به روز شده در ۱۴۰۲/۱۲/۲۸ - ۲۰:۵۵
 
۱
تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۷/۲۵ ساعت ۱۷:۴۷
کد مطلب : ۱۳۸۳۷۸

نکوهش مدیران اشتباهی

رضا صادقیان
با افزایش استفاده از شبکه‌های اجتماعی و توییتر به شکل خاص‌ در میان برخی چهره‌های مشهور سیاسی و مدیران ارشد به این نکته پی می‌بریم که اکثر مدیران فعلی، سابق و اسبق با ادبیاتی طلبکارانه به عنوان مطالبه‌گر ظاهر می‌شوند، گویی مردم در نقش مدیران بودن و مدیریت‌ها در اختیار شهروندان. انتخاب چنین رویکردی با هر توجیهی مقبول جلوه نخواهد کرد. در اکثر کشورهای دنیا مدیران دستگاه‌های اجرایی و سایر بخش‌ها در لحظه مورد نیاز به عنوان فرد مسئول به ایرادهای موجود در حوزه مدیریتی پاسخ می‌دهند، به عبارتی دقیق‌تر در قبال مسئولیتی که برعهده آنان بوده و هست پاسخگو هستند، جایی برای گلایه مدیران و آه و ناله آنان نیست.

اما در ایران گویی با فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی فغان مسئولان بیش از مردم به گوش می‌رسد. مقام مدیریت، مدیران عامل، سرپرست سازمان‌های دولتی و شبه دولتی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اعضای شوراهای شهر و روستا و یا بخش‌های دیگر با توجه به توانایی، سررشته داشتن، دانش تحصیلی و براساس مذاکرات درون گروهی سیاسی بر روی صندلی مدیریت تکیه زدند. مشکلات و ایرادهای مدیریتی و ساختاری را می‌بایست با توجه به همین الزامات و توانایی‌های انجام داد.‌تردید نکنید با توییت کردن و متلک پراندن در شبکه‌های اجتماعی کوچکترین سنگی در سازمان تحت مدیریت شما تکان نخواهد خورد، چه بسا همان سنگ رشد کند و به صخره غیرقابل جابجایی تبدیل شود! بیان هر مسئله و گرفتاری الزاما به معنای تحریک افکار عمومی و اقبال مردم منتهی نخواهد شد.

تمام مدیران در قبال کارهایی که انجام داده‌اند، هزینه‌هایی که بر دوش سازمان تحت مدیریت خویش تحمیل کردند و راه‌هایی که می‌توانند انتخاب کنند و نکردند و. . . می‌بایست پاسخگو باشند. در واقع باید مردم از آنان سوال بپرسند و حتی اگر  شهروندان درباره کم کاری‌ها صدها هزار گلایه بر زبان جاری کنند، مسئولان وظیفه دارند در قبال خدمات، امکانات رفاهی و حقوق دریافتی به شهروندان جواب پس بدهند. دقت کنید رویه برعکس نیست و تلاشی در همین زمینه انجام ندهید! هیچکدام از مسئولان نباید و نمی‌بایست با ادبیاتی طلبکارانه و صرفا به دلیل بروز موضع‌گیری سیاسی ایرادات حوزه مدیریت خویش را در فضای عمومی و در یک جمله بازگو و عدم توانایی خودش را به مسئله‌ای دیگر ربط دهد.

چنین رفتاری در نهایت به سوء مدیریت‌ها و مظلوم‌نمایی معنا خواهد شد و کسی برای این واکنش‌ها اعتباری قائل نیست.به نظر می‌رسد برخی یا بسیاری از مدیران دستگاه‌ها، اشتباهی و براساس برداشت نادرست مسئولان بالادستی در جایی قرار گرفتند؛ بنابراین همین مدیران گلایه‌مند در حال حاضر قدرت پاسخگویی به مطالبات مردم را ندارند و صرفا مشغول توییت و چرخاندن کانال خبری نزدیک به خود و ارایه گلایه‌های شخصی و غیرشخصی در حوزه سیاست هستند! حضور در رسانه و ابراز مواضع سیاسی در لحظات‌ مهم از سوی کنشگران اجتماعی پسندیده است، ولی در جایگاه مقام مسئول سازمان و مدیریت دستگاه اجرایی، نباید ساختار تحت مدیریت را رها کرد و به بهانه حضور رسانه‌ای مشغول پیامک بازی شد. و. . . ‌ای کاش راه ورود به عرصه مدیریت مدیران اشتباهی هیچ وقت گشوده نمی‌شد که حال با سیلی از پیام‌های مسئولان در شبکه‌های اجتماعی و گلایه‌های آنان از روبرو باشیم، پیام‌هایی که از نشدن‌ها و نگذاشتن‌ها بسیار می‌گویند و اساسا جایی برای بازگو کردن نتوانستم‌ها و ناتوانی‌ها شخصی نیست.