گروه سیاسی-رسانه‌ها: افشین علا «قائم مقام  انجمن شاعران ایران» در روزنامه آرمان نوشت: اتفاقی که در جریان سخنرانی آقای شریعتمداری در دانشگاه تهران رخ داد، ثمره تلخ کاشتن بذر تندروی در عرصه‌های فرهنگی بود. ای‌کاش دانشجویان معترض اجازه می‌دادند که ایشان بدون هیچ تنشی، با آنها سخن بگوید. اما افسوس که روزنامه تحت مدیریت ایشان، در سال‌های اخیر چنان رویه‌ای در پیش گرفت، که بسیاری از اهالی فرهنگ و حتی قشرهای دیگر، از آن شیوه ناراضی‌اند. در اینجا به عنوان یکی از کوچک‌ترین اعضای جامعه فرهنگی کشور به جناب آقای شریعتمداری عرض می‌کنم که ای کاش با کسب آگاهی بیشتر از وضعیت دانشگاه و نحوه نگاه قاطبه دانشجویان و نسل جوان به عملکرد ایشان، یا در آن سخنرانی شرکت نمی‌کردند، یا در برابر آن همه اعتراض، رفتار برازنده‌تری در پیش می‌گرفتند.

این که در مقابل شعارهای اعتراضی، خود سخنران هم به مخاطبان پرخاش کند، رفتار برازنده‌ای نیست. چرا ایشان برای یک بار هم که شده به خاطر کثرت و شدت آن هم توهین و افترا به منتقدان در روزنامه‌ کیهان، از مخاطبان خود عذرخواهی نمی‌کنند؟ یعنی ایشان نمی‌دانند طرح موضوع«جورج سوروس» در آن سخنرانی، چه اتفاق پیش‌پا افتاده‌ای بود؟ ظاهرا ایشان دانشگاه را با ستون گفت و شنود روزنامه کیهان اشتباه گرفته‌اند! شاید هم با ستون خبرهای ویژه! نه، آقای شریعتمداری! دانشجویان دانشگاه تهران نشان دادند که سکوت نجیبانه سال‌های اخیر، حاصل آگاهی و تعهد به مصالح نظام است. با وجود این، بنده شخصا راضی به آن تنش‌ها نبودم. اما کسی که باد بکارد، طوفان درو خواهد کرد. این سنت دیرینه الهی است.

یادتان هست که چند سال‌ پیش در حرم امام راحل، جمعی (هرچند در اقلیت) به یادگار ایشان جسارت کردند؟ پاسخ آن روز سیدحسن خمینی چه بود؟ سکوت، مدارا و در نهایت، صرف‌نظر از ادامه بحث. ای کاش این برخورد بزرگوارانه را از آن سید بزرگوار می‌آموختید. اعتراضی که به ملت ایران و نسل جوان تعلق نداشت. اما خطیب محترم، به همان جماعت اندک هم احترام گذاشت. حالا چه شده است که در برابر انتقادات تند دانشجویان و نسل جوان، سکوت نمی‌کنید و پرخاش را با تندی جواب می‌دهید؟

بهار نیوز