد.محدودیت‌های رییس جمهور روحانی در این پرونده و همینطور دغدغه‌های سخنگوی محترم دولت در هنگام پاسخ به چنین پرسش هایی کاملا قابل فهم است اما این انتظار می‌رود که مسئولان دولتی هم خواسته‌های روشن و مشخص حامیان خود را درک کرده وهم حداقل پاسخ هایی شفاف‌تر را به پرسش‌های مردم بدهند. سکوت و ابهام گویی در چنین شرایطی دیگر نمی‌تواند آنچنان مورد پذیرش جامعه باشد.