نامه به وزیر بهداشت در خصوص طرح سلامت

گروه جامعه: دکتر سید امیررضا مصباحی عضوهیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز دل نوشته اي به وزير محترم بهداشت در خصوص طرح تحول نظام سلامت نگاشته است. متن این نامه به شرح زیر می‌باشد:

جناب آقای دکتر سیدحسن قاضی زاده هاشمی
مقام عالی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی
با سلام و تحیات
و آرزوی قبولی طاعات و عبادات دراین ماه مبارک
اینجانب دکتر سیدامیررضامصباحی عضو هیأت علمی گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، که از سال ١٣٨٦ بصورت تمام وقت در حال خدمت مي باشم، لازم است در خصوص طرح تحول سلامت و سیاست‌های حضرتعالی در نظام سلامت نکاتی را به استحضار برسانم:

١-با اعلام نتایج انتخابات در سال ١٣٩٢ بارقه امید وافری با انتخاب دولت تدبیر و امید در میان پزشکان و متخصصین مانند قاطبه ملت فهیم ایران ایجاد شد و همگان امید وافری به تدبیر ریاست محترم جمهوری در تمامی زمینه‌ها از جمله نظام سلامت داشتند. این بنده حقیر نیز با امید وافر چشم انتظار معرفی کابینه جدید و شخص وزیر بهداشت بودم که با اعلام نام حضرتعالی و مطالعه سوابق شما و نیز امید به تفکر و دید باز و سعه صدر جنابعالی مجدداً این امید در من تقویت شد و بعنوان یکی از حامیان سرسخت شما در مجامع مختلف (از جمع خانواده تا دانشگاه و کوچه و بازار) به تبلیغ سیاست‌های شما پرداختم.

در زمان ابلاغ طرح تحول نظام سلامت و لزوم اجرای یک باره آن هرچند جرقه‌ای از نگرانی بابت تصمیم ناگهانی و خلق الساعه و یک شبه به اذهان متبادر گشت و یادآور خاطرات تصمیم گیری‌های دولت دهم شد؛ اما باز هم بخصوص پس از دیدار چندساعته با حضرتعالی بعنوان نماینده گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی شیراز (در حاشیه مراسم بزرگداشت مرحوم نمازی) و بیان دیدگاه‌های باز شما، مجدداً با تمام وجود به حمایت از این طرح عظیم ملی و تلاش در راستای کمک به وزارت متبوع و دانشگاه محل خدمت برای نهادینه شدن طرح و رفع اشکالات آن پرداختم.

٢-متأسفانه با گذشت زمان اتفاقات ناگواری در زمینه طرح تحول نظام سلامت افتاد که نه تنها اکثریت قاطع پزشکان متخصص و عمومی (که موتور محرک نظام سلامت می‌باشند) که حتی افرادی نظیر بنده که از ابتدا از حامیان سرسخت طرح بودیم دچار سردرگمی و بی انگیزگی مفرط گشته و سوالات بی شماری در ذهن این قشر خدوم و زحمتکش ایجاد گردید که در ادامه به اهم آن خواهم پرداخت:

٢-١: جناب آقای وزیر نمونه کابینه! شما خود مستحضرید در کلیه مشاغل (از اقشار مختلف جامعه چه در گروه تحصیل کرده چه از کارمندان و اصناف و بازاریان و چه در طبقه کارگری و...) درصدی از افراد خطاکار مشغول به کار بوده و جرائم مختلفی را مرتکب می‌شوند که خوشبختانه با رجوع به امار و اعداد و ارقام و مستندات موجود و نظرسنجی‌های کارشناسی می‌توان درصد این افراد را در قشر پزشکان بدست آورده و بعد در این مورد قضاوت نمود. لذا، بکار بردن الفاظی که تحت هیچ شرایطی نه به لحاظ اخلاقی، نه عرفی نه مذهبی در شأن جامعه مقدس و خدوم پزشکی و پزشکان و متخصصین نمی‌باشد توسط عالی ترین مقام نظام سلامت و به تبع آن مدیران زیرمجموعه و بعضاً نمایندگان مجلس و دیگر مسوولین به صلاح نظام سلامت نمی‌باشد.
٢-٢: آقای دکتر هاشمی! اعلام اعداد و ارقام نجومی در آمدی پزشکان متخصص و فوق تخصص و رسانه‌ای کردن آن بدون ذکر این نکته که این درآمدها در قشر پزشکی تنها به پزشکان انگشت شماری آن هم در چند کلان شهر و خصوصا تهران تعلق دارد، و عدم پرداختن به این نکته که حتی در همین سالها پزشکان متخصص بسیاری در اقصی نقاط کشور حتی از کسب معاش روزانه عاجزند، با کدام اخلاق اسلامی و سیره نبوی سازگار است؟
٣-٢: آیا ذکر اعداد نجومی مربوط به صدک اول درآمد متخصصین در کنار ذکر درآمد معمول پایین ترین قشر جامعه، مصداق تشویش اذهان عمومی محسوب نمی‌گردد؟
٤-٢: آیا برابری دستمزد و حق الزحمه مشاغل مختلف بدون در نظر گرفتن میزان زحمت، مسوولیت، حساسیت شغل، طول دوران تحصیل، مصائب و مشکلات دوران تحصیل و... با معیارهای عدل الهی در جامعه اسلامی سازگار است؟
٥-٢: آیا کتاب ابلاغ شده از سوی وزارت بهداشت که حاصل تلاش برخی همکاران می‌باشد از نظر شما واقعی شدن تعرفه‌ها بوده و اشکالات جهت دار و حذف و اضافه‌های جهت دار و معنی دار در آن به چشم نمی‌خورد؟! (بعنوان نمونه چرا برای برخی اعمال جراحی که بصورت روتین در فیلدهای خاصی آن هم توسط اشخاص خاص و برخوردار از رانتهای مشخص هیچ تعرفه‌ای قید نشده است و برای اعمال جراحی دیگر کهبه تعداد بسیار کمتر و با سختی بسیار بیشتر توسط همکاران انجام می‌شود تعرفه های بسیار غیرمنطقی و ناچیز در کتاب ذکر شده است؟!!!)
٦-٢: از ابتدای مهرماه ٩٣ که کتاب جدید کالیفرنیا ابلاغ گردید مکرراً در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های شخص شمار همکاران عزیزتان ذکر گردید که درآمد متخصصین چندین برابر شده و چند صدمیلیارد تومان از بودجه جذب شده وزارت تحت امرتان در طرح تحول صرف این افزایش درآمد شده است. آیا واقعاً چنین است؟ اگر هست چرا در دانشگاه علوم پزشکی شیراز و در استان فارس (چه در بخش خصوصی و چه دولتی که بنده از آن آگاهم) این افزایش وجود نداشته و ندارد؟!!
٧-٢: مقام عالی وزارت! پرداخت حق و حقوق و حق الزحمه پرسنل نظام سلامت (اعم از پرستاران، بهیاران، کاردانان اتاق عمل و...) دغدغه همیشگی نظام سلامت بوده و هست و ما نیز بعنوان پزشکان متخصص و فوق تخصص با تمام وجود این دغدغه را ارج می‌نهیم، و پذیرفته ایم که باید این قشر نیز از درآمد متناسب با زحمت آن برخوردار شوند. اما دلیل اینکه تعرفه خدمات پرستاری از پزشکی جدا نشده است و این تفکیک جزئی از جراحی عظیم شما در نظام سلامت نبوده چیست؟ چرا باید در صورت حساب بیماران حق جراح و حق العلاج پزشک اعداد و ارقام چشمگیری باشد حال آنکه از این مبالغ تنها درصد ناچیزی به پزشکان تعلق گیرد (آن هم بصورت علی الحساب و پس از ماهها تأخیر و آن هم در صورت محاسبه صحیح توسط بیمارستانها!!)
٨-٢: آیا اجرای طراح کسورات پلکانی و پرداخت مبتنی بر عملکرد به پزشکان و پرسنل به نحو صحیح و عادلانه ابلاغ گردیده؟! آیا در مواردی که در بخش دولتی به اجبار دانشگاه وعلیرغم میل شخصی اعضای هیات علمی و متخصصین درمانی، حجم کار بسیار زیادی بعهده اشخاص گذاشته می‌شود،عدم پرداخت حداقل حق و حقوق مصداق عدالت است؟
٩-٢: آیا ابلاغ بخشنامه‌ها و آیین نامه‌های مکرر در راستای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در خصوص استفاده انحصاری از اقلام تولید داخل، واقعاً اهداف عالیه نظام و مقام معظم رهبری را متضمن است؟؟ در این خصوص تنها از شما تقاضا می‌نمایم ظرفیت تولید کارخانه‌های تولید داخل را با حجم موردنیاز تجهیزات مصرفی در کل کشور مقایسه نموده و تقلب‌های گسترده در تولید این اقلام را بررسی بفرمایید (در صورت نیاز تعدادی از این موارد را بصورت مصداقی به استحضار خواهم رساند) و از سوی دیگر با بررسی و کنترل کیفیت و کمیت محصولات خود در این مورد قضاوت فرمایید.
١٠-٢: آیا پس از اجرای بسته‌های طرح تحول در نظام سلامت هیچگونه تغییری در کیفیت ارائه خدمات به بیماران (از جمله تغییر در امکانات موردنیاز بیمارستان‌ها، اتاقهای عمل و پزشکان و نه فقط رنگ و لعاب ظاهری تخت‌های بستری و بخش‌ها و محوطه بیمارستان ها) ایجاد کرده است؟؟
جناب آقای دکتر هاشمی وزیر بادرایت و هوشمند دولت تدبیر و امید!
به خداوندی خدا سوگند این حقیر، منکر تلاش شبانه روزی شما و همکاران و همراهانتان در این راه پرفراز و نشیب نیستم؛ اما بیم آن دارم که این طرح عظیم ملی که در ابتدای راه امید وافری را درمیان اقشار مختلف جامعه و پزشکان ایجاد کرد با دلسردی همکاران و بازوهای اجرایی لازم (ازجمله متخصصین، پزشکان عمومی، پرسنل خدوم بیمارستان‌ها و دانشگاه‌ها و...) مانند بسیاری طرح‌های دیگر راه به ترکستان برده و ثمری جز پشیمانی برای افرادی چون حضرتعالی که دغدغه‌ای جز خدمت به خلق و رضای خدا ندارید نداشته باشد.
جناب وزیر!
ناگهان زود دیر می‌شود؛ تدبیری بیندیشید
هنوز به تدبیر شما امیدواریم...