با بررسی حدود یک سالی که نام دونالد ترامپ بیش از گذشته شنیده می‌شود و همچنین اظهاراتش در این یکی دو هفته‌ای که از انتخابش می‌گذرد می‌توان مهمترین ویژگی شخصیتی او را عدم ثبات در اظهار نظر دانست. به گونه‌ای که می‌توان چندین و چند مورد از مواضع اعلامی او را یافت که چندی بعد موضعی خلاف آن را اعلام کرده است، با مزه‌ترینش همین چند روز پیش بود که ابتدا اعلام کرد که به روزنامه نیویورک تایمز نخواهد رفت و بعد از مدت زمان کوتاهی نظرش عوض شد و ساعاتی بعد روبروی مسئولان این روزنامه نشسته بود.
حال پرسشی که می‌توان درباره‌اش اندیشید این است که دمدمی مزاج بودن دونالد‌ترامپ که می‌توان آثار آن را در زندگی شخصی و فعالیت‌های اقتصادی اش هم یافت چه تاثیری در نوع کنشگری دولت ایالات متحده در حوزه‌های مختلف خواهد داشت؟ برای تقریب به ذهن می‌توان نمونه‌ی داخلی این نوع از مدیریت که زمان زیادی هم از آن نگذشته است به خاطر آورد.
تصمیمات عجولانه، غیر کارشناسی و پر نوسان وضعیتی را برای اقتصاد ایران بوجود آورده بود که بعنوان مثال قیمت ارز به شکل دقیقه‌ای تغییر می‌کرد یا قیمت طلا به حدی افزایش یافت که موجب حیرت افرادی که در این بازار کارکشته هم هستند شده بود، یا در حوزه سیاست خارجی طیف وسیعی از موضع گیری‌های متناقض دولتی را شاهد بودیم به گونه‌ای که رییس آن دولت هم نابودی و محو کردن رژیمی که از منظر سازمان ملل یک کشور محسوب می‌شود از صفحه‌ی روزگار را موضع رسمی دولت می‌دانست و هم دوستی با مردم ساکن در همانجا که خواهان محو شدنش بود.
در سیاست داخلی و فرهنگ هم تنها کافی است نظرات اعلامی دولتی‌ها را با تصمیمات اعمالی شان مقایسه می‌کردیم تا اوج بی ثباتی و عدم هماهنگی در تصمیم گیری‌ها را شاهد باشیم. با این توضیح که اقتصاد امریکا نسبت به اقتصاد نحیف ایران ضربات کمتری از حضور چنین رییس جمهوری خواهد خورد و ساختار سیاسی امریکا امکان خروج از ریل را به رییس جمهور کمتر از کشورمان خواهد داد اما این یک واقعیت گریز ناپذیر است که حضور شخصی با تصمیمات متزلزل مانند ترامپ قطعا آسیب هایی را در حوزه‌های مختلف متوجه این کشور می‌نماید.
با توجه به بی ثباتی آشکار رییس جمهور جدید امریکا می‌بایست که تصمیم گیران در ایران با هوشیاری بسیار بیشتری اظهار نظر کرده و اقداماتشان را نه بر کلیشه‌های رایج ضد امریکایی بلکه بر دوری گزیدن از احساسات و استفاده از تعقل و تدبیر استوار سازند. اگر با چنین نگاهی به سمت مواجه شدن با تصمیمات احتمالی ترامپ حرکت کنیم آنگاه می‌توان از همین بی ثباتی شخصیتی او که احتمالا در کابینه اش هم هویدا خواهد بود استفاده‌های بسیاری کرد؛ استفاده هایی حتی بیش از زمان حضور شخص میانه رویی مثل اوباما در کاخ سفید.
دریافت لینک صفحه با کد QR