به روز شده در ۱۴۰۳/۰۱/۱۰ - ۱۷:۱۷
 
۵۶
تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۷/۲۴ ساعت ۲۱:۵۶
کد مطلب : ۵۷۹۴۷
چرا زنان‌مسلمان ممالك‌غربی به‌داعش می‌پیوندند؟

حكايت «جهاد نكاح» يا «عروسان جهادی»

ماجراهای مربوط به سفر دختران به سوریه برای ازدواج با اعضاي گروه تروريستي موسوم به دولت اسلامی «داعش» که "عروسان جهادی" لقب گرفته‌اند، در هفته های اخیر توجه رسانه ها را به خود جلب کرده است.
پلیس بریتانیا احتمال می دهد که یسرا حسین که از ماه سپتامبر مفقود شده به سوریه رفته و به گروههای تندرو پیوسته است
پلیس بریتانیا احتمال می دهد که یسرا حسین که از ماه سپتامبر مفقود شده به سوریه رفته و به گروههای تندرو پیوسته است
گروه جامعه: دکتر کاترین براون استاد مطالعات دفاعی در دانشگاه لندن در گزارشي در بي بي سي نوشت: خبرهای اخیر مربوط به مفقود شدن یسرا حسین دختر دانش آموز، اقصی محمود دانشجو و خواهران دوقلو به نام سلما و زهرا حلین، نگرانی ها در مورد گرایش زنان مسلمان بریتانیایی به افکار و گروه‌های اسلامگرای تندرو را افزایش داده است.

ارزیابی ها نشان می دهند که بین ۵۰ تا ۶۰ زن مسلمان بریتانیایی از طریق خاک ترکیه به سوریه رفته تا به گروه تندروي دولت اسلامی بپیوندند. علاوه بر بریتانیا زنان مسلمان دیگری هم از کشورهای آمریکا، اتریش، فرانسه، هلند، کانادا، نروژ و سوئد به این گروه پیوسته اند. اما چرا زنان مسلمان اهل کشورهای غربی به گروه تندرویی مثل داعش می پیوندند؟ در مورد یسرا حسین پیوستن او به گروههای تندرو و سفر او به سوریه کاملا قطعی نیست ولی پلیس بریتانیا احتمال می دهد که او به سوریه رفته باشد اما در مورد دیگران می توان اخبار و جزییات سفر به سوریه و پیوستن آنها به گروه دولت اسلامی را در شبکه های اجتماعی دید.

خدیجه که در این عکس در کنار شوهرش دیده می شود، در توییتر خود نوشته بود می خواهد اولین زن جهادی باشد که یک گروگان غربی را می‌کشد


از این نمونه ها می توان به خوبی دید که شبکه های اجتماعی بر پیوستن زنان مسلمان کشورهای غربی به گروههای تندرو تاثیر بسیار زیادی دارند. این ابزارها راهنمایی و کمک های لازم برای مسافرت را در اختیار داوطلبان قرار می دهند و در عین حال یک منبع تبلیغاتی مهم برای گروه دولت اسلامی هستند که تصویر ایده آلی را از زندگی و جهاد زیر پرچم این گروه ارائه می دهند. ابتدا اکثر زنانی که به سوریه می رفتند با هدف پیوستن به شوهرانشان سفر می کردند که جزو گروه داعش هستند. به عنوان مثال خدیجه زن مسلمان اهل جنوب لندن، که در کمال بی رحمی در یکی از پیامک های توییتری خود نوشته بود می خواهد اولین زن جهادی باشد که یک گروگان غربی را می کشد، پس از توافق بر سر ازدواج با یک پیکارجوی سوئدی عضو گروه دولت اسلامی به نام ابوبکر به سوریه رفت.

'عروسان جهادی'

در چنین مواردی پیوند خانوادگی در تسهیل سفر آنها نقش مهمی ایفا می کند. اما در سایر موارد مطالب شبکه های آنلاین مسایل مربوط به سفر آنها را حل کرده و به آنها کمک می کند که پس از رسیدن به قلمرو گروه دولت اسلامی با افراد هموطن خود تماس برقرار کنند. سفر بین المللی نه چندان گران و نه چندان دشوار است و با کمک راهنمایی ها و برنامه ریزی‌هایی که از طریق اینترنت صورت می گیرد ساده تر هم می شود.

ماجراهای مربوط به سفر این دختران به سوریه برای ازدواج با اعضاي گروه موسوم به دولت اسلامی که "عروسان جهادی" لقب گرفته‌اند، در هفته های اخیر توجه رسانه ها را به خود جلب کرده است. در چند مورد پیکارجویان گروه دولت اسلامی با خانواده زنان مسلمانی که از فرانسه به سوریه رفته اند تماس تلفنی گرفته و برای ازدواج با دخترشان از آنها اجازه گرفته اند. صفحات شخصی پیکارجویان گروه دولت اسلامی روی شبکه های اجتماعی به شدت محبوب شده و تعداد زیادی از دختران مسلمان از کشورهای غربی به آنها پیام فرستاده و تقاضای ازدواج می کنند.

اقصی محمود دانشجویی که به سوریه رفت و در آنجا با یک پیکارجوی گروه دولت اسلامی ازدواج کرد

میا بلوم از اساتید مرکز پژوهش های امنیتی و تروریسم در دانشگاه ماساچوست آمریکا معتقد است که به زنان به عنوان "کارخانه تولید بچه" برای افزایش جمعیت دولت "بنیادگرای" اسلامی نگاه می‌شود اما آنچه که ذکر شد به این معنا نیست که تنها انگیزه این زنان برای پیوستن به گروه دولت اسلامی پیدا کردن شوهر است. مفهومی که "عروسان جهادی" نام گرفته فقط بخشی از یک تصویر بزرگتر است. تصمیم آنها برای رفتن به سوریه و پیوستن به این گروه یک بعد دیگر هم دارد. این زنان به این خاطر به گروه داعش می پیوندند چون یک اتوپیای سیاسی جدیدی را تبلیغ می کند که مشارکت در جهاد و تاسیس یک حکومت اسلامی جدید است.

خشونت و زندگی خانوادگی

رهبر گروه دولت اسلامی سعی کرده که این گروه را چیزی فراتر و متفاوت از یک گروه مسلح جلوه دهد و از پزشکان، مهندسان و متخصصان بخش ساختمان خواسته است تا برای ایجاد یک حکومت اسلامی خالص به آنها بپیوندند. در مطالبی که این زنان روی شبکه اینترنت منتشر می کنند عناصر آرمانی و ایده آل گرایانه زیادی وجود دارد که نشان می دهد آنها می خواهند جزیی از یک طرح سیاسی باشند که از نگاه آنها هدفش بنای یک نظم جدید و یک زندگی خوب براساس شریعت است.

در تصویری که آنها از این "خلافت" جدید ارائه می دهند زنان انواع و اقسام مشاغل و وظایف را برعهده دارند. به عنوان مثال در شهر رقه سوریه زنان می توانند به واحدی به نام الخنسا بپیوندند که یک نیروی به اصطلاح پلیس نهی از منکر است و از قرار معلوم زنان مسلمان بریتانیایی آن را تاسیس کرده اند.
تصاویری توسط این افراد منتشر شده که در آنها می توان زنان مسلح به کلاشنیکف، زنانی که جلیقه مخصوص بمب گذاری انتحاری پوشیده اند و حتی زنان دیگری را دید که یک سر بریده را در دست گرفته اند. ولی در عین حال این زنان آشپزی می کنند، به کارهای خانه داری مشغولند، برای نوشیدن قهوه دور هم جمع می شوند و وظایف مادرانه را هم انجام می دهند.

این ترکیب از خشونت و زندگی خانوادگی است که بسیاری از این زنان را به خود جذب کرده است. یک پزشک زن اهل مالزی در پیامک توییتر خود در ماه ژانویه نوشته بود: "گوشی پزشکی دور گردنم و کلاشنیکف روی شانه ام. شهادت بزرگترین آرزوی من است." آنچه تاکنون گفتیم عوامل سیاسی هستند که این افراد را به خود جذب می کند. ولی در عین حال عوامل دافعه ای نیز در تغییر مسیر زندگی این زنان و هول دادن آنها به سوی اسلام گرایی افراطی دخیل است.

مجذوبیت ساده لوحانه

در تمام نوشته های این زنان که روی شبکه های اجتماعی منتشر شده می توان دید که به اعتقاد آنها جوامع غربی نتوانسته اند زنان جوان مسلمان را در خود جذب کرده و به عنوان شهروندان این جوامع در آنها احساس تعلق و ارزش را ایجاد کنند. به عنوان مثال یک زن مسلمان اهل هلند به نام خدیجه در گفتگو با وب سایت المونیتور که مرکز آن در آمریکاست، گفت: "من همیشه می خواستم تحت قوانین شریعت زندگی کنم. این در اروپا هیچگاه عملی نخواهد شد." این زن در مورد ناکامی های جوامع غربی و سخت گیری های این جوامع برای اجرای مناسک مذهبی مسلمانان (از جمله ممنوعیت پوشیدن برقع در فرانسه) صحبت کرده و از سیستم سیاسی حاکم بر کشورهای غربی نیز انتقاد می کند.

اما تناقض در این است که این افراد گذشته از نقل قول هایی از قرآن که در صفحات شخصی خود در شبکه های اجتماعی منتشر می کنند، در مورد جنگی که در منطقه اتفاق افتاده و یا در مورد شریعت و بنیان های دین اسلام اطلاعات ناچیزی دارند. ماجرای زنانی که از کشورهای غربی به سوریه رفته تا به گروه دولت اسلامی بپیوندند ترکیبی از انگیزه های سیاسی و شخصی آنها را به شکل برجسته ای نشان می دهد. ولی در عین حال نشان می دهد که هم انگیزه ها و هم شناخت آنها از تصمیمی که گرفته اند محصول یک مجذوبیت ساده لوحانه است.