گروه سياسي: یکی از دوگانه‌های جعلی که در این سه سال توسط دلواپسان و رسانه هایشان ایجاد شده است و از آن علیه دولت استفاده می‌کنند دو قطبی قافد مبنای دیپلماسی – نظامی‌گری است. به گونه‌ای که برای مخاطب چنین وانمود می‌کنند که دولت روحانی اعتقادی به حفظ و تقویت نیروها و امکانات نظامی ندارد و همه‌ی همّ و غمّش را روی وجه سیاست خارجی صرف کرده است. قسمت بامزه‌ی چنین تحلیل هایی اینجاست که به فردی چنین تهمتی می‌زنند که سالهای بسیاری از عمر مدیریتی‌اش را در دوران دفاع هشت ساله در بخش‌های نظامی حضور داشته و پس از آن هم سالهای طولانی مسئول مهمترین نهاد امنیتی کشور بوده است و چنین فردی با چنان سوابقی را متهم به تضعیف وجه نظامی جمهوری اسلامی می‌نمایند.
همه‌ی این جار و جنجال هایی که در این بیش از سه سال اخیر که از عمر دولت روحانی گذشته است ایجاد کرده‌اند بر مبنای یک دو قطبی است که از اساس وجود خارجی ندارد. هر کس که با الفبای مملکت داری هم آشنا باشد می‌تواند متوجه شود که در هر کشوری به شکل عام و کشوری با مختصات ایران به طور خاص برای حفظ اقتدارش به این هر دو به شکل همزمان محتاج است و به قول فرمایش رهبری نظام دنیای امروز دنیای موشک و مذاکره است و نمی‌توان یکی را فدای دیگری کرد.
با نگاهی به عملکرد روحانی و دولتش در این دو حوزه هم کاملا مشخص است که دولت همان قدر که تلاشی ستودنی در پیش برد سیاست خارجی داشته است و توانسته است دیپلماسی نظام را از آن رخوتی که در سالهای قبل گریبان این حوزه را گرفته بود رهایی بخشد به همان نسبت به بخش‌های نظامی هم توجه کافی را داشته است. مقصود از این توجه لزوما فقط از جنبه‌ی مادی نیست که البته از این جهت هم شاهد افزایش هایی نسبت به دولت سابق بوده‌ایم اما بحث مهمتر حمایتی است که از نظر سیاسی از این وجه نظام شده است.
به گونه‌ای که تا پیش از برجام تحریم تسلیحاتی علیه ایران بدون هیچ استثنائی اعمال می‌شد و علت اصلی عدم تحویل اس 300 توسط روس‌ها هم تاثیر همان تحریم‌ها بود اما امروز بواسطه‌ی برجام تحریم‌های تسلیحاتی نسبت به گذشته تغییراتی کرده است و می‌توان به طرقی که نسبت به گذشته مسیرهایی با سختی کمتر است به افزایش توانمندی‌های دفاعی کشور کمک کرد. یکی دیگر از فضا‌سازی هایی که این عده برای نشان دادن تقابل روحانی با نظامیان در پیش گرفته‌اند جمله‌ی روحانی مبنی بر دور کردن سایه جنگ از کشور بواسطه‌ی برجام است.
منتقدان دولت با تفسیر غلط این اظهار نظر چنین نتیجه می‌گیرند که منظور روحانی این است که آنچه امنیت کشور را حفظ می‌کند دیپلماسی است و باید درِ مراکز نظامی را تخته کرد در حالی که همانطور که بارها هم مذاکره کنندگان و هم رییس جمهور روحانی توضیح داده‌اند برجام از منظر حقوقی و سیاسی سایه جنگ را از کشور دور کرده است به دلیل آنکه بوسیله‌ی این تفاهم توانسته‌ایم کشور را از ذیل فصل هفت منشور ملل متحد که بهانه‌ی بسیار خوبی برای حمله‌ی نظامی به کشورهاست خارج کنیم. و این جمله به هیچ عنوان به این معنا نیست که توانمندی‌های امنیتی و نظامی در بی‌اثر کردن تهدید‌های نظامی بی‌اثر است به قول حضرات علما ”اثبات شی نفی ماعدا نمی‌کند” .
آن چه در برنامه اخیر ثریا شاهد بودیم تریبون یک طرفه‌ای بود که همین دوگانه‌ی جعلی را این بار برای مخاطبان صداوسیما عرضه می‌کرد و تنها می‌توان تاسف خورد که برنامه‌ای تلویزیونی که از پول مردم اداره می‌شود علنا علیه منتخب اکثریت همین مردم فضا‌سازی می‌کند. آن چه می‌تواند این طراحی ناجوانمردانه‌ی عده‌ای تندرو که در اصل هم علیه دولت است و هم علیه نهادهای نظامی ناکام نماید مواجهه‌ی قاطع نظامیان با این قبیل مسائل و حمایتشان از دولت است همانطور که روحانی و تیم همراهش در بسیاری از مواقع طعنه‌های برخی از فرماندهان نظامی را بنا بر مصالح ملی بی‌پاسخ می‌گذارد و در مواقع بسیاری علنا حامی و پشتیبان این نهادهای نظامی بوده است انصاف حکم می‌کند که آن‌ها هم در این گونه موارد نقشی حمایت گر نسبت به دولت منتخب مردم ایفا کنند.
دریافت لینک صفحه با کد QR