تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۷/۰۷ ساعت ۱۱:۳۳
کد مطلب : ۵۶۲۰۴
مهم این است که ببینیم در چه شرایط فقر، آسیب و ... زنانه می‌شود.
از زنانه‌شدن آسیب‌ها تا زنانه‌شدن سالمندی
گروه جامعه-رسانه ها: فریده غیرت فعال حقوق زنان در روزنامه آرمان نوشت: وزیر محترم رفاه در جلسه شورای ملی سالمندان اظهارنظرهایی درباره زنانه‌شدن سالمندی در کشور انجام داد. مسئولان به دلیل دسترسی به اطلاعات، بهتر می‌توانند چنین قضاوت‌هایی داشته باشند.
بر این اساس، می‌توانیم حرف آقای ربیعی را بپذیریم همانطور که به نظر می‌رسد وقتی یک مسئول اجرایی از زنانه‌شدن آسیب‌های اجتماعی حرف می‌زند به‌دلیل دسترسی به اطلاعات حرف او را نیز باید پذیرفت. با وجود این، فعالان حوزه زنان از مدت‌ها پیش نسبت به این مسائل هشدار داده بودند. فعالان حوزه زنان به‌عنوان کسانی که با مشکلات جامعه سر و کار داشته و علاقه‌مند به رفع آنها هستند، بارها و بارها بروز این بحران‌ها را به مسئولان مربوطه گوشزد کرده‌اند. البته این صحبت‌ها به هیچ وجه از منظر یک منتقد و گلایه کننده نبوده است بلکه، در رابطه با حل مشکلات راه‌حل‌هایی ارائه داده شده است. اصل 21 قانون اساسی که عنایت ویژه‌ای به حقوق و وضعیت زنان در جامعه دارد باید مورد لطف و عنایت متولیان امر قرار بگیرد.
در حوزه زنان وقتی بحث اجرای قوانین مطرح می‌شود به جای اینکه قوانین متعددی که در دفاع از حقوق زنان وجود دارد اجرایی شود، بعضا به قوانین محدودکننده توجه می‌شود. این در حالی است که بررسی قوانین در حوزه زنان آشکارکننده این است که اگر همه به درستی اجرا شوند، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. با صراحت باید گفت در حوزه قوانین مربوط به زنان گزینشی عمل شده است. در چنین شرایط طبیعی است که آسیب‌های اجتماعی در این حوزه افزایش پیدا کند. وقتی حقوق قشری از جامعه رعایت نشود، این قشر ضعیف می‌شود. افراد ضعیف بیش از دیگران در معرض فقر و آسیب‌ها هستند. بر این اساس وقتی از زنانه‌شدن آسیب‌ها، زنانه‌شدن سالمندی و ... حرف می‌زنیم و به دنبال راهکاری برای حل مشکلات می‌گردیم، باید به ریشه مشکلات توجه کنیم. بیش از آنکه این موضوع مهم باشد که ثابت شود فقر، آسیب و ... زنانه شده است، مهم این است که ببینیم در چه شرایط فقر، آسیب و ... زنانه می‌شود. امروزه با مشکلات بسیاری در حوزه زنان مواجه هستیم که یکی از آنها وجود زنان بی‌پناه مجردی است که یا ازدواج نکرده‌اند یا همسران خود را از دست داده‌اند و اکنون درحال نزدیک‌شدن به سن میانسالی هستند.
صرف‌نظر از تنهایی و نیازهای روحی و روانی که این افراد با آن مواجه هستند اغلب آنها از خدمات تامین‌اجتماعی برخوردار نبوده و هیچ‌گونه حمایت قانونی از آنها صورت نمی‌گیرد. با این اوصاف، اکنون هم که مسئولان کشور به وجود این معضل‌ها واقف شده‌اند جای بسی خوشحالی دارد چراکه جلوی ضرر را از هر جا که بگیریم منفعت است. بنابراین، حال که مسئولان مربوطه به این باور رسیده‌اند که چنین خطرهایی وجود دارد و جامعه ما را تهدید می‌کند باید دست به‌کار شده و در راستای حل این معضل تلاش کنند.اولین گام برای حل این معضل تلاش در راستای تغییر قوانین در حوزه بانوان و توجه به وضعیت زنان جامعه است. مسئولان کشور باید به این باور برسند که زنان واقعیت جامعه هستند و به عنوان نیمی از اعضای جامعه نیازها و مسائلی دارند که باید به آنها رسیدگی شود. باید باور کنیم که نیمی از بار کشور روی دوش این قشر جامعه بوده است. از این رو، برای حل این بحران‌هایی که دامنگیر جامعه ما شده است باید در اندیشه یک راهکار اساسی که همانا، تغییر قوانین به نفع زنان جامعه است، باشیم. این تغییر نیازمند این است که زنان بتوانند نمایندگان خود را به نهادهای قانونگذار بفرستند. البته مسئولان دولتی نیز می‌توانند گام‌های بلندی در این راستا بردارند. معاونت امور زنان و خانواده می‌تواند با ارسال لوایحی مشکلات زنان را مورد توجه قرار دهد.
در حوزه زنان وقتی بحث اجرای قوانین مطرح می‌شود به جای اینکه قوانین متعددی که در دفاع از حقوق زنان وجود دارد اجرایی شود، بعضا به قوانین محدودکننده توجه می‌شود. این در حالی است که بررسی قوانین در حوزه زنان آشکارکننده این است که اگر همه به درستی اجرا شوند، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. با صراحت باید گفت در حوزه قوانین مربوط به زنان گزینشی عمل شده است. در چنین شرایط طبیعی است که آسیب‌های اجتماعی در این حوزه افزایش پیدا کند. وقتی حقوق قشری از جامعه رعایت نشود، این قشر ضعیف می‌شود. افراد ضعیف بیش از دیگران در معرض فقر و آسیب‌ها هستند. بر این اساس وقتی از زنانه‌شدن آسیب‌ها، زنانه‌شدن سالمندی و ... حرف می‌زنیم و به دنبال راهکاری برای حل مشکلات می‌گردیم، باید به ریشه مشکلات توجه کنیم. بیش از آنکه این موضوع مهم باشد که ثابت شود فقر، آسیب و ... زنانه شده است، مهم این است که ببینیم در چه شرایط فقر، آسیب و ... زنانه می‌شود. امروزه با مشکلات بسیاری در حوزه زنان مواجه هستیم که یکی از آنها وجود زنان بی‌پناه مجردی است که یا ازدواج نکرده‌اند یا همسران خود را از دست داده‌اند و اکنون درحال نزدیک‌شدن به سن میانسالی هستند.
صرف‌نظر از تنهایی و نیازهای روحی و روانی که این افراد با آن مواجه هستند اغلب آنها از خدمات تامین‌اجتماعی برخوردار نبوده و هیچ‌گونه حمایت قانونی از آنها صورت نمی‌گیرد. با این اوصاف، اکنون هم که مسئولان کشور به وجود این معضل‌ها واقف شده‌اند جای بسی خوشحالی دارد چراکه جلوی ضرر را از هر جا که بگیریم منفعت است. بنابراین، حال که مسئولان مربوطه به این باور رسیده‌اند که چنین خطرهایی وجود دارد و جامعه ما را تهدید می‌کند باید دست به‌کار شده و در راستای حل این معضل تلاش کنند.اولین گام برای حل این معضل تلاش در راستای تغییر قوانین در حوزه بانوان و توجه به وضعیت زنان جامعه است. مسئولان کشور باید به این باور برسند که زنان واقعیت جامعه هستند و به عنوان نیمی از اعضای جامعه نیازها و مسائلی دارند که باید به آنها رسیدگی شود. باید باور کنیم که نیمی از بار کشور روی دوش این قشر جامعه بوده است. از این رو، برای حل این بحران‌هایی که دامنگیر جامعه ما شده است باید در اندیشه یک راهکار اساسی که همانا، تغییر قوانین به نفع زنان جامعه است، باشیم. این تغییر نیازمند این است که زنان بتوانند نمایندگان خود را به نهادهای قانونگذار بفرستند. البته مسئولان دولتی نیز می‌توانند گام‌های بلندی در این راستا بردارند. معاونت امور زنان و خانواده می‌تواند با ارسال لوایحی مشکلات زنان را مورد توجه قرار دهد.
