نفر 27 تیم ملی‌عراق هم برای ما ناز می‌کند

وی گفت: باید دید جنسی که فوتبال ما ارائه می کند، مشتری هم دارد یا خیر؟ با زیر و رو کردن آمار تماشاچیان لیگ، خیلی ساده می توان به کیفیت عرضه شده در آن پی برد. حتی وقتی چند نوجوان در زمین خاکی بازی می کنند، اتومبیل هایی که در حال گذر هستند برای مطلع شدن از کیفیت این فوتبال لحظه ای ترمز می زنند. آیا تماشاچیان فوتبال ما هم برای دیدنش وقت می گذارند؟ واقعیت این است که فوتبال را اجرا می کنیم؛ اما کسی آن را نگاه نمی کند و این بدترین چیز است.

چراغپور ادامه داد: باید دید خروجی این لیگ که داریم چیست؟ زمانی ما دو سه بازیکن در ترکیب تیم های آلمانی بوندسلیگا داشتیم که تاثیرگذار هم بودند. حتی در فوتبال انگلستان هم نماینده داشتیم. در یک سطح پایین تر همان موقع بازیکنانمان به فوتبال اتریش و بلژیک هم راه پیدا کرده بودند. امروز بزرگترین خروجی لیگ ما حضور کاپیتان تیم ملی، جواد نکونام در دسته دوم اسپانیاست. ستاره جوانش در دسته دوم هلند حضور دارد. تازه آنهایی که در انگلستان بازی می کردند هم به حضور در لیگ های عربی راضی شده اند. فکر می کنید دلال ها تلاش نمی کنند تا بازیکنانمان راهی اروپا شوند؟ چرا آنها به انگیزه رسیدن به درصدهای بیشتر تمام تلاششان را در این راه انجام می دهند اما واقعیت این است که این جنس خریدار ندارد. امروز در ایتالیا که بالوتلی را نخواهند بلافاصله راهی انگلستان می شود آن وقت بازیکنان ما با چه شرایطی را دارند؟ خیلی ساده است. از نگاه من نمره 11 تا 12 به این مبحث گفتگوی ما در بخش بازیکنان تعلق خواهد گرفت.

وی یاداورشد: معیار بعدی زیر نظر گرفتن بازیکنانی است که وارد فوتبال ما می شوند. شما ببینید در این سال ها بازیکنانی را از آن سوی آب ها آورده ایم که یا هپاتیت B داشته اند یا در اوج فرسودگی از فوتبال اروپا کنار گذاشته شده اند. جاسم کرار بازیکن بیست و هفتم تیم ملی عراق است. بازیکنان درجه یک عراق راهی مصر می شوند و بازیکنان سطح دومشان به عربستان و قطر می روند. آن وقت کرار به عنوان انتخاب آخر سرمربی عراق- با ناز و افاده – در یکی از بهترین تیم های فوتبال ما یعنی استقلال حضور دارد.باید دید بازیکنانی که فوتبال ما می آیند چقدر در کشورهای دیگر مشتری دارند. خیلی ساده است. لیست اسامی آنها را ورق بزنید و ببینید به این آیتم از جمع 20 نمره به زحمت می توان نمره 5/5 داد.

وی ادامه داد: شاخص بعدی در نمره دادن به فوتبال، ما بحث مربیانش است. پاسخ دادن به یک پرسش تکلیف را در این بخش خیلی سریع روشن می کند. آیا مربیان ما در فوتبال سایر کشورها مشتری دارند؟ آیا مربیان ایرانی شرایط رسیدن به لیگ های دسته 2 اسپانیا و آلمان را دارند؟ آیا حتی این شرایط وجود دارد که آنها در لیگ های کشورهای درجه دو یا سه اروپا مثل بلژیک و رومانی مشغول کار شوند. آیا حتی ارمنستان، ترکمنستان یا پاکستان آنها را می خواهند؟ بگذارید واضح تر بگوییم. افغان ها ورزش ما را خوب می شناسند و با استفاده از توانایی های مربیان تکواندو ما تا یک قدمی رسیدن به فینال المپیک هم پیش رفته اند. اگر آنها تصمیم بگیرند لیگ حرفه ای فوتبالشان را راه اندازی کنند؛ سراغ مربیان ایرانی خواهند آمد؟من به این آیتم نمره 5 می دهم. آن هم به این دلیل که شاید بعضی از آقایان که اوضاع مالی خوبی دارند بخواهند یک شبه در آن سوی آبها تیم بخرند و مربی اش را از ایران ببرند

از نگاه جلال چراغپور کارلوس کی‌روش سرمربی پرتغالی تیم ملی در انتخاب بازیکنانش از لیگ برتر هم شرایط ویژه‌ای را پشت سر می گذارد.امروز تماشاچی فوتبال ما رغبت نمی کند راهی استادیوم شود چون می گوید چقدر بروم و ببینم مدام می زنند زیر توپ. در فوتبال "بی" تولید ما، کی روش از تولیدات مکانیزم قبلی مثل جواد نکونام و آندرانیک تیموریان استفاده می کند. وقتی فقر تولید داریم آن وقت سرمربی پرتغالی ما اگر مهرداد پولادی محروم نباشد از او بهره می برد؛ حتی اگر دو سال هم بازی نکرده باشد.کی روش ذهن اروپایی دارد. تخصص او یافتن استعداد درون فوتبال است. فکر می کنید دلیل موفقیتش در منچستر چه بود؟ آیا فرگوسن منتظر کمک های او در مباحث فنی بود؟ او بهترین مهره برای منچستر بود تا زودتر از تمام چشم ها بازیکنان جوان و با کیفیت را از درون آکادمی ها بیرون بکشد. از نظر من، کی روش همین حالا دارد هوشمندانه این کار را در فوتبال ما دنبال می کند. البته اینجا خیلی نرم و با حوصله رفتار می کند تا هم تغییرات را آهسته و پیوسته در دستور کارش قرار دهد و هم خللی در ثبت نتایج و کارنامه شغلی اش ایجاد نشود. این هنری است که این پرتغالی در مواجه شدن با لیگ کم بازده ما به خرج می دهد.