دریافت لینک صفحه با کد QR
احزاب به دنبال انحصار صادرات گربه ايراني نيستند!
جامعهايكه حزب را يك «جاومكانبد!» ميپندارد
23 دی 1392 ساعت 12:04
احزاب، تشكيلاتي مردمي است اما در ايران رسانههاي رسمي و عمدتا حكومتياش، افكار عمومي و قاطبه مردمش را به سمتي سوق دادهاند كه لفظ «حزب» را واژهاي نامانوس و حتي به مثابه يك «جا و مكان بد!» ميپندارند!!
حميد نجف *
گروه مقالات: خبر نشست صميمانه وزير كشور با دبيران احزاب مختلف قابل تقدير و تشكر فراوان است، هر چند جاي خالي چند حزب بلا تكليف در اين نشست خالي بود، اما اينكه سران احزاب بتوانند پس از سالها اين چنين در كنار هم بنشينند و شنونده نظرات يكديگر باشند را بايد به فال نيك گرفت. ظاهرا رهبران و مديران احزاب ايران با هر اختلافي، در بيان يك نقطه نظر نگاهي مشترك دارند،و آن هم حمايت از احزاب است، البته حمايت در بيان هريك از اين عزيزان با تفاسير خاصي قابل درك است.
حمايت در بيان يكي به منزله كمك به روند بازگشايي حزب به شمار ميرود و ديگري رفع توقيف نشر يه، يكي در طلب شناخت الفباي حزبي، حمايت را در تشكيل كلاس اكابر براي احزاب تفسير ميكند و ديگري كه در پرداخت قبوض آب و برق حزب خود معطل مانده، درباب يارانه احزاب سخن ميراند.
يكي به دنبال راه نفوذ دراركان دولت، احزاب را نيازمند به حمايت ميداند و ديگري به دنبال احياء مجدد خانه (احزاب ) است. نميدانم شايد همين جمع كردن دبيران كل چند حزب بزرگ در كنار چند تشكل كوچك غير حرفه اي خود مصداق آموزشي داشته و به نوعي حمايت تلقي شود.
اما آنچه مسلم است مظلوميت احزاب در ايران است. احزاب حمايت نميخواهند در بعضي مواقع سكوت ميخواهند، آنجا كه روساي جمهور چپ و راست و معتدل همگي پس از انتخابات در كلام اول، خود را مبرا و جدا از احزاب مينامند و در يك جمله معروف همگي متفق القول هستند: «من وابسته به هيچ تشكل و حزب و گروهي نيستم!!»
چرا همه توان رسانههاي رسمي به ارسال فاز منفي به مردم، در خصوص احزاب خلاصه ميشود؟ كشوري كه رسانههاي رسمي و عمدتا حكومتياش، افكار عمومي و قاطبه مردمش را به سمتي سوق دادهاند كه لفظ «حزب» را واژهاي نامانوس و حتي به مثابه يك «جا و مكان بد!» ميپندارند!!
سادهترين مثال هنگام انتخابات در ايران است. صدا و سيماي مملكت صبح تا شب پيام مي دهد و مصاحبه با برخي رهگذران و شهروندان ... «كه بسياري از آنان اصولا حتي معنا، مفهوم و كاركرد حزب را نميدانند» پخش ميكند تا همه چند جمله ديكته شده در اذهان خود را بازگو كنند كه «ما كانديداي حزبي نميخواهيم!»، «باندبازي و حزبگرايي بد است» (دقت كنيد: باندبازي را مترادف با حزبگرايي معرفي ميكنند!)، و ....انواع جملات و واژهها در مذمت كار حزبي و تشكيلاتي!
احزابي كه تنها چراغ آنها در چند ماه انتخابات روشن ميشود و بعد از آن به باد فراموشي سپرده ميشوند. احزابي كه خود پله ترقي خيلي از افراد شدند و نهايتا مورد بي مهري قرار گرفتند. احزاب در ايران مانند گوسفندي هستند كه در عروسي و عزا ذبح ميشوند.
چرا؟ گناه احزاب چيست؟
آيا اين جملات طي سالها باعث بد بيني مردم به احزاب و نهايتا تضعيف آن نميشود.
همان احزابي كه در مملكت ما تنها چند روز و آن هم در زمان انتخابات عزيز ميشوند و بعد از آن كماكان لولو خور خوره به حساب ميآيند...
احزاب نگاه تبعيضآميز نميخواهند.
احزاب احترام ميخواهند.
اعتبار ميخواهند.
اعتماد ميخواهند.
مردم و مسئولان بايد بدانند كه رفاه، آزادي، برابري و عدالت تنها در سايه وجود احزاب قوي در كشور بوجود خواهد آمد.
احزاب در حقيقت تشكيلاتي مردمي است، مكاني براي تبادل نظر و توليد انديشه، انديشهاي كه براي بقا ء، رشد و پيشرفت جامعه لازم است.
احزاب مختلف در زمان انتخابات در حقيقت توليدات و محصولات فكري خود را، براي چگونگي اداره كشور در اختيار مردم ميگذارند و آنان را به داوري و قضاوت فرا ميخوانند.
احزاب به دنبال انحصار صادرات گربه ايراني نيستند.
كمترين كار امروز، براي كمك به احزاب باز گرداندن اعتبار، اعتماد و احترام به احزاب است..
* عضو شوراي مركزي حزب اسلامي كار
کد مطلب: 27965
بهار نیوز
https://www.baharnews.ir