ناصر خادمی ماشاری
گروه سياسي: این قضیه بورسیه 3000 نفری هر چه هست، خون کیهانی ها را شدیداً به جوش آورده است. نظر اصحاب کیهان این است که وزارت علوم دولت اعتدال، داس به دست به دنبال نان بُری نخبگان و دلسوختگان افتاده است. بفرمائید این هم عین فرمایش شان: «وزارت علوم اعتدال (!) بهتر است بجای درو کردن اساتید و دانشجویان با داس سیاست و گام نهادن در مسیری که قبلاً در دولت موسوم به اصلاحات طی شده است و بازی با سرنوشت و زندگی دانشجویان نخبه، به عنوان مأمن جامعه دانشگاهی، برای علم و دانشگاه ارزش واقعی قائل شده و با سیاسیبازی، نخبهکشی و نخالهپروری نکند».
حالا اینکه آن چند نفر چه کسانی هستند که از نظر این جریده فخیمه، دلسوخته اند و فرهیخته و نخبه و بدون ضوابط قانونی هم می خواهند عضو هیئت علمی و استاد بشوند را دیگر خود این عزیزان میدانند و خدای بالای سر همه مان، البته با آدرس هائی که معمولاً این جریده شریفه از ملاک نخبگی میدهد، تشخیص افراد مورد نظر شان چندان دشوار هم نیست.
آنقدر از این ماجرا برآشفته شده اند که حتی وعده وزارت علوم برای اعلام نظر مراجع نظارتی مثل دیوان محاسبات هم مجابشان نکرده و احتمالاً دوستان سابق، آش ماجرا را آنقدر شور کرده باشند که عزیزان از همین حالا، نتیجه بررسی مراجع را همراستا با توطئه اصلاح طلبان پیش بینی می کنند. به همین خاطر، حکم صادر کرده اند که این وعده و نهایتاً نظر دیوان محاسبات و غیره، هم به نفع دلسوختگان منظور نظر، نخواهد بود.
حالا هر چه هم مسئولین وزارت علوم بیانه بدهند و مصاحبه کنند که آقایان عزیز، صحبتی که شده مربوط به یک دوره شش هفت ساله دولت سابق بوده و از این جمع 3000 نفری نیز تنها افراد معدودی هستند که از در پشتی وارد شده اند (یا به قول دوستان، دلسوخته اند) و کسی هم با اکثریت این عزیزان حرفی ندارد، مگر گوششان بدهکار است؟! چنانچه فرموده اند:
«صدیقی از روی عمد یا از سر به نفع خود مصادره کردن این قضیه، هیچ اشارهای به این نکته ضروری نکرده است که عبارت «آزمون» در قانون به صورت کلی و بدون هرگونه قیدی آمده است و در همه سالهای قبل از این هم مصاحبه (که نوع شفاهی آزمون است) برای تک تک افراد بورس شده برگزار میشده و در سال قبل هم به همین نحو برگزار شده است و عملاً هیچ بهانهای برای بیچاره کردن 3 هزار نفر از دانشجویان پذیرفته شده در مقطع دکترا و بازی با زندگی آنها وجود ندارد».
ظاهراً وزیر علوم هم جزو آندسته از افرادیست که مورد علاقه شدید کیهان قرار دارد چون معمولاً مورد نوازش قرار می گیرد. بیت زیر هم مصداق این علاقه است:
اگر با من نبودش هیچ میلی چرا طرف مرا بشکسته لیلی
در این بیت منظور از من، شاعر نیست و این «من» یعنی آقای وزیر، لیلی مذکوره هم که عیان و آشکار است که آن لیلی معروف تاریخ نیست و در این توصیف، کیهان به لیلی جناب وزیر تشبیه شده اند.
خدا عاقبت این وزیر با این لیلی را ختم به خیر بگرداند.