درباره‌ی واکنش مسئولان ایرانی به مصوبه اخیر مجلس امریکا نکته‌ی ظریفی وجود دارد که موضع ظریف رو روحانی را با همه‌ی شباهتهایی که با واکنش سایر مسئولان داشته است از آن‌ها متمایز می‌کند. علت این تفاوت را هم می‌بایست در نوع نگاه این دو به حوزه‌ی سیاست خارجی دانست، آن‌ها سیاست خارجی را ابزاری برای اثبات حق بودن امریکا ستیزی نمی‌دانند و به دنبال آن نیستند که بر اساس کلیشه‌ها و قالب‌های رایج عمل کنند و از این دو دلیل مهمتر، روحانی و ظریف بر اساس برجامی که در واقعیت در حال اجراست اظهار نظر می‌کنند و نه بر اساس تصوری که عده‌ای در ذهن خود از آن ساخته اند.
نکته‌ی ظریف مورد اشاره وزیر خارجه و رییس جمهور که به شکل کامل‌ترش در توضیحات اخیر حمید بعیدی نژاد، رییس تیم کارشناسی مذاکرات هسته‌ای آمده بود این است که تمدید ISA زمانی نقض فاحش برجام خواهد بود که بخشی از آن که مرتبط با پرونده هسته‌ای است و بواسطه‌ی برجام در این ماه‌ها از اجرایش جلوگیری شده بود به مرحله‌ی اجرا برسد. به این معنا که نه تنها این مصوبه بلکه حتی امضای تاییدی رییس جمهور ایالات متحده بر روی آن به معنای نقض برجام نیست در صورتی که رییس جمهور امریکا همچنان از اختیاراتش استفاده کرده و از اجرایی شدن بندهای تحریمی که با برجام رفع شده بود جلوگیری نماید.
به عبارت ساده‌تر و قابل فهم‌تر این تحریم‌ها از بیست سال پیش تا اکنون وجود داشته است و در حدود یک سال اخیر و با اجرایی شدن برجام رییس جمهور امریکا موظف شده است که از اجرای آن جلوگیری به عمل آورد، مصوبه‌ی مجلس امریکا رای به ادامه‌ی همان تحریم‌های بیست سال پیش است و در اصل تا زمانی که دولت امریکا از اجرای آن جلوگیری کند هیچ اتفاق تازه‌ای نیفتاده است. بنابراین می‌بایست علت اصلی سر و صداهای اخیری که در کشور برای این مصوبه که هیچ چیزی را تغییری نداده است ایجاد شده را در جای دیگری جستجو کرد.
دریافت لینک صفحه با کد QR