بهار نیوز - روحانی راه می‌رود زخم زبان می‌شنود

رضا صادقیان
واکنش‌های برخی از افراطيون در روز جهانی قدس علیه رئیس دولت یازدهم و برخی از اعضای کابینه، شعرخوانی یکی از مداحان نزدیک به جریان اصولگرا در مراسم نماز عید فطر و نوشتن نقدهای غیرمنصفانه علیه دولت حکایت از آن دارد که ما هنوز در فضای روزهای تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری زیست می‌کنیم. گویا نتیجه انتخابات را نپذیرفته‌ایم و دایم به دنبال روزنه‌ای می‌گردیم که به نقد و انکار دولت وقت بپردازیم، روحانی راه می‌رود زخم زبان می‌شنود، سخن می‌گوید صدها هزار ایراد وارد می‌کنند، نحوه نشستن و خندیدنش را تفسیر می‌کنند و... «منافق» خواندن رئیس دولت و همراهان وی در راهپیمایی، پرخاشگری به بهانه شعار دادن و بی‌توجهی کامل به جایگاه قانونی روحانی و بیرون دانستن رفتارهای سیاسی وی خارج از حاکمیت، نه تنها نقد دولت نیست که در پی نفی و انکار است.

رفتارهای توهین‌آمیز و هیجانی از سوی شماری از شهروندان در روز راهپیمایی قدس، اعتراض برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی به خودرو روحانی و دمیدن در تنور اختلاف دیدگاه‌ها درباره مشروعیت در نظام اسلامی و قانون اساسی، با ارسال پیام تبریک رسمی-مکتوب از سوی دیگر کاندیدای انتخابات ما را با وضعیتی دیگر روبرو می‌ساخت. شرایطی که کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری با نوشتن پیام تبریک به طرف مقابل و رقیب انتخابات با زبانی بدون گلایه و کینه رسما تبریک می‌گفتند و این پیام را به طرفداران خویش ارسال می‌داشتند: کارزار انتخابات به پایان رسید و نتیجه را با تمام نقدها و ایرادهایی که داریم می‌پذیریم، پایان. متاسفانه شاهد چنین رویکردی نبودیم. جا دارد رفتار ناطق‌نوری بعد از انتخابات دوم خرداد سال 1376 بازگو گردد، امید آنکه شاهد درس آموزی از چنین رفتارهایی در عرصه سیاست‌ورزی باشیم، میدان سیاست هیچ‌گاه با انتخابات آغاز نشده و به انتخابات ختم نشده است، مهمترین بخش رفتار انتخاباتی پذیرش رای مردم بعد از اعلام رسمی نتایج است و نه نادیده گرفتن آن.

خاطرات علی‌اکبر ناطق‌نوری در دو جلد توسط انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی در سال 1384 منتشر شده است. بخش زیادی از جلد دوم خاطرات وی به انتخابات ریاست جمهوری سال 76 بازمی‌گردد، انتخاباتی که در اوج ناباوری با پیروزی سیدمحمد خاتمی به پایان رسید و ناطق‌نوری با تمام گلایه‌ها و حمله‌هایی که علیه او در زمان انتخابات شده بود لحظه‌ای درنگ نمی‌کند و با ارسال پیام رسمی به کاندیدای مقابل تبریک و نتیجه انتخابات را با رویی گشاده می‌پذیرد.

پیامی که او با رضایت کامل از آن سخن می‌گوید و اعتقاد دارد آن پیام باعث شد رسانه‌های برون مرزی از آن به نیکی یاد کنند و در ضمن باعث برآمدن اختلاف نظرها در اردوگاه اصولگرایان نشد. اصول‌گرایانی که با در دست داشتن مجلس پنجم نهایت همکاری را در رای به وزرای پیشنهادی دولت داشت، در واقع جایگاه سیاسی-قانونی ناطق‌نوری این امکان را به وی می‌داد که با قدرت مقابل دولت خاتمی ایستادگی کند و به دلیل شکست در انتخابات تمام آن گلایه‌ها را به اسم قانون و برنامه به دولت وقت تحمیل کند، ولی او براساس نگاه سیاسی خویش و مصلحت کشور چنین نکرد.

به جای این سخنان به منتخب مردم تبریک گفت و بازی انتخابات را با همان پیام پذیرفت، افسوس که آن رفتار و تجربه ارزنده مورد توجه سیاست‌ورزان امروز قرار نگرفت. هنوز فرصت هست. به جای دامن زدن به اختلاف‌های نمایان شده در روزهای تبلیغات نتیجه انتخابات را پذیرفته و پیام تبریک کوتاهی صادر کنید، حتی به‌اندازه یک خط، یک خط و چند جمله‌ای که تاثیرگذار خواهد بود. این پیام شاید به قلم شما سخت جاری شود و یا نیاز به کمک گرفتن از تیم مشاوران دارد، ولی برای فروکاستن از اختلاف‌ها کارساز خواهد بود.