از همان نتیجه‌ای که در انتخابات 92 رخ داد می‌شد حدس زد که کاسبی جماعتی خود عمار پندار با مفهوم فتنه رو به کسادی گذاشته است. نتیجه‌ای که با دقت در آن می‌بینیم که نود درصد آراء به سمت کسانی بود که در نگاه این جماعت یا فعال فتنه بوده‌اند و یا ساکت فتنه. در انتخابات 94 این نشانه‌ها با وضوح بیشتری خود را نشان داد و حالا با رای اعتماد مجلس به هر سه وزیر پیشنهادی روحانی کسادی این بازار به عیان خود را نشان داده است.
هر سه فرد پیشنهادی رییس‌جمهور از نگاه آنان که خود را با بصیرت می‌پندارند در وقایع88 نقش داشتند و به اصطلاح این حضرات، فتنه گر بوده‌اند و دقیقا به همین دلیل واهی بود که مجلس قبلی به آن‌ها رای نداد. اما این بار و در مجلس دهم که میانه روها اکثریت قابل توجهی از کرسی‌های آن را در اختیار دارند تلاش این گروهِ اقلیت پر سر و صدا که بر خلاف نظر روحانی به نظر می‌آید که اتفاقا مصالح کشور را کاملا می‌فهمند و خود را به نداستن می‌زنند بی‌سر انجام ماند.
این تلاش‌ها در جاهایی آنقدر عجیب و غریب شده بود که به جای آنکه با استدلال حرفشان را به کرسی بنشانند به داد و فریاد از پشت تریبون روی آورده بودند و از همان فغان هایشان قابل حدس بود که هر سه نفر تا چند ساعت دیگر وزیر خواهند بود. این بار کار به جایی رسیده بود که از پشت‌تریبون مجلس علنا به دروغگویی روی آورده بودند و فردی که بازداشت نشده بود را بازداشتی فتنه معرفی می‌کردند و در حالی که در مجلس ششم حضور نداشت نماینده‌ی مجلس ششم اش می‌خواندند.
اینکه نظر آن چه که قرار است میزان باشد (رای مردم) درباره‌ی وقایع 88 و قرائت‌های مختلفی که از آن می‌شود چیست را می‌توان به خوبی از نتایجی که از صندوق آراء در انتخابات 92 و 94 بیرون آمده مشاهده کرد به شرط آن که اراده‌ای برای دیدن واقعیت باشد. افرادی که خوانش هایی غیر‌منصفانه را در این حدود هفت سال از آن وقایع تلخ با تریبون‌های یک طرفه‌ای که همواره در اختیار دارند به مردم ارائه داده‌اند باید لختی تامّل کنند و به این بیندیشند که آیا راه را درست آمده‌اند؟
غرض این نیست که آنان که توسط این عده فتنه گر خوانده می‌شوند را از تقصیرها و قصورهایی که باعث بروز اتفاقات تلخ88 شد مبرّا کنیم زیرا این امری بدیهی است که در بروز یک بحران در ابعاد بحران پس از انتخابات88 فقط یک سوی ماجرا مرتکب قصور و تقصیر نشده است اما این که هفت سال تمام یک طرف ماجرا که مجالی برای دفاع از خود نداشته است را به هر کار کرده و نکرده‌ای متهم کنیم نتیجه اش چیزی جز همین که مردم، ما و خوانش غیر منصفانه‌مان را پس بزنند نخواهد داشت. اکنون نمایندگان منتخب همان مردم به افرادی رای دادند که نمادهایی از کسانی هستند که در این سال‌ها مورد ظلم قرار گرفته‌اند. این درس عبرت بزرگی است برای افرادی که ادعای بصیرت دارند اما به فرموده‌ی حضرت امیر (ع) چه بسیار است عبرت‌ها و اندکند عبرت گیرندگان.
دریافت لینک صفحه با کد QR