آغاز سال تحصیلی؛ بیانیه سازمان معلمان

گروه جامعه: سازمان معلمان ایران به مناسبت آغاز سال تحصیلی بیانیه ای صادر کرد. متن کامل این بیانیه به نقل از سايت سخن معلم به شرح زیر است:

علی رغم باقی ماندن مشکلات ، یک بار دیگر جامعه در آستانه ی شور و تحرک مهر و آغاز سال تحصیلی قرار گرفته است. مهر و سال تحصیلی دیگر در حالی فرا می رسد - با توجه به اینکه موضوع تعلیم و تربیت و مسائل آن مطالبه بیش از 40 میلیون شهروند ایرانی است - متاسفانه هنوز آموزش و پرورش در اولویت قرار نداشته و مشکلات آموزش و پرورش به ویژه در حوزه اقتصاد و مسائل معیشتی معلمان و نیز گره های کور صدها مسأله ی ریشه دار تاریخی آن پا برجاست.

کدام روایت را در این آغاز دوباره جلوه گر سازیم ؛ حرف هایی که معلم را بر عرش می نشاند و شعارهایی که تعلیم و تربیت را اولویت می شمارد یا واقعیت هایی که همچنان چوب لای چرخ معیشت معلمان می گذارد و سیاست ها، رویکردها و عملکردهایی که روزنه های امید را می بندند؟! ما هم چنان به تدبیر دولت یازدهم امیدواریم؛ دولتی که هوشمندانه و مسئولانه « حق اعتراض معلمان » و برخورداری معلمان از تشکل ها را به رسمیت می شناسد.

از دیگر سو به اخلاص و صداقت معلمان کنش مند برای رفع مشکلات آموزش و پرورش تردیدی نداریم ؛ هر چند می دانیم تنها « مسیر مدنی و قانونی » است که گره گشا و کارساز خواهد بود اما واقعیت ملموس و تلخ قرارگرفتن همکاران صنفی و رسانه ای درپشت دیوارهای زندان قابل کتمان نیست.

هنوز تعدادی از همکاران مان در زندان هستند و معلمان می پرسند:" آیا نتیجه ی تبدیل فرهنگ امنیتی به امنیت فرهنگی این است؟! البته تلاش های وزیرمحترم آموزش و پرورش و سایر مسؤولان و دولت مردان قابل ستایش است که مصداقی از «همدلی و هم زبانی» می باشد. « رضایت و امنیت شغلی معلم » به عنوان محور فرآیند تعلیم و تربیت به شدت آسیب دیده است و چرخ معیشت معلمان شاغل و بازنشسته نمی چرخد و گره های کور بیش از هفت صد مسأله همچنان ناگشوده مانده است .

براین باوریم هنوز تاکیدات و توصیه های ریاست محترم جمهور در زمینه آموزش و پرورش اجرایی نشده است و موانع و محدودیت های پیش روی تشکل های معلمی، فعالان رسانه ای و صنفی و مدنی، فرهنگیان، مدیران و مسؤولان دلسوز و خوش فکر همچنان پابرجا است. « سازمان معلمان ایران » با تجربه بیش از پانزده سال کار صنفی و مدنی که همواره مسايل آموزش و پرورش را رصد و پیگیری می کند از مسؤولان و تصمیم گیران درخواست می کند چاره ای بیندیشند. صورت مسأله بسیار ساده است. آغاز راه حل مسایل آموزش و پرورش در گرو ایجاد فضای امن توأم با اعتماد سازی در جامعه ی معلمان و تشکل های صنفی و مدنی فرهنگیان است.

بیایید یک بار هم که شده به معلمان اعتماد کنید - از هاشمی تا بهشتی همه معلم هستیم - تشکل های معلمی را فرصت دانسته و نه تهدید و برای حل مسایل این حوزه از آنان یاری بخواهید، صادقانه با آنان سخن بگویید تا برایتان ثابت شود معلمان بسیار قانع، منطقی، صبور و سازگار و اهل تعامل هستند و حاضرند در شرایط عادلانه،شفاف و صادقانه سختی ها را تحمل نمایند و در مسیری که چشم انداز روشنی را نوید می دهد تمام توان خود را برای حل مسائل به کار گیرند.

اینک که در فضایی توأم با تدبیر و امید در آستانه تدوین برنامه ششم توسعه قرار داریم ؛ امیدواریم آموزش و پرورش در اولویت های نخست قرار گرفته و تدابیری اندیشیده شود تا حداقل در این برنامه بسیاری از مسایل مرتفع گردد و هم طراز و همسو با سایر ابعاد توسعه، تعلیم و تربیت و فرهنگ و آموزش نیز برمدار تحول و توسعه قرار گیرد تا آموزش نیز هم چون بهداشت که تأمین کننده ی سلامت و امنیت جسمی است بتواند سلامت و قدرت فکری و شناختی جامعه را به ارمغان آورد.