۶۹
تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ساعت ۱۶:۲۴
کد مطلب : ۳۰۲۴۱
آوای باران؛ سریالي پا در هوا و معلق؛
سریالی برای پت و مت!
گروه هنري: گرچه تقریبا مطمئن هستم که در روزهای آینده صدا و سیما در اقدامی خودجوش از خود تشکر خواهد کرد و خود را به خاطر ساخت سریالی خوش ساخت و زیبا تشویق خواهد کرد اما این مانع از آن نیست که به عنوان بیننده و ناقد حرف را در خود فرو برم.
مرتضي نجاتي
تمامی این سریال در مورد دو دسته آدم‌هایی بود که تعدادشان در این کشور شاید پنج درصد جمعیت کشور هم نباشد، (طه و خانواده‌ای که به قشر مرفهان جامعه تعلق داشتند، باران و کودکانی که از در نقطه مقابل آنها بودند) در این تقسیم بندی باید دقت کنیم که شکیب گرچه عضو خانواده دوم بود اما عملا متعلق به قشر نخست بود و برعکس نامزد بیتا گرچه در شمار خانواده‌های رده نخست بود اما عملا در رده دوم جای داشت. این در هم ریختگی و تن ندادن نویسندگان و کارگردان به مجموعه‌های بسته و از پیش تعیین شده از خصوصیات داستانهای پست مدرن است. که بعدا دوباره به آن باز خواهیم گشت. اما به راستی چه تعداد از مردم کشور ما درگیر چنین مشکلی هستند؟ در همان پنج درصد چه تعداد چنین مشکلی دارند. نوشتن از داستانی که پا در هوا دارد و انگار درباره مردمی دیگر در سیاره‌ای دیگر است از آن کارهاست که در صدا و سیما مانند آن بسیار است.
خواهید گفت در بقیه دنیا هم از این نوع نگاه‌ها وجود دارد به عنوان مثال سریالهای کره‌ای که اتفاقا در کشور ما بینندگان فراوان دارد چه؟ در این نوع سریالها یا فیلمها بیننده از همان ابتدا متوجه است که سریالی که می‌بیند در زمان و مکان دیگری اتفاق افتاده بنابراین متوقع امری واقعی نیست به علاوه این که صحنه‌های نبرد جادویی که توانایی پرش و ضربه‌های آنان را نشان می‌دهد خواننده دم به دم متوجه می‌کند که منظور ما دنیایی خیالی است نه دنیایی رئالیستی. اما در چنین سریالی که از سیما پخش میشود بیننده در فضایی رئالیستی نا واقعی گام بر می‌دارد. البته تاکید بسیار زیاد نویسندگان بر عوامل " محیط" ،"وراثت" و "شرایط اقتصادی" داستان را به سمت داستانهای ناتورالیستی سوق می‌دهد اما همزمانی دو داستان – یکی داستان زندگی باران، دیگری داستان عشق بدفرجام بیتا"- و عدم توجه بر کانون قشر پایین جامعه این سریال را در زمره سریالهای پست مدرن قرار می‌دهد. اما در اینجا هم مولفه‌های داستانهای پست مدرن رعایت نشده است و باز هم داستان سریال پا در هوا میماند.
در مورد شکیب این نکته گفتنی است که گرچه او را در داستان موجودی شرور نشان می‌داد، اما نگهداری او از کودکان خیابانی آیا شرارت است به علاوه این که در این داستان ما دیدیم که او کودکان را نه برای دزدی و گدایی که برای درامد بیشتر به فروش می‌فرستاد حالا شما بگویید سوء استفاده از کودکان. اما با تمام سخت گیری‌هایش کدام کودک را به جرم کم کار کردن ازار داد بر عکس در صحنه‌هایی که دیده میشد او با دست به کودکان لقمه می‌داد و هیچ نشانی از نفرت یا ترس در کودکان نبود گویی واقعا او را دوست داشتند... اما برای پیشبرد داستان نویسندگان او را تا حد سر حد گرگ داستان شنل قرمزی شرور نشان داد. این سر در گمی نویسندگان، در نوشتن داستان است که بین داستان پست مدرن که در آن هیچ کسی شیطان نیست و هیچ کس هم فرشته نیست، بالانس می‌زنند و راه به جایی نمی‌برد.
داستان سریال، مملو از زائده‌های به درد نخور و گمراه کننده بود. در سکانس اوج وقتی که شکیب با حامد درگیر شد و کشته شد. هیچ گرهی گشوده نشد و هیچ جذابیتی بر داستان افزوده نشد جز تعلیق که آن هم البته در قسمت بعد هیچ جواب مثبتی نداشت. به علاوه این که قاتل هیچ مجازات نشد. اصلا سرنوشت او در قسمت بعد ادامه نیافت.
از جمله موارد دیگری که می‌توان در این سریال اشاره کرد نقش پلیس بود؟ بود و نبود پلیس در آن چه تفاوتی داشت. جاییکه همه چیز بر عهده سرنوشت (محیط) گذاشته میشود حتا مجازات آدم‌ها وارد کردن پلیس به آن توهین آشکاری به مجموعه پلیس کشور است در این داستان پلیس عملا هیچ کار مثبتی انجام نداد. گویی نویسندگان داستان اصلا نمی‌داند در کدام ژانر می‌نویسد. پایان بندی بسیار ضعیف ذهن ما را به سمت نکته‌ای می‌برد و آن اینکه احتمالا کسان دیگری در جریان داستان دست برده باشند و آن را مطابق با ذوق خود تغییر داده‌باشند. کلام آخر این که این سریال جز سر درد و چشم درد و البته کمی عاطفه را قلقلک دادن هیچ چیز دیگری نداشت.
تمامی این سریال در مورد دو دسته آدم‌هایی بود که تعدادشان در این کشور شاید پنج درصد جمعیت کشور هم نباشد، (طه و خانواده‌ای که به قشر مرفهان جامعه تعلق داشتند، باران و کودکانی که از در نقطه مقابل آنها بودند) در این تقسیم بندی باید دقت کنیم که شکیب گرچه عضو خانواده دوم بود اما عملا متعلق به قشر نخست بود و برعکس نامزد بیتا گرچه در شمار خانواده‌های رده نخست بود اما عملا در رده دوم جای داشت. این در هم ریختگی و تن ندادن نویسندگان و کارگردان به مجموعه‌های بسته و از پیش تعیین شده از خصوصیات داستانهای پست مدرن است. که بعدا دوباره به آن باز خواهیم گشت. اما به راستی چه تعداد از مردم کشور ما درگیر چنین مشکلی هستند؟ در همان پنج درصد چه تعداد چنین مشکلی دارند. نوشتن از داستانی که پا در هوا دارد و انگار درباره مردمی دیگر در سیاره‌ای دیگر است از آن کارهاست که در صدا و سیما مانند آن بسیار است.
خواهید گفت در بقیه دنیا هم از این نوع نگاه‌ها وجود دارد به عنوان مثال سریالهای کره‌ای که اتفاقا در کشور ما بینندگان فراوان دارد چه؟ در این نوع سریالها یا فیلمها بیننده از همان ابتدا متوجه است که سریالی که می‌بیند در زمان و مکان دیگری اتفاق افتاده بنابراین متوقع امری واقعی نیست به علاوه این که صحنه‌های نبرد جادویی که توانایی پرش و ضربه‌های آنان را نشان می‌دهد خواننده دم به دم متوجه می‌کند که منظور ما دنیایی خیالی است نه دنیایی رئالیستی. اما در چنین سریالی که از سیما پخش میشود بیننده در فضایی رئالیستی نا واقعی گام بر می‌دارد. البته تاکید بسیار زیاد نویسندگان بر عوامل " محیط" ،"وراثت" و "شرایط اقتصادی" داستان را به سمت داستانهای ناتورالیستی سوق می‌دهد اما همزمانی دو داستان – یکی داستان زندگی باران، دیگری داستان عشق بدفرجام بیتا"- و عدم توجه بر کانون قشر پایین جامعه این سریال را در زمره سریالهای پست مدرن قرار می‌دهد. اما در اینجا هم مولفه‌های داستانهای پست مدرن رعایت نشده است و باز هم داستان سریال پا در هوا میماند.
در مورد شکیب این نکته گفتنی است که گرچه او را در داستان موجودی شرور نشان می‌داد، اما نگهداری او از کودکان خیابانی آیا شرارت است به علاوه این که در این داستان ما دیدیم که او کودکان را نه برای دزدی و گدایی که برای درامد بیشتر به فروش می‌فرستاد حالا شما بگویید سوء استفاده از کودکان. اما با تمام سخت گیری‌هایش کدام کودک را به جرم کم کار کردن ازار داد بر عکس در صحنه‌هایی که دیده میشد او با دست به کودکان لقمه می‌داد و هیچ نشانی از نفرت یا ترس در کودکان نبود گویی واقعا او را دوست داشتند... اما برای پیشبرد داستان نویسندگان او را تا حد سر حد گرگ داستان شنل قرمزی شرور نشان داد. این سر در گمی نویسندگان، در نوشتن داستان است که بین داستان پست مدرن که در آن هیچ کسی شیطان نیست و هیچ کس هم فرشته نیست، بالانس می‌زنند و راه به جایی نمی‌برد.
داستان سریال، مملو از زائده‌های به درد نخور و گمراه کننده بود. در سکانس اوج وقتی که شکیب با حامد درگیر شد و کشته شد. هیچ گرهی گشوده نشد و هیچ جذابیتی بر داستان افزوده نشد جز تعلیق که آن هم البته در قسمت بعد هیچ جواب مثبتی نداشت. به علاوه این که قاتل هیچ مجازات نشد. اصلا سرنوشت او در قسمت بعد ادامه نیافت.
از جمله موارد دیگری که می‌توان در این سریال اشاره کرد نقش پلیس بود؟ بود و نبود پلیس در آن چه تفاوتی داشت. جاییکه همه چیز بر عهده سرنوشت (محیط) گذاشته میشود حتا مجازات آدم‌ها وارد کردن پلیس به آن توهین آشکاری به مجموعه پلیس کشور است در این داستان پلیس عملا هیچ کار مثبتی انجام نداد. گویی نویسندگان داستان اصلا نمی‌داند در کدام ژانر می‌نویسد. پایان بندی بسیار ضعیف ذهن ما را به سمت نکته‌ای می‌برد و آن اینکه احتمالا کسان دیگری در جریان داستان دست برده باشند و آن را مطابق با ذوق خود تغییر داده‌باشند. کلام آخر این که این سریال جز سر درد و چشم درد و البته کمی عاطفه را قلقلک دادن هیچ چیز دیگری نداشت.
سعید 
۳۷۹۲۸
۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ۱۶:۳۵
خداشکرکه حتی تیتراژسریال روهم ندیدم (203031)
۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ۲۲:۱۸
شما بهتره بری همون ماهواره رو که ایرانی ها رو آدمهای چاق و کچل و زشت و با مشکلات جنسی میدونه و تو فیلمهاش بچه به باباش میگه پدر من همجنسبازم و پدر به زن خیانت میکنه دختر به پسر و .... رو نگاه کنی
قشنگ فکر کنم شرح حال زندگی یه سری مثل شماست
از پیشرفت فقط قسمتهای احمقانه اش رو برمیدارید مثل رضاخان که از اون همه پیشرفت بیحجابی و کلاه رو دید
بهار منتشر کن همه میدونن ماهواره چی پخش میکنه و توهین نیست (203150)
قشنگ فکر کنم شرح حال زندگی یه سری مثل شماست
از پیشرفت فقط قسمتهای احمقانه اش رو برمیدارید مثل رضاخان که از اون همه پیشرفت بیحجابی و کلاه رو دید
بهار منتشر کن همه میدونن ماهواره چی پخش میکنه و توهین نیست (203150)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۷:۰۰
بسمه تعالی
مزخرفترین فیلمها از نظر من : جومونگ و سرزمین بادها و ...
پوشالی ترین فیلمها : سریالهای ماهواره ای فرسی وان و ... ( البته برای جنبه سرگرمی جنسی بد نیست )
سریالهای ایرانی هم بعضی هاشون مثل این باران خیلی دروغ داره .
اگر صدا و سیما فقط دو شبکه را آزادمی کرد مرا بس بود : یکی شبکه بی بی سی فارسی و یکی هم شبکه من و تو . (203221)
مزخرفترین فیلمها از نظر من : جومونگ و سرزمین بادها و ...
پوشالی ترین فیلمها : سریالهای ماهواره ای فرسی وان و ... ( البته برای جنبه سرگرمی جنسی بد نیست )
سریالهای ایرانی هم بعضی هاشون مثل این باران خیلی دروغ داره .
اگر صدا و سیما فقط دو شبکه را آزادمی کرد مرا بس بود : یکی شبکه بی بی سی فارسی و یکی هم شبکه من و تو . (203221)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۷:۲۹
توفیق اجباری قسمت بنده شد و در مهمانی دو سه تیکه از وسطا و یه قسمت آخرشو دیدم.صحنه ی حبس باران که شاهکار بود. طرف یه صبح تا شب تو حبس بود اونم با آب و غذا و میوه بعد انگار ده ساله هیچی نخورده از هوش میره و تا چند دقیقه پیش شکیبو قورت داده حالا توان نداره آبو ورداره اما آرایشش کامل و بی نقصه. (203230)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۷:۳۳
یکی واسه من توضیح بده توی تصادفی که در تونل اتفاق افتاده چطور زیور غیب می شه و هیچکس نمی تونه پیداش کنه؟! آخه اگه تصادف درفضای بازی چه میدونم دره ای رودخونه ای بود می گفتیم پرت شده آب بردتش حافظه شو ازدست داده(مثل فیلم هندیا)اما تونلو کجای دلم بذارم . آخه مگه هواپیما سقوط کرده که حادثه دیده ناپدید شده؟!!!!!
بابا یه ذره به خودتون احترام بذارید.والله خجالت هم خوب چیزیه چه برای سازنده اثر چه برای مخاطب. (203233)
بابا یه ذره به خودتون احترام بذارید.والله خجالت هم خوب چیزیه چه برای سازنده اثر چه برای مخاطب. (203233)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۷:۱۱
وقتی کسی می گه ندیدم منظورش اینه که دنبال نکردم وگرنه اینجا ایرانه و معمولا تی وی ها همیشه روشن و موقع شام توفیق اجباری نصیب آدم می شه. خود من در کل 1 ساعت هم از این سریال ندیدم. در واقع هر از گاهی مهمون داشتیم یا جایی بودیم که بیننده داشت در حد چند دقیقه می دیدم. هرکی 5 دقیق شو دیده باشه داستانو تا تهش می فهمه. واقعا افتضاح محض بود. (203222)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۷:۲۱
من موندم دوستان انگار مجبورن حتما بین باران و سریالای بی سروته دیگه حتما یکی رو ببینن. خوب عزیزم نه اینو ببین نه اونو. اصلا یه فیم سینمایی قشنگ بردار و بذار و با خانواده لذتشو ببر. نه بابا برو سینما. اصلا بشین کنار خانواده و از همصحبتی اونا لذت ببر. نشد برو بگیر بخواب. کتاب بخون و ... ولی جون خودتون بارن نبینین که فردا بگن موقع پخش این اثر شاخص شهر خلوت میشه. (203227)
۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ۱۸:۱۲
من از گریم سررشته ندارم چون مرد هستم به ظرافت اهمیت نمیدهم اما انتقاد از گریم این فیلم خالی از لطف نیست نمونه باران بعنوان یک گدای خیابانی همیشه ارایش وسایه حرفه ای داشت ودر سکانس آخر که مریض ومحبوس بودوبا مرگ دست وپنجه نرم میکرد یک ذره از آرایش وسایه وخط چشم ورژگونه کم نشده بود وحتی دربیمارستان وهم چنین بیتا حالا فیلمنامه بماند اینها طراح گریم اند یا آرایشگر (203054)
۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ۲۲:۵۷
دوستان عزیز من کاری به صدا و سیمای ملی ندارم شاید باورتون نشه ولی خیلی با تی وی ایران کار ندارم و اخبار رو هم از نت دنبال می کنم ولی درباره سریال های ترکی باید بگم در اشتباهید. می تونید تو ویکی پدیا که یه دانشنامه ی کاملا آزاد و مستقله سرچ کنید و ببینید که سریال های ترکیه ای تنها در ایران مخاطب ندارن بلکه در کشور های پیشرفته و مدرنی همچون اسپانیا، آلمان و ... مخاطب های فراوانی رو به خود جذب کردند و این نشانه ی کیفیت سریال های ترک است. پس بیایم بجای تحقیر این سریال ها، فیلم های خود رو تقویت کنیم. (203159)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۰:۳۴
نمونه دیگر بی منطقی داستانش : بیتا رو به عنوان باران معرفی کردن حتی در حضور فامیل میخواستن عقد کنن یکی از اشنایان یا فامیل نبود یه سئوال بپرسه که اینکه تا حالا بیتا بود!؟ یا باران میدونست که فرزند شهیده یه بار به بنیاد شهید مراجعه نکرده بود که مورد حمایت قرار بگیره یا بعد بیست سال باران با اون همه علاقه به پدرش یکبار نتونست یه پولی جور کنه بره ترکیه به پدرش یه سر بزنه و ..... (203190)
۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ۲۱:۰۴
اوج حماقت شان در زمانی بود که همه دارایی بنام باران بود ولی به اون دختره میگفتن بیا بنام دایی طه بزن ، در صورتی که هیچ نیازی به این همه ژانگولر بازی برای این موضوع نبود ، با توجه به شناسنامه باران پدره میتونست با جا زدن یک دختر بجای باران مثل زمانی که بنام اون دختره زدن بدون اینهمه دردسر هم اختیار رو بدست بگیره! خیلی سریال کشکی بود منتها چون ما ماهواره نداریم مجبوریم ببینیم! (203122)
۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ۲۲:۰۸
به نظرم نقد شما کینه توزانه و نوعی غرور بودوهیچ بویی از انصاف در آن دیده نمیشدچراکه خیلی از ملت حتی از زندگیشون میزدند تا این سریال روببینن...واین گونه نمیتوان به شعورٍٍ،درک وآگاهی مردم توهین کرد که چرا شماهااین فیلم رو نگاه کردین...بهتره که شما؛اصحاب رسانه برین مردم رو تشویق کنین که فیلم های خانمان برانداز ماهواره رادنبال نکنن.
امیدوارم درمیان این همه پست جانبدارانه از شما نظرم را درج کنین. (203144)
امیدوارم درمیان این همه پست جانبدارانه از شما نظرم را درج کنین. (203144)
۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ۲۲:۲۸
دوستان تو همه دنیا (نه فقط ایران) تلویزیون برای وقت کشی و برای افرادی پخش می شه ک. زیاد هم باهوش نیستن. ناراحت نشین این یه واقعیته. ادم باشعور وقتشو می زاره روزنامه و کتاب می خونه. برا همین ادمای خوشگل رو تو تلویزیون بیشتر می بینین تا ادمای باشعور. هروقت اینو قبول کردیم که تو همه جوامع کمتر از 5 % برا خودشون فکر و عقیده دارن و مابقی 30_50% هیچی نمی فهمن و مابقی هم فقط رفلکس نشون میدن برا اتفاقات روزمره. تلویزیون برا همون افراده که نظرشون متغیره (203153)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۳:۲۰
حق با شماس ولی این دلیل نمیشه تو هر کاری کم کاری کنیمو مثل پت و مت عمل کنیم و بگیم چون مهم نیس!اهمیت نمیدیم.به هر حال تلوزیون هم تو زندگی کم تاثیر نیس.من خودم خیلی درس دارم خیلی هم اهل مطالعه ام ولی تلوزیون هم تو برنامه هام هس.ملت ایران که تفریح عملی ندارن!حداقل رویاهاشونو تی وی دنبال کنن! (203211)
۱۳۹۲/۱۱/۱۱ ۲۳:۱۹
ای مردم ایران بدانید و آگاه باشید ک صدا وسیما،کوچکترین ارزشی برای علائق ما مردم قائل نیست،و اگر قائل بود،امثال مهران مدیری و رضا عطاران،رو به جرم بزرگ شاد کردن دل مردم،خانه نشین نمیکردن،،متاسفانه صدا و سیما تبدیل شده به جایگاه سریالهای خانمان برانداز،ک در این سریالها،همه باهم دشمن هستن،برادر با براد،پدر با دختر،خلاصه بگم ک دو تا قاب عکس هم در سریالهای ما با هم قهرن،و این داستانهای غم آور،خوراک شبانه مردم،غم دوست و اشک پرور ما شده.. (203173)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۰:۰۰
پیام آخر داستان از زبان باران:
اگه برادر و خواهر داشتم این جور نمیشد=نتیجه گیری: افزایش جمعیت چه قدر خوبه
اگه مادرم در هواپیمایی که توسط آمریکا منفجر شد نبود= نتیجه گیری: مرگ بر آمریکای قاتل
نکته بعد زن نادر وسط تصادفی که دختزش داغون شده بود در کرج، گمشده بود بعد یک ماه با ساپورت و جوراب نو و بدون کفش تو خیابونای تهران گدایی میکرد، یه سوراخ هم رو جورابش نبود!!!!!!!
دیدن این سزیال= نتیجه گیری: توهین به شعور مخاطب و طلف کردن وقت و ... (203185)
اگه برادر و خواهر داشتم این جور نمیشد=نتیجه گیری: افزایش جمعیت چه قدر خوبه
اگه مادرم در هواپیمایی که توسط آمریکا منفجر شد نبود= نتیجه گیری: مرگ بر آمریکای قاتل
نکته بعد زن نادر وسط تصادفی که دختزش داغون شده بود در کرج، گمشده بود بعد یک ماه با ساپورت و جوراب نو و بدون کفش تو خیابونای تهران گدایی میکرد، یه سوراخ هم رو جورابش نبود!!!!!!!
دیدن این سزیال= نتیجه گیری: توهین به شعور مخاطب و طلف کردن وقت و ... (203185)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۱:۱۱
چقدر سریال زیبایی بود تلفیقی از هنر و تربیت یک ملت بود واقعا انسان با تماشای ان به این فکر می کنه که بار کج به منزل نمی رسه و باید همیشه خوب بود و خوبی مخصوصا با تیپ فرید یک دنیا حرف داشت این که دختر ارایش کنه و با ماشین شاسی بلند تو خیابون ها بگرده که وای وای از این همه پیامهای اخلاقی متشکریم انشاله کار های بعدی رو با قوت و با همین چهارچوبهای ارمانی ادامه بدین تا مردم ارشاد بشن با تشکر فراوان (203196)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۱:۳۰
جالبه آخر سریال هم همه گناهها افتاد گردن آمریکا
بعدش اگه دقت کنی تو این فیلم باران وقتی گداست با روسری میگرده و وقتی به خانه تو قسمت آخر میاد شال داره که اونم به زور رو سرش نگه داشته
نکته همه آدمه خوب پولدارن مثل طه و مرتضی و مرضیه و باران اما بدا فقیرن مثل شکیب و نادر و زیور که اولش فقیر بودن یا کیانوش که به خاطر فقر عاطفی با شکیب همکاری کرد (203202)
بعدش اگه دقت کنی تو این فیلم باران وقتی گداست با روسری میگرده و وقتی به خانه تو قسمت آخر میاد شال داره که اونم به زور رو سرش نگه داشته
نکته همه آدمه خوب پولدارن مثل طه و مرتضی و مرضیه و باران اما بدا فقیرن مثل شکیب و نادر و زیور که اولش فقیر بودن یا کیانوش که به خاطر فقر عاطفی با شکیب همکاری کرد (203202)
۱۳۹۲/۱۱/۱۲ ۰۳:۴۸
خوب این سریال هم بینندگانی داشت که کم هم نبودند, البته من هم شاید اجبارا به خاطر حضور در جمع خانواده , لحظاتی از بعضی از قسمت هایش را دیدم. ساخت چنین سریال هایی می تواند قسمتی از فعالیت صدا و سیما باشد. اما بایستی سلیقه بخش های دیگر از مردم هم در نظر گرفته شود و برنامه هایی نیز در جهت ارضای سلایق گروه های دیگر اجتماعی ساخته شود. حال بعد از سالهای زیادی که از عمرم گذشته می بینم چقدر در دوران جوانی خودخواه بودم که فیلم فارسی را مسخره می کردم چون که الان می بینم بعضی از جوانان حاضرند برای دیدن فیلم ... (203216)
