به روز شده در ۱۴۰۲/۱۲/۲۹ - ۱۰:۰۳
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۷/۲۵ ساعت ۱۵:۵۵
کد مطلب : ۱۳۸۳۹۴

ماجرای‌ حمله‌ نماینده زن به یك مسئول

گروه سیاسی: فعال سیاسی اصلاح‎طلب گفت: انتظار ما از نمایندگان زن در مجلس، شوراها و مدیریت‌های کشور این است که با ارائه طرح‌های تسهیل کننده حضور زنان در فرآیند توسعه در کنار ایفای وظیفه‌های دیگر نمایندگی و مسئولیت‌ها، راه ایجاد فرصت‌های برابر برای زنان را هموارتر کنند.
به گزارش نامه‌نیوز ، آذر منصوری و از موافقان سهم سی درصدی زنان در پارلمان، اگرچه از اقدام اخیر هاجر چنارانی نماینده نیشابور دفاع نمی‌کند اما معتقد است که اگر تفاوتی بین سیاستمداران زن و مرد نباشد، بحث در مورد درگیری اخیر خیلی موضوعیت ندارد.او گفت: «خانم چنارانی به عنوان نماینده شهرش و البته نماینده جریان اصولگرایی وظایفی بر عهده دارد که باید از همه توان و اختیارات خود برای ایفای آن استفاده کند. به نظرم مساله قابل توجه این است که رفتار مشابه این در خیلی از حوزه های انتخابیه و بین مدیران مرد مشاهده می‌شود اما تا این حد مورد توجه قرار نمی گیرد».وی دلیل توجه بیشتر به درگیری اخیر را حضور اندک زنان در چنین موقعیت‌هایی دانست و گفت: «طبیعی است که با توجه به حساسیت‌ها و مقاومت‌هایی که وجود دارد خطاهای زنان نماینده بیشتر از مردان به چشم می آید. به اعتقاد من در این خصوص تفاوت معناداری بین جریان‌های سیاسی وجود ندارد زیرا باورها در یک قالب شکل گرفته است. موارد مشابه آن قدر هست که بر این ادعا دلالت کند».

منصوری با تاکید بر اینکه «میان دلیل و علت تفاوت وجود دارد» گفت: « علت اصلی را باید در نوع نگاهی دانست که تلقی اش از حضور زنان در سیاست تلقی مردانه است. من از دیروز واکنش‌ها را بررسی کردم و تصور می کنم که تقریبا همه واکنش ها به همین نوع نگاه بر می‌گردد. در حالیکه وقتی صحبت از ایجاد فرصت های برابر در راستای حضور زنان در فرآیند توسعه می شود؛ منظور حضوری مشابه مردان نیست. ما زنان باید در گام نخست بین خودمان پیرامون این امر به توافق برسیم».

منصوری در پاسخ به پرسشی پیرامون پیامد رفتارهای نادرست زنان در موقعیت های مختلف شبیه آنچه در خراسان رضوری اتفاق افتاد، گفت: «زنان اگر نتوانند با حضور خود به فرآیند صلح و گفت‌وگو، کاهش خشونت ها و مناقشه ها و تسهیل بیشتر حضور زنان کمک کنند؛ حضور مقطعی و صرفشان در چنین موقعیت هایی نه تنها کمکی به فرإیند توسعه نمی کند بلکه همین ظرفیت های محدود را هم ضعیف تر می کند. توقع از خانم چنارانی و دیگر نمایندگان زن مجلس و نهادهای دیگر این نیست که برای اثبات خود رفتاری مانند رفتار بسیاری از سیاستمداران مرد داشته باشند. اتفاقا آنان باید پیام جدی این تفاوت‌ها به جامعه و حکومت باشند. آنها نباید قضاوت‌های ناصحیح را تشدید کرده و با این رفتار خود بهانه‌ها را برای حضور زنان ایران در مقدرات اساسی کشور بیشتر کنند. قرار نبوده و نیست که زنان تشدید کننده خشونت‌ها باشند. این همان ویژگی متفاوت ما با الگوهای فمینیسم رادیکال است».

وی افزود: «انتظار ما از نمایندگان زن در مجلس، شوراها و مدیریت های کشور این است که با ارائه طرح های تسهیل کننده حضور زنان در فرآیند توسعه در کنار ایفای وظیفه‌های دیگر نمایندگی و مسئولیت‌ها، راه ایجاد فرصت‌های برابر برای زنان را هموارتر کنند».منصوری با وجود همه این‌ها عملکرد زنان مجلس دهم را مثبت ارزیابی می‌کند. او در این باره گفت: «در مجلس دهم ما شاهد حضور دو برابر زنان نسبت به دوره قبل بودیم. این تغییر علاوه بر ارتقاء کمیت، با تغییرات کیفی جدی هم به لحاظ رویکردها اتفاق افتاده است. این تغییرات به دلیل گفتمانی است که مجموعه فعالین حوزه زنان از آن دفاع کردند و برای تقویت آن تلاش می‌کنند. این ظرفیت قاعدتا باید برای دوره های بعد افزایش پیدا کند و بخش عمده آن مرهون تلاش‌های زنانی خواهد بود که در مجلس حضور دارند.به نظرم عملکرد فراکسیون زنان در مجموع مثبت بوده است برخی زنان ضعیف‌تر و برخی قوی‌تر ظاهر شده‌اند. نمود این تغییر را هنگام رای اعتماد به وزرای پیشنهادی دیدیم».وی افزود: «برای قضاوت و ارزیابی دقیق لازم است فراکسیون زنان و زنان مجلس هر کدام در فواصل معین به فعالین زنان گزارش دهند،آنها را طرف مشورت خود در این حوزه بدانند و تا ظرفیت‌های موجود زنان بتوانند در موقع لزوم هم پشتیبان آنها باشند و هم به آنها در پیشبرد طرحها و برنامه هایشان کمک کنند».