علیرضا رجایی؛ شرافت؛ روزنامه‌نگاري

يك روزنامه اصلاح‌طلب، امروز تصوير او را عكس يك خود كرده است.
....................................................
گروه سياسي: بر سر علی‌رضا رجایی چه آمد؟ اين اولين سووال براي هر فردي است كه عكس‌هاي منتشره از او در بيمارستان را مي‌بيند. دراز كشيده بر تخت بيمارستاني در تهران. نیمی از صورتش باند پیچی شده، چشم چپ‌اش نیمه‌باز است و به جایی نامعلوم نگاه می‌کند٬ چشم راست‌اش اما در جراحی ۱۴ ساعته به دلیل ابتلا به سرطان سینوس تخلیه شده٬ بخشی از استخوان فک‌اش را هم به همین دلیل برداشته‌اند.

او علی‌رضا رجایی٬‌ 55 ساله (متولد 1341) روزنامه‌نگار٬ عضو هیات مدیره‌ی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران٬ مدیر انتشارات گام‌نو و فعال سیاسی ملی - مذهبی است. از اردیبهشت سال ۱۳۹۰ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام»٬ تا آبان ۱۳۹۴ را در زندان اوین گذراند.۴ سال سخت برای او و خانواده‌اش. يك زندانی سابق سیاسی که هم‌زمان با رجایی در زندان اوین٬‌ بوده نوشته او در زندان بارها گفته که صورت و فک‌اش درد می‌کند٬ بارها به بهداری رفته و آن‌‌ها تنها به او مسکن  داده‌اند و گفته‌اند درد از دندان است. دردی که حالا منجر به سرطان٬ تخلیه چشم و برداشتن استخوان فک شده است. به محض آزادی از زندان٬ سرطان سینوس را در او تشخیص دادند و شیمی درمانی شروع شد. او چندین دوره شیمی‌درمانی و همین‌طور رادیوتراپی شد با این وجود سرطان انقدر پیشرفت کرد که منجر به برداشتن چشم و بخشی از فک شدند.

«شرافت» ترجیع‌بند واکنش‌ها به بیماری علی‌رضا رجایی در شبکه‌های اجتماعی است. روزنامه‌نگاران و فعالان مدنی زیادی با ابراز ناراحتی از شرایط او از استقلال و صداقت و روزهای سختی که بر او می‌رود٬ نوشته‌اند. هم‌کار سابق او هم  او را روزنامه‌نگاری منصف و مستقل می‌داند: «جالب است که با وجود این که فعال سیاسی هم بود به روزنامه‌نگاری و کارش نگاه سیاسی نداشت. او علاوه بر ۴ سال زندان  به پنج سال محرومیت از تمامی حقوق اجتماعی و حق عضویت در تشکل‌های سیاسی و مدنی نیز محروم شد. برای مردی که روزنامه‌نگاری و فعالیت مدنی مثل نفس کشیدن حیاتی بود این حکم از زندان هم بدتر بود.» این روزنامه‌نگار می‌گوید همه کسانی که او را می‌شناسند گواهی می‌دهند که او انسان و روزنامه‌نگاری «شریف» است. حسين دهباشي، فعال سياسي و تاريخ‌نگار در باره او چنين نوشته است: عليرضا رجايي مي‌نويسي و تا بن جانت آتش مي‌گيرد كه چه كرديم با آدمي اينقدر پاك، با صفا و با سواد و ملايم و مومن و ميهن دوست  و همه حسن تمام...

دستگیری علی‌رضا رجایی در سال ۱۳۸۸ و زندان او در سال ۱۳۹۰ اما تنها سوابق بازداشت او نیستند او  پیش از این نیز در سال ۱۳۸۱ به اتفاق جمعی از فعالان ملی-مذهبی دستگیر و به ۳ سال زندان و ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شده بود. گفتني اينكه، رجایی در سال ۱۳۷۸ و در جریان انتخابات هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی ایران نفر ۲۷ تهران شد اما پس از باطل شدن ۷۰۰ هزار رأی حوزه انتخابیه تهران از سوی شورای نگهبان، از ورود به مجلس بازماند و غلامعلی حداد عادل به جای او وارد مجلس شد!