بهار نیوز - كابینه دوازدهم و امید ۲۴ میلیونی

اسماعیل حسین‌پور
در ساعت یك بامداد هفته پایانی انتخابات داخل خیابان لبریز جمعیت بود. شور و شادمانی جوانان تماشایی بود. ماشین هایی که عکس دکتر روحانی را نصب کرده بودند و چراغ روشن حرکت می کردند، زنی جوان که در میانه ی خیابان ایستاده بود و تند تند به ماشین‌های در حال گذر عکس های دکتر روحانی را می داد. شور و شادی و هلهله، شعارهای پرشور جوانان، امید و انتظار برای روز ۲۹ اریبهشت در آن هنگامه شب تماشایی بود. به دوست کناری ام که او هم مدیرکل دولت دکتر روحانی بود گفتم این بچه‌هایِ شب را بیدار مانده، نه شغلی دارند، نه پُستی ولی در این نیمه شب خواب را بر خویش حرام کرده اند تا تفکرشان پیروز شود. آنها یک سرمایه ی بزرگ دارند: «امید». اگر فردا ما مدیران دولت دکتر روحانی چشم بر امید این جوانان ببندیم و به اینها و تفکرشان پشت کنیم، در امانت بزرگ اینها که رأی شان بوده خیانت کرده ایم. دوستم با حسرت سخنم را تأیید کرد و گفت: متأسفانه برخی مدیران ارتقاء پیدا کرده در دولت روحانی این روزها دارند طومار حمایت از رقیب آقای روحانی را امضا می‌کنند.

ابتدا باور نکردم ولی وقتی طومار را خوب نگاه کردم دیدم این مدیر همان مدیر به یادگار مانده از دولت قبل است که یكی از معاونان محترم رئیس‌جمهور به رغم تأکید چند ماهه استاندار و حامیان دولت مبنی بر عدم همراهی این فرد با دولت و دولت‌مردان، نه تنها وی را عزل نکرد بلکه به عنوان مدیر بنیاد نخبگان یکی از بزرگترین استان های کشور منصوب کرد و ارتقاء داد. در آن شب وقتی شوق جوانان حامی دکتر روحانی و آن طومار امضاء شده توسط این مدیر برجسته را دیدم دلم برای مظلومیت دکتر روحانی و حامیانش گرفت. برای برخی مدیران عاشق میز و منصب که دکتر روحانی و برنامه‌هایش را باور ندارند؛ ولی به مدد برخی اطرافیان رئیس جمهور از شانه های حامیان روحانی بالا می روند و بعد چشم در چشم حامیان مظلوم رئیس جمهور، تفکر رقیب روحانی را بر تفکر رئیس جمهور ترجیح می دهند متأسف شدم و سوگمندانه باید گفت ارتقاء این مدیر و صدها مدیر ناهمسو و ضد دولت در دیگر وزارتخانه ها، امیدسوزی های بزرگی است که تنها در دولت روحانی شاهدش بوده و هستیم.

اگر امروز حامیان روحانی برای کابینه فردا دغدغه دارند، دردشان همین مدیران ضد دولت و گندم‌نمایان جو فروش هستند که به مدد برخی وزرای عزیز و برخی معاونین محترم رئیس جمهور حفظ شده اند، منصوب می شوند و گاه ارتقاء می‌یابند که نه تنها یاریگر روحانی نبوده و نیستند بلکه تفکر دولت را نیز بر نمی تابند و گاه آن را به سخره می گیرند. این مدیران ناتوان و ناهمسو نه تنها یار شاطر نیستند که بار خاطرند.بغض گلوگیر روحانی در روز تنفیذ و آن خطابه بی‌خطا، با آن دعاهای پرمغز، ما را در دفاع از رئیس جمهور عزیز بیش از پیش مصمم تر می سازد و اگر امروز برخی حامیان دکتر روحانی سخت دغدغه دارند و می گویند کُمیت کابینه با برخی از این وزرا لنگ است به خاطر این است که خوب می دانند برخی اطرافیان روحانی با اثرپذیری از برخی افراد و جریانات ضد دولت، چشم بر روحانی و امید ۲۴ میلیون ایرانی «آری» گفته به این بزرگ مرد صبور می بندند و این جفایی بزرگ در حق روحانی و تفکر مظلومی است که به رغم بسیاری از تهدید و تحدیدها شعله ی «امید» برافروخته نگه داشته اند.