سندرز در ماه مه‌ ۲۰۱۵ به عنوان نامزدی که شانس زیادی برای پیروزی او دیده نمی‌شد، وارد رقابت انتخاباتی ریاست‌جمهوری شد. او از سیاستمداران مستقل و کمتر شناخته‌شده‌ است و به توصیف وب‌سایت پلیتیکو، از آن سیاستمدارهایی است که می‌توان آنان را "از نظر فنی قابل قبول اما بسیار نامتعارف" خواند. برخی‌ می‌گویند دلیل درخشش او در برخی مناظرات دموکرات‌ها فراخوانی بود که برای یک "انقلاب سیاسی" و پایان دادن به سرکشی‌های طبقه میلیاردر آمریکا صادر کرد.

او در خانواده‌ای یهودی در محله بروکلین شهر نیویورک متولد شد و می‌گوید عاملی که باعث بروز آگاهی طبقاتی در او شد سپری کردن دوران کودکی‌اش در آپارتمانی کوچک و محقر بود. او در دانشگاه شیکاگو درس خوانده است و طی‌ دهه‌ها‌ی ۶۰ و ۷۰ میلادی در ضدیت با جنگ و حمایت از حقوق مدنی سیاه‌پوستان فعال بود و در تظاهرات سال ۱۹۶۳ واشنگتن شرکت داشت.

او در زمان جنگ ویتنام خواهان کنار گذاشته شدن از خدمت اجباری به خاطر ملاحظه‌های اعتقادی شد، اما درخواست او زمانی بررسی و نهایتا رد شد که به خاطر سنش از اعزام به خدمت معاف شده بود. سندرز اولین بار در سال ۱۹۷۱ قدم به عرصه سیاست گذاشت و از طرف حزب "اتحادیه آزادی" که تفکراتی سوسیالیستی و ضد جنگ داشت در انتخابات مجلس ایالتی ورمونت نامزد شد. البته او در آن رقابت شکست خورد و در ادامه هم چند بار از رسیدن به مقام فرمانداری باز ماند.

سندرز در سال ۱۹۸۸ با همسر فعلی‌اش یعنی جین اوماریا دریسکل، رئیس پیشین کالج برلینگتون، ازدواج کرد. از دریسکول به عنوان "مشاور اصلی‌" سندرز در زندگی سیاسی‌اش یاد می‌کنند سندرز سرانجام در سال ۱۹۹۰ به مجلس نمایندگان آمریکا راه یافت. او اولین "نماینده مستقل" در ۴۰ سال گذشته بود و تا سال ۲۰۰۷ که موفق به کسب کرسی در سنا شد، عضو مجلس نمایندگان باقی ماند.

از زمان ورودش به مجلس سیاستمدارهای جمهوری‌خواه و دموکرات را به دریافت حمایت‌های مالی‌ از طرف اشخاص و شرکت‌های ثروتمند متهم کرد. استمرار او در به چالش کشیدن افراد قدرتمند لقب خرمگس اجتماعی را برایش به ارمغان آورد. او باقدمت‌ترین نماینده مستقل در تاریخ کنگره است. برنی سندر می‌گوید که پیروزی او در نیو همپشایر نشان می‌دهد که مردم خواستار تغییرات واقعی‌ اند. او در سال ۲۰۱۰ پشت تریبون رفت و به مدت ۸ ساعت و نیم سخنرانی کرد تا بلکه بتواند از مانع ادامه پیدا کردن سیاست‌های مالیاتی جورج بوش شود. او معتقد بود که این سیاست‌ها به نفع ثروتمندان است و باعث افزایش شکاف طبقاتی در آمریکا می‌شود.

سندرز در سال ۲۰۱۳ به ریاست کمیسیون امور کهنه سربازان سنا رسید و برای رسیدن به اجماع بر سر رفع مشکلات رفاهی و درمانی آنها در گوشه و کنار کشور تلاش‌های زیادی کرد. سندرز از مخالفان سرسخت جنگ عراق بود. او به سیاست‌های اجتماعی کشورهای اسکاندیناوی مانند بیمه‌ درمانی همگانی و مرخصی باحقوق برای کسانی که تازه صاحب فرزند شده‌اند علاقه‌مند است و از مجانی شدن موسسات آموزش عالی‌ حمایت می‌کند. سندرز به خاطر مواضعی که در قبال قوانین فروش اسلحه اتخاذ کرده – از جمله مخالفت با اشکال مختلف طرحی که بررسی سوابق خریداران اسلحه و وقفه در تحویل آن را ضروری می‌‎کرد – با انتقادهای زیادی روبه‌رو شده. او در دفاع از مواضع خود می‌گوید که منعکس‌کننده اولویت‌های کسانی است که به او رای داده‌اند.

بهار نیوز