شواهد ۴۳۰ هزار ساله از خشونت انسان

محققان یک جمجمه از این غار موسوم به چاه استخوان ها که شامل بقایای حداقل ۲۸ نفر است را بررسی کردند. آنها نتیجه گیری کردند که دو شکستگی روی این جمجمه احتمالا ناشی از ضربات متعدد و به قصد کشت بوده است.
نتایج این مطالعه در نشریه پلاس وان چاپ شده است. دانشمندان می گویند این مطالعه سرنخ هایی به دست می دهد که چرا اجساد در این غار قرار داده شده اما همچنین شواهدی فراهم می کند از اینکه خشونت بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ انسانی بوده است. تیمی بین المللی از محققان با استفاده از تکنیک های مدرن پزشکی از این جمجمه تصویربرداری کرد.

بازسازی مجازی نشان داد که دو شکستگی واضح در بخش جلوی سر تقریبا عین هم وجود دارد که قویا حاکی از این است که توسط شیئی واحد ایجاد شده است. دانشمندان برای بیش از سه دهه در مورد این محل مطالعه کرده اند. در سال ۲۰۱۳، محققان توانستند دی ان ای کهن محفوظ در یکی از قطعه استخوان ها را استخراج کنند. به گفته برخی کارشناسان تحلیل این دی ان ای نشان داد که اجساد حاضر در غار نمونه های اولیه جد نئاندرتال است.

بحث در مورد بقایای این غار از موضوع های داغ در میان محققانی است که سعی دارند سرمنشاء انسان را کشف کنند. و هرچند این مطالعه به موضوع سرمنشاء انسان نمی پردازد، اما نشان می دهد که حفره بلند عمودی و چاه مانند این غار محلی بوده که این انسان های کهن عمدا اجساد مردگان گروه خود را در آن می انداختند. محققان نتیجه گیری می کنند که این کار ممکن است یک رسم اجتماعی در میان این گروه بوده باشد و ممکن است قدیمی ترین شواهد از عادت تدفین را به دست دهد.



پروفسور دبرا مارتین استاد مردم شناسی که در دانشگاه نوادا در باره فرهنگ های باستانی تحقیق می کند می گوید که نتایج این تحقیقات برای او بسیار قانع کننده است. او افزود:‌ تصور من این است که هرچه عقب تر برویم و شواهد مستقیمی مثل اینها پیدا کنیم، به این نتیجه خواهیم رسید که خشونت در فرهنگ نقش داشته، و اصولا از زمانی که فرهنگی وجود داشته شواهد خشونت هم وجود داشته است.