خاطرات خبرنگار سربريده از روزهای اسارت

به گزارش خبرگزاری فرانسه، خانواده فولی در صفحه شان در فیس بوک نوشته اند که جیمز برای آن ها شرح داده که چگونه زندانبانان تمام نامه هایی که برای خانواده نوشته را مصادره کردند اما ماه ژوئن گذشته، از یکی از گروگان هایی که قرار بود آزاد شود، خواست نامه ای را که برای خانواده اش نوشته، حفظ کند. این گروگان هم به محض آزادی نامه را برای دیان مادر جیمز منتقل کرد.

جیمز فولی در این نامه برادران و خواهران خود را یاد می کند و از آن ها می خواهند که «قوی» بمانند و برایش دعا کند. او که نوامبر 2012 در سوریه ربوده شده بود می گوید: «ما 18 نفر در یک سلول بودیم و این به من کمک کرد. بسیار درباره فیلم های سینمایی و ورزش صحبت کردیم.» او افزود: «راه هایی برای بازی ورق و شطرنج پیدا کردیم.» او از راه اندازی دوره هایی برای گذراندن وقت سخن گفته و تاکید کرده که خندیدن «راهی برای کاهش استرس» است.

جیمز فولی از احساس رضایت هنگام آزادی هرکدام از گروگان ها سخن می گوید اما در عین حال می افزاید: «به طور حتم منتظر آزادی خود نیز بودیم و سعی می کردیم به یکدیگر دلگرمی بدهیم. بهتر می خوریم و گاهی چایی و قهوه به ما داده می شود. وزنی را که سال گذشته از دست داده بودم، باز یافتم.»

او می افزاید: «به خواهران و برادرانم بسیار می اندیشم... لحظات شادی را با خانواده به یاد می آورم که به من در دور شدن از فضای زندان کمک می کند. می دانم شما برای من دعا می کنید. از شما سپاسگذارم. من هم دعا می کنم تا قوی باقی بمانید. به شما اعتماد کامل دارم.»

این خبرنگار آمریکایی، مادر بزرگ خود را نیز خطاب قرار می دهد و از او می خواهد داروهایش را سر موقع بخورد، قدم بزند و برقصد. او همچنین از مادر بزرگش می خواهد قوی باقی بماند «زیرا هنگامی که آزاد می شوم به تو نیاز خواهم داشت.» انتشار فیلم سر بریدن فولی خشم بسیاری در سراسر جهان بر انگیخت.