تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۵/۱۰ ساعت ۰۸:۱۸
کد مطلب : ۱۱۲۵۲۸
مقاله وارده
قوانین، پلیس و ما
مجید رحیمی
1- از دوستان ایرانی ساکن یکی از کشورهای اروپایی تعریف می کرد که: در ماه‌های اول سکونت در این کشور، شبی به میهمانی شام در منزل دوستی دعوت شدم. میهمانی بزرگی بود و افراد بسیاری در میهمانی حاضر. اواخر شب هنگام ترک منزل میزبان، اعلام آمادگی کردم تا اگر از میهمانان دیگر کسی فاقد وسیله است و هم مسیر با من، ایشان را به مقصد برسانم. با اعلام محل سکونت، خانم میانسالی از میهمانان فاقد وسیله که در همسایگی من زندگی می‌کرد با من همراه شد. به اتفاق سوار بر ماشین شخصی رهسپار شدیم. شب از نیمه گذشته بود و خیابانها بسیار خلوت بود. در مسیر، بر سر چهار راهی، چراغ راهنمایی زرد و بعد از لحظه‌ای قرمز شد. با توجه به خلوتی خیابان بدون توجه به چراغ به حرکت ادامه دادم. همراه من با تعجب بسیار به من نگریست و من چنان وانمود کردم که نگاه متعجبانه او را ندیده ام. به مقصد ایشان که رسیدیم گفتند: «بسیار متشکرم که مرا به منزل رساندید اما وظیفه شهروندی من است که خلاف شما را در عبور از چراغ قرمز به اطلاع پلیس برسانم» و روز بعد زمانی که برگ جریمه عبور از چراغ قرمز را به درب منزل من تحویل دادند دریافتم که در انجام این وطیفه هیچ کوتاهی نکرده‌اند!
2- چندی پیش حدود ساعت 3 بعد از ظهر از محل کار عازم منزل بودم. بسیار خسته بودم و هوا بسیار گرم. در ورودی کوچه‌ای که منزل ما در آن واقع است، نیسانی توقف کرده بود به نحوی که امکان عبور را سلب نموده بود. هیچ کس در آن حوالی دیده نمی‌شد. تک بوقی زدم و منتظر ماندم. باز هم خبری نشد. تک بوقی دیگر و باز هم هیچ. شدت و دفعات بوق‌ها که افزایش یافت آقای میانسالی که ظاهرا صاحب نیسان بودند از یکی از منازل اطراف خارج شدند و شروع به اعتراض فرمودند که «چته؟ چرا اینقد بوق میزنی؟ ». جواب که شنیدند که: «آخه مرد حسابی اینجا جای ایستادنه؟ » به جای عذرخواهی زبان به هتاکی و تهدید گشودند. به منظور حل غائله و اجتناب از درگیری فیزیکی ناچار به تماس با پلیس شدم. شرح ماوقع را که عارض شدم اپراتور محترم فرمودند اگر شکایتی هست الزاما بایستی کتبا و با گواهی شهود به ایستگاه پلیس مراجعه نمایم و پلیس تنها در صورتی اقدام به مداخله می‌نماید که درگیری فیزیکی وقوع یافته باشد! مجبور شدم در برابر تخلف و هتاکی‌های همشهری متخلفم کوتاه بیایم و لبخند استهزاء آمیز او را تحمل کنم تا کار به نزاع فیزیکی نیانجامد!
3- همه ما کم و بیش شاهد تخلفات بزرگ و کوچکی در قوانین راهنمایی و رانندگی در سطح شهرها و جاده‌ها هستیم که در بسیاری از موارد بدلیل کمبود نیروی انسانی و تجهیزات از چشم ماموران محترم پلیس پنهان می‌ماند، از پارک‌های دوبله، دور زدن روی خطوط ممتد، عبور از چراغ قرمز و. . . در سطح شهرها و سبقت و سرعت غیر مجاز و. . . در سطح جاده‌ها که هر کدام اگر منجر به سوانح و صدمات جسمی و جانی هم نشود، به نوعی موجب تضییع حقوق شهروندی است. چندی پیش خبر آمد که پلیس اقدام به ساماندهی بیش از 7000 مامور نامحسوس پلیس امنیت در راستای اجرای طرح امنیت اخلاقی در پایتخت نموده است. اقدامی که علی الظاهر به دلیل مخالفت‌های گسترده عمومی تا اطلاع ثانوی به نعویق افتاده است اما آموزش و استفاده از مشارکت بخشی از اقشار فرهیخته و مورد اعتماد جامعه نظیر قضات، وکلا، پزشکان، دبیران و. . . برای ساماندهی وضعیت راهنمایی و رانندگی کشور چه تعداد مخالف خواهد داشت؟
1- از دوستان ایرانی ساکن یکی از کشورهای اروپایی تعریف می کرد که: در ماه‌های اول سکونت در این کشور، شبی به میهمانی شام در منزل دوستی دعوت شدم. میهمانی بزرگی بود و افراد بسیاری در میهمانی حاضر. اواخر شب هنگام ترک منزل میزبان، اعلام آمادگی کردم تا اگر از میهمانان دیگر کسی فاقد وسیله است و هم مسیر با من، ایشان را به مقصد برسانم. با اعلام محل سکونت، خانم میانسالی از میهمانان فاقد وسیله که در همسایگی من زندگی می‌کرد با من همراه شد. به اتفاق سوار بر ماشین شخصی رهسپار شدیم. شب از نیمه گذشته بود و خیابانها بسیار خلوت بود. در مسیر، بر سر چهار راهی، چراغ راهنمایی زرد و بعد از لحظه‌ای قرمز شد. با توجه به خلوتی خیابان بدون توجه به چراغ به حرکت ادامه دادم. همراه من با تعجب بسیار به من نگریست و من چنان وانمود کردم که نگاه متعجبانه او را ندیده ام. به مقصد ایشان که رسیدیم گفتند: «بسیار متشکرم که مرا به منزل رساندید اما وظیفه شهروندی من است که خلاف شما را در عبور از چراغ قرمز به اطلاع پلیس برسانم» و روز بعد زمانی که برگ جریمه عبور از چراغ قرمز را به درب منزل من تحویل دادند دریافتم که در انجام این وطیفه هیچ کوتاهی نکرده‌اند!
2- چندی پیش حدود ساعت 3 بعد از ظهر از محل کار عازم منزل بودم. بسیار خسته بودم و هوا بسیار گرم. در ورودی کوچه‌ای که منزل ما در آن واقع است، نیسانی توقف کرده بود به نحوی که امکان عبور را سلب نموده بود. هیچ کس در آن حوالی دیده نمی‌شد. تک بوقی زدم و منتظر ماندم. باز هم خبری نشد. تک بوقی دیگر و باز هم هیچ. شدت و دفعات بوق‌ها که افزایش یافت آقای میانسالی که ظاهرا صاحب نیسان بودند از یکی از منازل اطراف خارج شدند و شروع به اعتراض فرمودند که «چته؟ چرا اینقد بوق میزنی؟ ». جواب که شنیدند که: «آخه مرد حسابی اینجا جای ایستادنه؟ » به جای عذرخواهی زبان به هتاکی و تهدید گشودند. به منظور حل غائله و اجتناب از درگیری فیزیکی ناچار به تماس با پلیس شدم. شرح ماوقع را که عارض شدم اپراتور محترم فرمودند اگر شکایتی هست الزاما بایستی کتبا و با گواهی شهود به ایستگاه پلیس مراجعه نمایم و پلیس تنها در صورتی اقدام به مداخله می‌نماید که درگیری فیزیکی وقوع یافته باشد! مجبور شدم در برابر تخلف و هتاکی‌های همشهری متخلفم کوتاه بیایم و لبخند استهزاء آمیز او را تحمل کنم تا کار به نزاع فیزیکی نیانجامد!
3- همه ما کم و بیش شاهد تخلفات بزرگ و کوچکی در قوانین راهنمایی و رانندگی در سطح شهرها و جاده‌ها هستیم که در بسیاری از موارد بدلیل کمبود نیروی انسانی و تجهیزات از چشم ماموران محترم پلیس پنهان می‌ماند، از پارک‌های دوبله، دور زدن روی خطوط ممتد، عبور از چراغ قرمز و. . . در سطح شهرها و سبقت و سرعت غیر مجاز و. . . در سطح جاده‌ها که هر کدام اگر منجر به سوانح و صدمات جسمی و جانی هم نشود، به نوعی موجب تضییع حقوق شهروندی است. چندی پیش خبر آمد که پلیس اقدام به ساماندهی بیش از 7000 مامور نامحسوس پلیس امنیت در راستای اجرای طرح امنیت اخلاقی در پایتخت نموده است. اقدامی که علی الظاهر به دلیل مخالفت‌های گسترده عمومی تا اطلاع ثانوی به نعویق افتاده است اما آموزش و استفاده از مشارکت بخشی از اقشار فرهیخته و مورد اعتماد جامعه نظیر قضات، وکلا، پزشکان، دبیران و. . . برای ساماندهی وضعیت راهنمایی و رانندگی کشور چه تعداد مخالف خواهد داشت؟
