گزارشی از رنج کارگران لوله‌سازی خوزستان

غلامرضا منوچهري مدير عامل اين کارخانه با تاکيد بر اينکه سديد بزرگ‌ترين طرح‌هاي آبرساني کشور مانند طرح آبرساني يزد، تبريز و زاهدان را اجرا کرده و در سخت‌ترين شرايط تحريم‌ها به کار خود ادامه داده است، گفت: انتظار ما از مسوولان حل‌کردن گره‌هاي حوزه‌ ساخت و توليد است.
وي با بيان اين‌که گروه سديد دو کارخانه بزرگ لوله‌سازي تهران و ماهشهر را دارد، گفت: کارخانه مدرن ماهشهر با ظرفيت ۳۵۰هزار تن مي‌تواند فعاليت کند، ولي در دو سال گذشته ظرفيت توليد در گروه لوله‌سازي سديد به ۱۰ درصد کاهش پيدا کرده است در حالي که نقطه سربه‌سر توليد در اين گروه ۵۰ درصد است.مدير عامل سديد با اشاره به اينکه در بخشي از اين کارخانه نيروگاه‌هاي بادي ۶۶۰ کيلو واتي توليد مي‌شود، اظهارداشت: اين بخش ظرفيت آن را دارد که اين رقم را به سه برابر افزايش دهد.منوچهري با اشاره به توقف ۵/۱ ماهه برخي مواد اوليه‌ اين کارخانه در بندر گفت: متاسفانه در چند سال اخير بي‌مهري‌هايي به کارخانه‌هاي لوله‌سازي در کشور شد که آنها را با مشکلات متعدد روبه‌رو کرد.به گفته‌ مدير عامل کارخانه لوله‌سازي سديد، ۷۵ درصد از وزن کار اين کارخانه در حوزه‌ توليد لوله است، اما هم‌اکنون ظرفيت توليد اين کارخانه بيش از نياز‌هاي بخش گاز، آب و نفت است.وي همچنين با انتقاد از وارداتي که در زمينه‌ لوله به کشور انجام شد، گفت: اين موضوع کار ما را بسيار سخت کرده و بدهي‌ها بر روي دوش کارخانه‌ها سنگيني مي‌کند.کارخانجات گروه سديد در سه بخش توليد لوله‌هاي اسپيرال ۱ و ۲ و کارخانه پوشش لوله در ۱۰ کيلومتري تهران قرار دارد.محصولات شرکت شامل لوله‌هاي قطور فولادي اسپيرال، تا قطر ۱۲۰ اينچ براي انتقال نفت، گاز و آب به کار مي‌رود.اين شرکت اولين توليد‌کننده لوله اسپيرال در ايران است و هم‌اکنون در حوزه سازه‌هاي دريايي، پمپ‌هاي بزرگ و آبي و تجهيزات ايمني راه‌ها فعاليت مي‌کنند.

فاطمه ظاهری بیرگانی
امروز در آفتاب داغ اهواز از ماشین که پیاده می‏ شوم با جمعیتی روبرو می‏ شویم که عده ای از آنها روی زمین نشسته ‏اند و عده‏ای بی قرار و کلافه راه می‏ روند. برخی‏ هم آن طرف‏ تر به دیوار استانداری خوزستان تکیه داده ‏اند.
به خبرنگار بودنم که پی بردند به سمتم هجوم می‌آوردند. همه با هم حرف می ‏زدند مثل کسی که آتش درونش زبانه می کشد و انگار با حرف‏ها و درد دل‏های بی وقفه‏ شان آب سردی بر گرمای وجود پر از غم درونشان می‏ ریختند.
مسئله چیست؟ تجمع دوباره این طیف کارگر برای چیست؟ کدامین مسئول، مسئولیت خود را در قبال این مردم انجام نداده است که تجمعات چند باره را باعث شده است؟ حرف‏ها حکایت از ضعف عملکردها و عدم پیگیری‏های مسئولین مربوطه در شرکت لوله‏ سازی خوزستان داشت. زخمی که انگار هیچ گاه نمی‏ خواهد بستر نا امنی‌‏اش را برای آرامش خانواده‏ های این کارگران جمع کند. چه کسی می‏ تواند احساس دختر دانشجوی این کارگر را درک کند که پدرش به ما می‏ گوید چندین ماه است که حقوق نگرفته است و به این دلیل فرزندش را این ترم به دانشگاه نفرستاده است؟

چه کسی می ‏تواند تصور کند حال درون و جسم بیمار فرزند آن کارگر را که داروهایش از فلان کشور خارجی می‏ آید؟ و امروز پدرش که کارگر شرکت لوله سازی خوزستان است به ما می ‏گوید لحظه ‏ای که فرزندم جلوی من بی‏هوش می‏ شود چه کنم؟!
من نمی‏دانم کارگری که می‏ خواست یک کپی از برگه مطالباتش برای ما بگیرد اما پول نداشت و همکارش یک صد تومانی به او داد، شب که بشود حس دستان خالی‌اش در موقع ورود به خانه چه خواهد بود؟
من نمی‏ دانم کودکی که درون خانه نشسته است و پدرش یکی از این کارگرانی است که به دیوار استانداری خوزستان برای گرفتن حقوق ۳۴ ماه عقب افتاده ‏اش تکیه زده است، شب با کدام پول شکمش سیر می ‏شود؟
من نمی‏دانم آنگاه که یکی از این مردان با دست‏های خالی‏ اش در نگاه فرزند و همسرش تحقیر می‏ شود، کدام مسئول از حال غرور شکسته آنها با خبر می‏شود و با خبر است از حال کارمند رسمی این شرکت که حالا مسافر کشی می‏ کند و می‏ گوید بحرانی که از سال ۸۶ برای گرفتن حقوق‏شان از این شرکت به وجود آمده است را به کجا مدفون کند که حتی مادرش حرفش را باور نمی کند که ۳۴ ماه است حقوق نگرفته است.

شرکت بحث برانگیز لوله سازی خوزستان، شرکتی که عامل درهای بسته‏ اش وام‏های کلانی است که برخی از افراد گرفته ‏اند و گریخته ‏اند. عاملش سهام داری برخی از فعالان ورزشی است که سال‏ها طول می‏ کشد تا گذرشان به اهواز بخورد. و اما اینک تعدادی از کارگران این شرکت که خواهان بازنشستگی هستند و ترخیصی آنها هم از جانب شرکت لوله سازی خوزستان و هم از جانب سازمان تامین اجتماعی تایید شده است، با جواب منفی مسئولین کار و تامین اجتماعی مواجه شده ‏اند و هیچ کس پاسخ گوی این درد نیست.
تمام حرف این کارگران کار کرده و حقوق نگرفته، این است؛ اول، راه ‏اندازی شرکت لوله سازی خوزستان دوم، تایید بازنشستگی کارگران سوم، پرداخت حقوق ۳۴ ماه عقب افتاده‏ شان. این مشکل تنها نیازمند همت مسئولان است تا برای همیشه حل شود و امیدواریم در این خصوص تلاشی عمیق صورت بگیرد که دیگر شاهد این صحنه‏ ها نباشیم و بیش از این دیگر پدرانی شرمنده ‏ی نگاه ‏های مطالبه گرانه فرزندانشان نباشند.