گروه مقالات: با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و پایان کار دولت آقای احمدی نژاد و آن چنان که از روند امور حاکی است به نظر ميرسد که سیاستهاي کلی دولت جدید و قبلی در زمینههاي مختلف اعم از سیاستهاي روابط خارجی، سیاستهاي فرهنگی، مناسبات اقتصادی و به طور خلاصه در کلیه امور تفاوت نظر و عمل 180 درجه ای وجود دارد که البته مردم نیز به سبب عدم کارایی سیاستهاي دولت قبلی به جناب آقای روحانی و مشی اعتدالطلبی ایشان رای دادند تا زمینه بروز تغییرات را فراهم کند.
در این رابطه و با توجه به جایگاه قوه مجریه که طبعا مجریان امر در قبال مسئولیت هایی که پذیرفته اند باید جوابگو باشند بیشترین توجه آن ها به امکان آزادی عمل در حیطه مربوطه ميباشد که از جمله آن ها انتخاب مشاوران، معاونان ومدیرانی است که نسبت به توانایی ها و تخصصشان اطمینان و اعتماد داشته و بتوانند از عملکردشان در منظر افکار عمومی و رضایت شهروندان دفاع نمایند.
از طرف دیگر پس از انتخاب وزرای دولت جدید، از سوی طیف هایی که مورد اقبال مردم در انتخابات ریاستجمهوری قرار نگرفته اند و بخش اعظمی از افرادی که در دولت قبل مسئولیتهاي کلیدی داشتهاند (با اشاره به تفاوتهاي 180 درجهای) مدام ميشنویم که تغییر مدیران شائبه سیاسی دارد و نباید انجام شود. قطعا هم مسئولین و هم همه مردم به حاشیهها و قصد و نیت افراد مدعی چنین نگرشی کاملا واقفند و چنین استدلالی را نمی پذیرند.
به عبارت دیگر این گونه استدلال ها بیشتر در جهت حفظ موقعیت افراد است و نمیتواند همیشه کاربرد داشته باشد. به گونهای که در زمان به قدرت رسیدن این گروهها نیز اصلا از چنین نگرشی استفاده نشد و همه مدیران کارآمد حذف شدند و به جای آنها افراد بی تجربه و .... جایگزین شدند و باعث شدند که امروز وضعیت کشور به چنین حال و روزی درآید. لذا بهتر است که نمایندگان محترم مجلس و بقیه کسانی که هنوز تریبونهاي انحصاری دارند دست از هجمه به مسئولین اجرایی بردارند و حیطه اختیارات آنها را مسدود و محدود نکنند. قطعا مسئولین نیز با فراغ بال و در قبال عملکردشان در آینده در مقابل نمایندگان و مردم نیز جوابگو خواهد بود.
م. پاکمهر