تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۱/۲۸ ساعت ۱۰:۴۹
کد مطلب : ۳۸۴۱۱
طنز
چگونه با کمک مجید نجاتی آرژانتین را ببریم؟
گروه ورزشي- رسانه‌ها: آيدین سیارسریع در روزنامه قانون نوشت:
با توجه به درخشش مجید نجاتی بازیکن تیم شهرداری یاسوج که در بازی با نساجی قائمشهر با قرار دادن خود به عنوان یار ذخیره در درون دروازه مانع گلزنی تیم رقیب شد و با عنایت به این که عده‌ای از مردم کشور با ایجاد کمپینی خواستار حضور او در مسابقات جام جهانی با پیراهن تیم ملی شده‌اند توصیه می‌کنیم نه تنها کارلوس کی‌روش و کادر فنی تیم ملی بلکه سایر مسئولان نیز از ظرفیت‌های این سرمایه ملی استفاده کنند.
برای این که متهم نشویم فقط حرف می‌زنیم و راهکار عملی پیشنهاد نمی‌دهیم چند تاکتیک فوتبالی را متناسب با ظرفیت‌های مجید نجاتی، این سرمایه ملی شرح می‌دهیم.
1) به ثمر رساندن گل با اتکا به اصل غافلگیری: وقتی دروازه‌بان حریف توپ را برای شروع مجدد جلوی دروازه می‌کارد، مجید نجاتی آرام آرام از پشت دروازه می‌آید و توپ را وارد دروازه حریف می‌کند.
2) آدم ربایی با هدف بر هم زدن توازن قوا: مجید نجاتی همچون گرگی در کمین گوسفندان پشت تبلیغات دور زمین پنهان شده و در موقعیت‌های حساس بازی لیونل مسی را می‌برد و آن پشت قایم می‌کند. از آنجایی که وجود لیونل مسی در تیم حریف مصداق بارز ناجوانمردی است و به نوعی جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود این کار هیچ‌گونه منع اخلاقی ندارد.
3) کاهش حجم خالی دروازه: اگر خدای نکرده پنالتی به ضرر تیم ملی اعلام شد مجید نجاتی می‌تواند از پشت دروازه بیاید و در کنار دانیال داوری بایستد تا اگر داوری اشتباه پرید مجید بتواند توپ را بگیرد. (من نمی‌دانم این راهکارها چرا به ذهن بقیه تیم‌ها نمی‌رسد؟)
4) بر هم زدن تمرکز بازیکن حریف از طریق جنگ روانی: در هنگام پرتاب اوت یا ارسال کرنر مجید نجاتی برود و از پشت به بازیکن حریف بگوید چند سالت است بلم جان؟ از دست دادن کرنر یا اوت توسط بازیکن حریف در این حالت تضمینی است.
5) نفوذ به تیم حریف با اتکا به اصل استتار: به این ترتیب که مجید نجاتی با پوشیدن پیراهن تیم مقابل (مثلا آرژانتین) به طور نامحسوس وارد زمین می‌شود، بازیکنان حریف هم که در آن شلوغی فکر می‌کنند مجید «آنخل دی ماریا»ست توپ را به او می‌سپارند و مجید از همین اشتباه بازیکنان آرژانتین استفاده می‌کند و با حرکت به سمت دروازه آنها توپ را به طاق دروازه می‌چسباند.
مجید سر از پا نمی‌شناسد، به سمت تماشاگران تیم ملی می‌رود و پیراهنش را در می‌آورد با دست به پیراهن پرافتخار تیم ملی که زیر پیراهن آرژانتین پوشیده بود اشاره می‌کند. هرچند به خاطر درآوردن پیراهن یک کارت زرد از داور می‌گیرد ولی این کارت زرد به زدن یک گل به آرژانتین می‌ارزد.
حالا با این اوصاف آیا وقت آن نرسیده که کارلوس کی‌روش به جای گشتن دور دنیا و جذب بازیکنان دورگه دست چندمی، نیم نگاهی هم به استعدادهای داخلی داشته باشد؟ آقای کی‌روش چرا مظلومیت این لیگ را نمی‌بیند؟ من تضمین می‌کنم اگر مجید نجاتی به تیم ملی دعوت شود و احمدی‌نژاد هم بشود رئیس‌جمهور آرژانتین، ما به احتمال 98 درصد از گروه خود در جام جهانی صعود خواهیم کرد.
برای این که متهم نشویم فقط حرف می‌زنیم و راهکار عملی پیشنهاد نمی‌دهیم چند تاکتیک فوتبالی را متناسب با ظرفیت‌های مجید نجاتی، این سرمایه ملی شرح می‌دهیم.
1) به ثمر رساندن گل با اتکا به اصل غافلگیری: وقتی دروازه‌بان حریف توپ را برای شروع مجدد جلوی دروازه می‌کارد، مجید نجاتی آرام آرام از پشت دروازه می‌آید و توپ را وارد دروازه حریف می‌کند.
2) آدم ربایی با هدف بر هم زدن توازن قوا: مجید نجاتی همچون گرگی در کمین گوسفندان پشت تبلیغات دور زمین پنهان شده و در موقعیت‌های حساس بازی لیونل مسی را می‌برد و آن پشت قایم می‌کند. از آنجایی که وجود لیونل مسی در تیم حریف مصداق بارز ناجوانمردی است و به نوعی جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود این کار هیچ‌گونه منع اخلاقی ندارد.
3) کاهش حجم خالی دروازه: اگر خدای نکرده پنالتی به ضرر تیم ملی اعلام شد مجید نجاتی می‌تواند از پشت دروازه بیاید و در کنار دانیال داوری بایستد تا اگر داوری اشتباه پرید مجید بتواند توپ را بگیرد. (من نمی‌دانم این راهکارها چرا به ذهن بقیه تیم‌ها نمی‌رسد؟)
4) بر هم زدن تمرکز بازیکن حریف از طریق جنگ روانی: در هنگام پرتاب اوت یا ارسال کرنر مجید نجاتی برود و از پشت به بازیکن حریف بگوید چند سالت است بلم جان؟ از دست دادن کرنر یا اوت توسط بازیکن حریف در این حالت تضمینی است.
5) نفوذ به تیم حریف با اتکا به اصل استتار: به این ترتیب که مجید نجاتی با پوشیدن پیراهن تیم مقابل (مثلا آرژانتین) به طور نامحسوس وارد زمین می‌شود، بازیکنان حریف هم که در آن شلوغی فکر می‌کنند مجید «آنخل دی ماریا»ست توپ را به او می‌سپارند و مجید از همین اشتباه بازیکنان آرژانتین استفاده می‌کند و با حرکت به سمت دروازه آنها توپ را به طاق دروازه می‌چسباند.
مجید سر از پا نمی‌شناسد، به سمت تماشاگران تیم ملی می‌رود و پیراهنش را در می‌آورد با دست به پیراهن پرافتخار تیم ملی که زیر پیراهن آرژانتین پوشیده بود اشاره می‌کند. هرچند به خاطر درآوردن پیراهن یک کارت زرد از داور می‌گیرد ولی این کارت زرد به زدن یک گل به آرژانتین می‌ارزد.
حالا با این اوصاف آیا وقت آن نرسیده که کارلوس کی‌روش به جای گشتن دور دنیا و جذب بازیکنان دورگه دست چندمی، نیم نگاهی هم به استعدادهای داخلی داشته باشد؟ آقای کی‌روش چرا مظلومیت این لیگ را نمی‌بیند؟ من تضمین می‌کنم اگر مجید نجاتی به تیم ملی دعوت شود و احمدی‌نژاد هم بشود رئیس‌جمهور آرژانتین، ما به احتمال 98 درصد از گروه خود در جام جهانی صعود خواهیم کرد.
