به روز شده در ۱۴۰۳/۰۲/۰۵ - ۱۹:۳۲
 
۹
تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۷/۱۰ ساعت ۱۴:۳۷
کد مطلب : ۵۶۵۳۸

ویژه‌گی‌های مدیر صداوسیما چه بايد باشد؟

گروه فرهنگی-رسانه ها: روزنامه آرمان نوشت: در ایران امروز كمتر سازمان یا تشكیلات اداری وجود دارد كه اهمیت سازمان صدا و سیما را داشته باشد. این اهمیت باعث می‌شود در چند و چون اداره آن همیشه و همه جا نظرات گوناگون وجود داشته باشد.
ویژه‌گی‌های مدیر صداوسیما چه بايد باشد؟
چه بسیار افراد و گروه‌هایی وجود دارند كه تلاش می‌كنند به گونه‌ای این سازمان مهم را تحت‌تاثیر خود قرار دهند اما سلسله مراتب مدیریت آن كه به مقامات ارشد نظام می‌رسد كار را بر این گونه افراد و گروه‌ها سخت می‌كند. در مقابل جریان علاقه‌مند به تاثیرگذاری در صدا و سیما، عده‌ای هستند كه بدون هیچ چشمداشتی، نظرات اصلاحی یا دیدگاه‌های انتقادی خود را برای بهبود شرایط مدیریت یا محتوای برنامه‌های آن ارائه می‌نمایند. بدیهی است كسی شایستگی نشستن بر ریاست این سازمان مهم را دارد كه بتواند انتقادات یا نظرات اصلاحی دلسوزان جامعه را نه‌تنها تحمل كند بلكه مورد توجه قرار دهد. از این زاویه وارد ویژگی‌های مورد نیاز كسی می‌شویم كه قرار است در آینده نزدیك بر کرسی ریاست صدا و سیما بنشیند:

‌1- از ابتدای انقلاب اسلامی بر حسب دیدگاه رهبر فقید انقلاب، قرار بود رادیو و تلویزیون ایران یك دانشگاه عمومی باشد. در دانشگاه تبادل فكر و اندیشه حرف اول را می‌زند. زیرا با تعامل استاد و شاگرد و تلاقی افكار گوناگون، علم و دانش و آگاهی افزایش می‌یابد. اگر فردی از آحاد جامعه نگران افزایش آگاهی‌های عمومی باشد، نمی‌تواند مسئولیتی را بپذیرد.

بر این اساس اولین ویژگی رئیس صدا و سیما باید این باشد كه نه‌تنها از بالندگی افكار عمومی و اندیشه‌های كلیه طبقات مردم نگران نباشد، بلكه به استقبال از آنها سطح علمی رسانه ملی را ارتقا ببخشد. چنین خواسته به حقی، دست یافتنی نیست مگر اینكه اولا فرهیختگان آزاداندیش در صدا و سیما بیشتر حضور پیدا كنند. ثانیا از دانشمندانی كه در موضوعات گوناگون، افكار و نظرات متفاوت و حتی متضاد دارند، برای آگاهی‌بخشی به جامعه بیشتر استفاده شود. در غیر این صورت، صدا و سیما آن دانشگاه مدنظر رهبر فقید انقلاب نخواهد بود. برگرداندن چشم و گوش مردم از رسانه‌های دیگر به سمت رادیو و تلویزیون خودمان همانا ترویج آزاداندیشی و جامع‌نگری و به‌ویژه محرم دانستن ایرانیان عزیز است.

2- سازمان صدا و سیما، به‌رغم اینكه از نظر كمی دامنه خود را بیش از اندازه گسترده است، اما از نظر كیفی، نتوانسته نیازهای درصد قابل توجهی از مردم را برآورده ‌كند. تعدادی از شبكه‌های رادیویی و تلویزیونی به امید استفاده از آرشیو روزگار می‌گذرانند. نگارنده قریب به 13سال قبل برنامه‌ای برای شبكه اول تلویزیون تولید كردم كه چندین بار از همان شبكه پخش شد و بعد از آن در شبكه‌های دیگر نیز تا همین اواخر مشاهده می‌شود. این یك نمونه از نمونه‌هایی است كه مردم خود در شبكه‌ها مشاهده می‌كنند. به جز این، صدا و سیما به بهانه ایجاد و راه‌اندازی شبكه‌های زیاد، نیروی انسانی زیادی را به استخدام خود درآورده است. این نیروی انسانی كه همه زوایای اداری، فنی،‌ آموزشی، تولید، پخش و پشتیبانی‌های متعلقه را پر كرده است، سازمان را به مجموعه‌ای پرهزینه با بودجه آن تبدیل نموده است.

اگر تعداد زیادی- شاید نیمی- از پرسنل خود را تعدیل كند، می‌تواند با صرف هزینه‌های صرفه‌جویی شده، كیفیت برنامه‌ها را بالا ببرد و بینندگان بیشتری جذب كند. رئیس سازمان صدا و سیما باید باور كند كه هم صدا و سیما از نظر نیروی انسانی متورم است و هم توانایی كاستن از حجم حقوق و پاداش و هزینه‌های خدمت رسانی به این جمعیت چند ده هزار نفره را دارد. یكی از راه‌های این اقدام می‌تواند این باشد كه بسیاری از نیازهای سازمان را از بخش خصوصی خریداری نمایند و پس از سنجیدن آنها با معیارهای پخش به نمایش بگذارند.

در كل، تمام تشكیلات گسترده سازمان صدا و سیما را باید در سه بخش خلاصه كرد: فنی، حسابداری و پخش! در واقع اداره سازمان منحصر شود در این كه تولیدات خارج از سازمان را به واحد پخش فراخواند. اگر با معیارهای پخش از نظر فنی و محتوایی منطبق بود، به حسابداری اعلام كند كه بهای آن را بپردازد و به فنی هم بگوید كه پخش نماید. مدیر موفق در راس صدا و سیما باید كسی باشد كه به كوچك كردن سازمان بیندیشد و با تمام توان آن را عملی كند.