مجسمه‌ تکه تکه شده‌ام را در خرابه‌ای یافتم

فواد نیک‌زاد اظهار کرد: مجسمه‌ای ساخته بودم که در اتوبان شیخ‌فضل‌الله نوری نرسیده به پل آزمایش، نصب شده بود. این مجسمه‌ مردی را نشان می‌داد که یک تیر چراغ برق به دست داشت. اکنون از این مجسمه فقط پاهایش باقی مانده است.او افزود: برایم معمای بزرگی است که چرا هیچ‌کس نمی‌داند چه بر سر مجسمه آمده است؟ بعد از اینکه مجسمه از جای اولیه‌اش گم شد تکه‌های آن را در خرابه‌ای پیدا کردم که تکه‌تکه شده بود. گاهی فکر می‌کنم که شاید عده‌ای این مجسمه‌ها را باز می‌کنند تا ببینند آیا در آن گنجی یا الماسی وجود دارد یا نه؟!



این هنرمند در پاسخ به این سوال که چقدر اتفاقی که برای مجسمه‌اش ‌افتاد به خاطر وندالیسم است، بیان کرد: فکر نمی‌کنم وندالیسم باعث شود که کسی مجسمه 200کیلویی را بار بزند، با حوصله تکه‌تکه کند و بعد آن‌ها را ول کند. فکر نمی‌کنم که کسی به خاطر وندالیسم این همت عالی را به خرج دهد و این مجسمه‌ی سنگین وزن را حدود 15 کیلومتر جابجا کند.نیکزاد درباره‌ی احتمال ایدئولوژیک بودن اتفاقی که برای مجسمه‌اش افتاد، گفت: این موضوع تاثیر دارد ولی فکر نمی‌کنم درباره‌ی مجسمه‌های من صدق کند چون چند مجسمه در کنار مجسمه‌ی من قرار داشتند ولی برای هیچ کدام از آن‌ها این اتفاق نیفتاد. البته یک نقطه ضعف کار این بود که نورپردازی درستی برایش انجام نشده بود و فضای آن، آنقدر تاریک بود که فرصت دیده شدن مجسمه را نمی‌داد بنابراین می‌توانست این امکان را ایجاد که عده‌ای بیایند و در تاریکی مجسمه را ببرند.



او در پاسخ به این سوال که چقدر اتفاقی که برای مجسمه‌اش افتاد را در ادامه‌ی جریان مفقودشدن مجسمه‌ها می‌داند، اظهار کرد: بعید می‌دانم چنین اتفاقی افتاده باشد. مفقود شدن آن 12 مجسمه سازمان‌یافته بود ولی فکر نمی‌کنم که تخریب این مجسمه‌ و قطعه قطعه شدن آن‌ها سازمان یافته باشد.نیکزاد درباره‌ واکنش شهرداری درباره‌ی این موضوع گفت: محمد مهدی‌خانی شهردار منطقه‌ی دو تهران وقتی ماجرا را فهمید بسیار تعجب کرده بود، به دنبال آن با من تماس گرفت و قرار شد که چون آن مجسمه محبوب بوده است، در اسرع وقت با بودجه‌ای که تخصیص می‌دهند، ساخته شود. ولی 9 ماه بعد به من خبر داده شد که شهرداری بودجه‌ای ندارد و من از این قضایا دلخور شدم چون اگر بودجه‌ای در کار نبود ضرورتی نداشت که از ابتدا وعده‌اش را به من بدهند.

او درباره‌ی محتوای مجسمه‌اش گفت: محتوای این مجسمه از بیت «کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست» مولانا گرفته شده است. شعری که این بیت از آن گرفته شده است راجع‌ به فردی است که فکر می‌کند انسان‌های اطرافش انسان به نظر نمی‌رسند و چون فکر می‌کنند برتر از دیگران است چراغی به دست گرفته و به دنبال انسان می‌گردد، من در این کار تصمیم داشتم این ذهنیت را به صورت طنز مطرح کنم.