نامه‌ای در رد ادعای 20 ماهه تندروها

گروه سیاسی: انتشار نامه سال 92 آیت الله مهدوی کنی به علی کبر ولایتی بازتاب‏‌های متفاوتی در فضای رسانه‏ای داشته است. آنچه تا اینجا پیداست این است که جریان تندروی مخالف دولت عزم خود را برای طرد نیروهای معتدل اصولگرا و تشدید شکاف در این جناح به نفع خود، جزم کرده است. اما این نامه از زاویه‌‏ای دیگر هم برای اصلاح‏‌طلبان دارای اهمیت است؛ آن هم اینکه تائیدی رسمی است بر پیروزی آنها در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم.

بعد از رقابت‏‌های انتخاباتی سال 92، جریان مغلوب انتخابات به صورت جدی سعی کرد تا این موضوع را القا کند که پیروزی حسن روحانی در 24 خرداد ربطی به حمایت اصلاح‏‌طلبان از وی ندارد. روزنامه کیهان که در صدر این تلاش‌‏ها قرار داشت اول از هر چیز پایگاه اجتماعی اصلاح‏‌طلبان را به ستاد انتخاباتی محمدرضا عارف تخفیف داد و در ادامه سعی کرد این تصور را ایجاد کند که کناره‏گیری محمدرضا عارف به دلیل رای نداشتن اصلاح‌‏طلبان در انتخابات بوده است. کیهان و البته طیف‏‌های همسو با این روزنامه بعد از چندی با استناد به نتیجه برخی نظرسنجی‏‌هایی که هرگز معلوم نشد کجا و چگونه انجام شده‌‏اند؛ اصلاح‌‏طلبان را در انتخابات سال 92 گروه «8 درصدی» نامیدند تا نشان دهند که جریان اصلاحات تنها 8 درصد طرفدار دارد.

از سوی دیگر برخی چهره‏‌های جریان اصولگرا بلافاصله بعد از انتخابات 24 خرداد حسن روحانی را به واسطه نسبتی که سال‏ها قبل با این جریان داشت یک چهره اصولگرا معرفی کردند تا بدین ترتیب قدری از موفقیت او در انتخابات سال 92 را به نفع همین جریان سند بزنند. حالا بعد از دو سال اما مشخص می‏شود که در فاصله سه روز مندا انتخابات 24 خرداد سال 92، آیت الله مهدوی کنی که زعامت اصولگرایان را بر عهده داشت خطاب به علی اکبر ولایتی، یکی از نامزدهای این جریان چنین نوشته بود: «برادر بزرگوار جناب آقای دکتر ولایتی دام عزه و توفیقه، سلام علیکم و رحمةالله. در موقعیت حساس کنونی و با توجه به اوضاع پیش‌آمده در صحنه انتخابات، من از شما تقاضایی ندارم. از باب اتمام حجت تنها به دو چیز به جنابعالی هشدار می‌دهم: نخست اینکه آیا به عهدی که با ما کردید، وفادار هستید یا نه؟ دوم آنکه اوضاع پیش‌آمده نگران‌کننده است و احتمال پیروزی جبهه اصلاحات قوی است. آیا شما نگران اوضاع هستید یا خیر؟ خدایا شاهد باش که من به‌عنوان نصیحت به برادر دینی تذکر لازم دادم. والسلام علینا و علی عبادالله الصالحین. محمدرضا مهدوی‌کنی»

تاریخ این نام هم بسیار قابل توجه است؛ 21 خرداد 92. تاریخ نامه از آنجا مهم است که به یاد بیاوریم محمدرضا عارف نیمه شب بیستم خرداد سال 92 انصراف خود را از ادامه حضور در رقابت‏های انتخاباتی اعلام کرده بود. به عبارت دیگر اگر ادعای اصولگرایان تندرو را بپذیریم که مدعی هستند عارف تنها نامزد انتخاباتی اصلاح‏‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود، هشدار آیت الله مهدوی کنی به شرایطی باز می‏گردد که اصلاح‏‌طلبان در آن انتخابات بدون نامزد بودند.

اما منظور آیت‌الله مهدوی کنی از این جمله که «اوضاع پیش‌آمده نگران‌کننده است و احتمال پیروزی جبهه اصلاحات قوی است» ناظر به چه چیزی می‌‏تواند باشد؟ آیا این موضوع چیزی جز برآمدن دولت یازدهم با رای اصلاح‏‌طلبان را تائید می‏کند؟ آیت‌الله مهدوی کنی حتی از ائتلاف اصلاح‌طلبان و اعتدالیون و برخی اصولگرایان نام نبرده است و مستقیما نسبت به احتمال پیروزی جبهه اصلاحات ابراز نگرانی کرده است.

این نامه مشخص می‏‌کند که خود اصولگرایان هم هر چند سعی دارند در ظاهر چیز دیگری را به جامعه القا کنند، اما در اصل موضوع می‌‏‏دانند رای 24 خرداد متعلق به چه جریانی بود و همچنان کدام جریان است که می‌‏تواند در فضایی هر چند اندک و کوچک، اکثریت جامعه را با خود هموار کند. با این وصف باید منتظر بود که آیا تندروهای اصولگرا همچنان از جریان اصلاحات به عنوان «جریان 8 درصدی» یاد خواهند کرد یا اینکه نامه ایت الله مهدوی کنی را به عنوان نمونه‌‏ای از مراودات بی‌پرده و صریح درباره وزن‏کشی‏‌های انتخاباتی را خواهند پذیرفت؟