تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۲/۲۲ ساعت ۱۲:۳۵
کد مطلب : ۷۷۵۸۲
کودکان اوتیسمی به چشمها نگاه نمیکنند
گروه علمی: پژوهشگران ایرانی توانستند با بهره‌گیری از الگوی پردازش حرکات چشم روی چهره به تشخیص زودهنگام بیماری اوتیسم در کودکان پی ببرند.
پژوهشگر علوم شناختی دانشگاه شهید بهشتی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود را به تشخیص زودهنگام کودکان مبتلا به اوتیسم از راه بررسی الگوهای حرکات چشم این بیماران اختصاص داده است.
وی با بیان اینکه در ایران برای نخستین بار است که چنین پروژه‌ای انجام می‌شود، گفت: این پروژه دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است که از چند جنبه در ابعاد بین‌المللی نیز درخور توجه است. همچنین در این پروژه، علوم شناختی را با مهندسی ترکیب کردیم تا به تشخیص زودهنگام بیماران منجر شود. امیر با اشاره به پایان یافتن بخش پژوهشی و آموزشی این پروژه شناختی عنوان کرد: اصلی‌ترین مشکل کودکان مبتلا به اوتیسم، نبود توانایی در برقراری ارتباط اجتماعی و تماس چشمی است؛ به‌طوری‌که این کودکان به گونه‌ای متفاوت از کودکان عادی به تصویر چهره می‌نگرند و توانايي كسب اطلاعات از چهره در تعاملات را ندارند به همین علت، در روابط ناشي و در اجتماع گوشه‌گیر می‌شوند.
وی درباره این پروژه توضیح داد: ما تصویر چهره‌ها را به دو گروه از کودکان عادی و کودکان مبتلا به اوتیسم نشان دادیم و دریافتیم مبتلایان اوتیسم کمتر به اجزای مهم ارتباطی چهره یعنی چشمها نگاه می‌کنند و بر خلاف کودکان عادی، به بینی می‌نگرند.
تأثیر بهتر درمان، در محیط طبیعی
وی با اشاره به اینکه، کودکان اوتیسمی در محیط جدید احساس راحتی نمیکنند و درمان کودکان می‌بایست در محیط طبیعی خود كودك صورت بگیرد، بیان کرد: بر اساس قانونی در سازمان بهزیستی، کودکانی که مبتلا به بیماری هستند، باید در مراکز درمانی بهزیستی درمان شوند؛ اما انجام تحقیق از دو گروه از کودکان اوتیسمی نشان داد، کودکانی که در منزل خودشان درمان شدند، به صورت معنادارای نسبت به کوکانی که در مراکز درمانی تحت درمان قرار گرفتند واکنش بهتری نشان دادند. امیر با بیان اینکه مداخله در زمان مناسب، موجب کنترل بیماری و اثرگذاری بیش‌تر روي این بیماری می‌شود، اظهار کرد: تمام تلاش ما بر مبنای تشخیص به هنگام و صحيح این بیماری‌ست.
اثرگذاری این حوزه در رفاه و آسایش علوم شناختی
پژوهشگر حوزه علوم شناختی دانشگاه شهید بهشتی، سطح کیفی پرداخت به این حوزه با توجه به سابقه آن را در کشور مناسب و رو به رشد دانست و عنوان کرد: به عنوان یک فعال حوزه شناختی، تصور می‌کنم علوم شناختی در تشخیص و درمان بسیاری از اختلالات روان‌شناختی و عصبی کمک‌کننده و اثرگذار خواهد بود. وی با بیان اینکه از راه ترکیب و هم‌سوسازی علوم پزشکی و روان شناسی و دیگر علوم، به موفقیت‌های حوزه تشخیص دست خواهیم یافت، افزود: در میان سیل عظیم اختلالات روانی، شناخت فرد دچار مشکل می‌شود که پیشرفت علوم شناختی به درمان بخش عمده‌ای از ای بیماری‌ها کمک می‌کند.
پژوهشگر پژوهشگاه علوم شناختی و مغز دانشگاه شهید بهشتی، با تأکید بر ضرورت زمینه‌سازی بحث و تبادل نظر فعالان رشته‌های گوناگون علمی، گفت: قطعا فردی با فعالیت در حوزه برق، درک من از بیماری اوتیسم را ندارد آنچنان که من درک مهندسی در این حوزه را ندارم؛ بنابراین فعالیت‌های میان رشته‌ای، موجب نزدیک شدن درک پژوهشگران به یکدیگر می‌شود. وی گفت: امیداواریم تا مسئولان و دانشگاه‌های کشور با تشویق پژوهشگران بتوانند به ایجاد این بحث و تبادل نظرها کمک کنند.
اوتیسم یا درخودماندگی (Autism) نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علّت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است.
وی با بیان اینکه در ایران برای نخستین بار است که چنین پروژه‌ای انجام می‌شود، گفت: این پروژه دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است که از چند جنبه در ابعاد بین‌المللی نیز درخور توجه است. همچنین در این پروژه، علوم شناختی را با مهندسی ترکیب کردیم تا به تشخیص زودهنگام بیماران منجر شود. امیر با اشاره به پایان یافتن بخش پژوهشی و آموزشی این پروژه شناختی عنوان کرد: اصلی‌ترین مشکل کودکان مبتلا به اوتیسم، نبود توانایی در برقراری ارتباط اجتماعی و تماس چشمی است؛ به‌طوری‌که این کودکان به گونه‌ای متفاوت از کودکان عادی به تصویر چهره می‌نگرند و توانايي كسب اطلاعات از چهره در تعاملات را ندارند به همین علت، در روابط ناشي و در اجتماع گوشه‌گیر می‌شوند.
وی درباره این پروژه توضیح داد: ما تصویر چهره‌ها را به دو گروه از کودکان عادی و کودکان مبتلا به اوتیسم نشان دادیم و دریافتیم مبتلایان اوتیسم کمتر به اجزای مهم ارتباطی چهره یعنی چشمها نگاه می‌کنند و بر خلاف کودکان عادی، به بینی می‌نگرند.
تأثیر بهتر درمان، در محیط طبیعی
وی با اشاره به اینکه، کودکان اوتیسمی در محیط جدید احساس راحتی نمیکنند و درمان کودکان می‌بایست در محیط طبیعی خود كودك صورت بگیرد، بیان کرد: بر اساس قانونی در سازمان بهزیستی، کودکانی که مبتلا به بیماری هستند، باید در مراکز درمانی بهزیستی درمان شوند؛ اما انجام تحقیق از دو گروه از کودکان اوتیسمی نشان داد، کودکانی که در منزل خودشان درمان شدند، به صورت معنادارای نسبت به کوکانی که در مراکز درمانی تحت درمان قرار گرفتند واکنش بهتری نشان دادند. امیر با بیان اینکه مداخله در زمان مناسب، موجب کنترل بیماری و اثرگذاری بیش‌تر روي این بیماری می‌شود، اظهار کرد: تمام تلاش ما بر مبنای تشخیص به هنگام و صحيح این بیماری‌ست.
اثرگذاری این حوزه در رفاه و آسایش علوم شناختی
پژوهشگر حوزه علوم شناختی دانشگاه شهید بهشتی، سطح کیفی پرداخت به این حوزه با توجه به سابقه آن را در کشور مناسب و رو به رشد دانست و عنوان کرد: به عنوان یک فعال حوزه شناختی، تصور می‌کنم علوم شناختی در تشخیص و درمان بسیاری از اختلالات روان‌شناختی و عصبی کمک‌کننده و اثرگذار خواهد بود. وی با بیان اینکه از راه ترکیب و هم‌سوسازی علوم پزشکی و روان شناسی و دیگر علوم، به موفقیت‌های حوزه تشخیص دست خواهیم یافت، افزود: در میان سیل عظیم اختلالات روانی، شناخت فرد دچار مشکل می‌شود که پیشرفت علوم شناختی به درمان بخش عمده‌ای از ای بیماری‌ها کمک می‌کند.
پژوهشگر پژوهشگاه علوم شناختی و مغز دانشگاه شهید بهشتی، با تأکید بر ضرورت زمینه‌سازی بحث و تبادل نظر فعالان رشته‌های گوناگون علمی، گفت: قطعا فردی با فعالیت در حوزه برق، درک من از بیماری اوتیسم را ندارد آنچنان که من درک مهندسی در این حوزه را ندارم؛ بنابراین فعالیت‌های میان رشته‌ای، موجب نزدیک شدن درک پژوهشگران به یکدیگر می‌شود. وی گفت: امیداواریم تا مسئولان و دانشگاه‌های کشور با تشویق پژوهشگران بتوانند به ایجاد این بحث و تبادل نظرها کمک کنند.
اوتیسم یا درخودماندگی (Autism) نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علّت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است.
مرجع : مهر
