تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۳/۰۱ ساعت ۱۱:۱۳
کد مطلب : ۱۰۷۷۶۴
نامه حسین علیزاده به علی رهبری
گروه فرهنگی: حسین علیزاده آهنگساز و نوازنده پیشگام در پی آمدن نامش به عنوان مدیر افتخاری «ارکستر فیلهارمونیک پارسی» در نامه‌ای به علی رهبری نسبت به این موضوع واکنش به خرج داد.
حسین علیزاده خطاب به علی رهبری نوشت: «دوست و هنرمند گرانقدر استاد على رهبرى/ با سلام هاى گرم/ مدت مدیدی است كه جدالى نابرابر با خود در امور هنرى و اجتماعى، شما را از مسیر نیم قرن عشق، تلاش، تداوم، افتخار و سربلندى نام تان به عنوان فرزند این سرزمین دور نگه داشته و نام شما به طور ناشایست در امورى برده می شود كه ناخوداگاه این سئوال را در ذهن تداعى می كند: آیا على رهبرى همانند همه هنرمندان و هنردوستان و هنرشناسان و اساتید بزرگ ایران و جهان، جایگاه رفیع این نام را می شناسد؟ آیا جایگاه على رهبرى حضور ایشان را در همه امور و در كنار و مقابل همه جریانات توجیه می كند؟ آیا با امضاء و یا توافق مسئولین، به جایگاه هنرى ایشان صحه گذارده می شود؟
مسلماً خیر! زیرا موقعیت و جایگاه هنرى شما را، شما تعیین می كنید. حكم و قراردادهاى ارگان ها جایگاه شما را مشخص نمی کنند. اما در این دوره، مسیرى كه طى شد ثابت كرد با تمام اعتماد به نفسِ به حقى كه در هنر خود دارید، در مسائل مربوط به آن به عنوان یك هنرمند مستقل عمل نكردید؛ امید بستن به امورى كه بعد از گذشت حدود چهار دهه، در زمینه موسیقى نشان از عدم درك و اطلاع شما از سیاست و برنامه ریزى و نگاه دقیق به مسئولین هنرى بوده است. تكیه بیش از حد شما به اشخاصى كه با انگیزه هاى سیاسى و تشكیلاتى- و نه با انگیزهاى هنرى - در كنارتان بوده اند، شما را دچار اشتباه كرد و این تصور را برایتان پیش آورد كه حامیان تشكیلاتى، حامیان هنرى شما نیز هستند. شما در دولت امید، دستان قدرتمندِ خود را، امیدوارانه حركت دادید غافل از این كه امید، بدون اگاهى از شرایط غیر ممكن است.
على رهبرى عزیز، استاد گرانقدر!
عدم موفقیت در پیشبرد اهداف هنرى در ایران وابسته و یا مستقل از دولت فرقى نمی كند. دولت را هم ملت می سازند. اخلاق و منش هنرى، ملتى است نه دولتى. حضور شما در عرصه جهانی، نام ایران و شما را جاودانه می كند اما در حال حاضر حضور شما در ایران، فراموشى ارزشهاى والاى شماست كه به تصمیمات شما گره خورده است.
تجربه تشكیل مجدد اركستر همان اشتباه گذشته را تكرار خواهد كرد زیرا پایگاه فرهنگىِ جامعه موسیقى در حال حاضر، چه دولتى و چه غیره از یك شرایط تبعیت می كند: عدم امنیت هنرى، عدم امنیت اقتصادى، عدم سیاست گذارى و نیز نگاه نا شایست به جایگاه و موقعیت هنر موسیقى. اگر روزی فضاى شفاف و پر مهر و بى حاشیه حاكم شود، بازگشت شما مبارك خواهد بود در غیر این صورت شما نیز دور از حاشیه نخواهید بود. در ضمن استقلال اینجانب از تمام امور، ایجاب می كند من نیز مدیر افتخارى مسیرى با شكستى دوباره نباشم. با احترام و تقدیر از شما، حسین علیزاده / اول خرداد ٩٥»
مسلماً خیر! زیرا موقعیت و جایگاه هنرى شما را، شما تعیین می كنید. حكم و قراردادهاى ارگان ها جایگاه شما را مشخص نمی کنند. اما در این دوره، مسیرى كه طى شد ثابت كرد با تمام اعتماد به نفسِ به حقى كه در هنر خود دارید، در مسائل مربوط به آن به عنوان یك هنرمند مستقل عمل نكردید؛ امید بستن به امورى كه بعد از گذشت حدود چهار دهه، در زمینه موسیقى نشان از عدم درك و اطلاع شما از سیاست و برنامه ریزى و نگاه دقیق به مسئولین هنرى بوده است. تكیه بیش از حد شما به اشخاصى كه با انگیزه هاى سیاسى و تشكیلاتى- و نه با انگیزهاى هنرى - در كنارتان بوده اند، شما را دچار اشتباه كرد و این تصور را برایتان پیش آورد كه حامیان تشكیلاتى، حامیان هنرى شما نیز هستند. شما در دولت امید، دستان قدرتمندِ خود را، امیدوارانه حركت دادید غافل از این كه امید، بدون اگاهى از شرایط غیر ممكن است.
على رهبرى عزیز، استاد گرانقدر!
عدم موفقیت در پیشبرد اهداف هنرى در ایران وابسته و یا مستقل از دولت فرقى نمی كند. دولت را هم ملت می سازند. اخلاق و منش هنرى، ملتى است نه دولتى. حضور شما در عرصه جهانی، نام ایران و شما را جاودانه می كند اما در حال حاضر حضور شما در ایران، فراموشى ارزشهاى والاى شماست كه به تصمیمات شما گره خورده است.
تجربه تشكیل مجدد اركستر همان اشتباه گذشته را تكرار خواهد كرد زیرا پایگاه فرهنگىِ جامعه موسیقى در حال حاضر، چه دولتى و چه غیره از یك شرایط تبعیت می كند: عدم امنیت هنرى، عدم امنیت اقتصادى، عدم سیاست گذارى و نیز نگاه نا شایست به جایگاه و موقعیت هنر موسیقى. اگر روزی فضاى شفاف و پر مهر و بى حاشیه حاكم شود، بازگشت شما مبارك خواهد بود در غیر این صورت شما نیز دور از حاشیه نخواهید بود. در ضمن استقلال اینجانب از تمام امور، ایجاب می كند من نیز مدیر افتخارى مسیرى با شكستى دوباره نباشم. با احترام و تقدیر از شما، حسین علیزاده / اول خرداد ٩٥»
مرجع : عصر ایران
