در پی اظهارات دکتر روحانی در خصوص اهمیت رای مردم در دیدگاه علی (ع) ، حجت السلام قاسم روانبخش در سایت رجا نیوز با تقبیح مغلطه و با پیش کشیدن حدیث شریف من کنت مولاه فهذا علی مولاه، ظاهراً جهت دفاع از مشروعیت ولایت فقیه، بی اعتنایی به رای مردم را به علی (ع) نسبت داده و از رئیس جمهور خواسته‌اند چند صفحه از کتاب علامه امینی را ورق بزنند. به نظر می‌آید تعمق در کتاب خدا از تورق کتاب مرحوم علامه امینی (ره) مفیدتر باشد.

خداوند عزوجل به صراحت لفظ (و لقد کرمنا بنی‌آدم) در آیه 70 سوره اسراء برکرامت انسانی، انسان به ماهوانسان تأکید فرموده است. کرامت انسانی و واژه «کرمنا» محدود به زمان، مکان و گروهی خاص نبوده بلکه درتمام ازمنه و امکنه برچسب جدایی ناپذیر آدمی است. واژه «کرمنا» با تبعیض، ظلم، بی تاثیر بودن رای مردم مانعه الجمع است. انسان به استناد آیه «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَنَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ» (تین، 4) دارنده اوصاف احسن و برخوردار از روح الهی و به تفسیر آیه 156 سوره بقره «إِنا لِلهِ وَ إِنآ إِلَیْهِ راجِعُونَ» از خدا و بسوی اوست. و به‌استناد «وَمَاخَلَقْتُ الْجِن وَ الْإِنسَ إِلا لِیَعْبُدُونِ» . (ذاریات، 56) هدف نهایی اطاعت از خالق است نه مخلوق. بر مبنای آن هیچ فرد غیر معصومی را بر فرد دیگر ولایتی خاص نیست.

با وجود آنکه به استناد روایت معروف «حلاله حلال و حرامه حرام الی یوم القیامه» امام صادق (ع) احکام اسلامی لایتغیرند، ولی به جهت تدوین آنها از سوی خالق، عدالت اسلامی عدالتی واقعی است. قرآن کریم، به مصداق «فَاحْکُم بَیْنَهُم بِمَآ أَنزَلَ اللهُ» (مائده، 48) «کتاب» و «ما انزل الله» را به عنوان مصادیق قانون عادلانه مبنای تنظیم روابط اجتماعی قرار داده و از داوری بر اساس غیر ما انزل الله نهی فرموده است. وفق «فَاحْکُم بَیْنَ الناسِ بِالْحَقِ‏ وَ لَا تَتبِعِ الْهَوَی‏» ، فلسفه حقوق اسلامی بر محور عدالت است. نادیده گرفتن عدالت جز تضییع حقوق مظلوم نیست. که این با دستور قرآن آنجا که می‌فرماید: «چرا در راه خدا و در راه مردان و زنان و کودکانی که به دست ستمگران حقوقشان پایمال شده، مبارزه یا قیام نمی‌کنید.» (نساء، 15)؟ در مغایرت است. صدور رای قاضی منصوب امیر المومنین به نفع یک اقلیت مسیحی و به ضرر آن امام، موید تداوم کرامت انسانی، تبلور عدالت واقعی و رعایت ما انزل الله در سیره علوی است. پس در دیدگاه اسلام انسان واجد کرامت و اختیار در نتیجه پاسخگو و مسئول است. لذا رعیت صرف پنداشتن انسانی که مسئول ذره ذره اعمال خویش در محضر خالق است، برداشتی سطحی است.

امام باقر (ع)، حکومت را رابطه دو طرفه حاکم و مردم تعریف می‌کند و می‌فرماید مردم را در مقابل حاکم وظیفه‌ای بنام اطاعت و حاکم را در مقابل مردم مسئولیتی بنام رعایت عدالت و دوری از تبعیض است. بنابراین در سیره امامان معصوم علیها السلام بسان قرآن کریم، انسان نه رعیت صرف بلکه مسئول است. لذا اگر علی (ع) نه مشروعیت آسمانی ولایت خویش بلکه شروع حکمرانی خود را در راستای کرمنا به هر معنا و حکمتی مشروط به نظر مردم فرموده‌اند این عین دستور الهی است.

جناب روان بخش؛ تا کی می‌خواهید «انما المومنین اخوه» را  «مسلمانان برادرند» ‌ترجمه کنید؟ تا کی می‌خواهید اسلام را مخالف رای مردم تفسیر نمایید؟ تا کی می‌خواهید ماهیت کامل‌ترین دین خدا را به برداشت سطحی خود از اسلام تقلیل دهید؟ اگر مخلوق را جزء رعیت شان دیگری نیست آنگاه مخاطب یا ایها الناس در قرآن کیست؟ راستی چرا در قرآن یا ایها الحاکم نیامده است؟ اگر روحانی هم مثل شما علی (ع) را بی اعتنا به مردم، جمهوری اسلامی را مستغنی از رای مردم معرفی می‌کردند آنگاه چگونه به انتخابی بودن همه مسئولان نظام که در برداشت شما مخالف سیره علوی است فخر می‌فروختید؟ اگر همه صغرا و کبرا چیدنتان برای اثبات بی‌ارتباطی مشروعیت نظام به رای مردم است.ادامه از صفحه اول.... چرا این همه به برگزاری انتخابات پافشاری می‌کنید؟ روحانی گفته انتخابات این دستاورد بشری مال غرب نیست مال اسلام است اگر شما به جای روحانی بودید می‌گفتید سال هاست مردم در انتخابات مقلد غرب بوده و تقلید غربیان کرده اند؟ گیریم حرف روحانی نادرست ولی جناب روان بخش، آسمانی بودن مشروعیت ولایت علی (ع) ، دلیلی بر مشروعیت زمینی نگاه تنگ نظرانه و انحصارطلبانه شما نخواهد بود.

بهار نیوز