گروه فرهنگ و ادب: لیلی گلستان میگوید فقر نویسندهها مسألهای عادی است و فقط مختص ما نیست.
این مترجم درباره امکان امرار معاش از راه ادبیات در ایران، گفت: ندیدهام نویسندهای را که فقط از راه نوشتن زندگی را گذرانده باشد. یا تدریس میکنند، یا کار دفتری و اداری دارند و یا بابای پولداری داشتهاند مثل پروست. او ادامه داد: این مسأله فقط مختص ما نیست و در همه جای دنیا همین است. اگر زندگینامه نویسندگان جاهای دیگر را بخوانید متوجه این قضیه میشوید. مگر اینکه به ناگهان معروف شوند و فقط از راه چاپهای پشت سر هم کتابهایشان و با حقالترجمهای که بالا و بالاتر میرود بتوانند بهتر بگذرانند.
گلستان همچنین گفت: موضوع فقر نویسندگان موضوع تازهای نیست و همیشه وجود داشته است. تأثیرش هم چندان جنبه منفی نداشته است. تا بوده همین بوده. انگار فقر با نویسنده همیشه عجین بوده. اما مارکز میگوید هر وقت شکمم سیر بود بهتر مینوشتم. او در پاسخ به این پرسش که آیا راهکاری برای کاستن از این مشکل سراغ دارد، اظهار کرد: لازم نیست راهکاری ارائه شود.
گلستان همچنین درباره تجربه شخصیاش از سالها ترجمه و امرار معاش، گفت: من پنج سال کتابفروشی داشتم و نتوانستم از این راه زندگی مطلوبم را بگذرانم، چه برسد به تألیف و ترجمه. الآن کار گالریداری میتواند برایم رفاهی مطلوب فراهم کند و در کنارش ترجمه میکنم که حقالتألیفها در قیاس با درآمدی که از کارم به دست میآورم مضحک و خندهدارند.