کشتار اورلاندو به روایت یکی از قربانیان

گروه بین الملل: مینا، مادر ادی، نیمه شب با پیامک‌های پسرش از خواب بیدار شد. او شماره پسرش را گرفت اما کسی گوشی را جواب نداد و او هم شروع به فرستادن پیامک کرد. پرسید: "تو خوبی؟" یک دقیقه بعد پسرش جواب داد "در دستشویی گیر افتاده‌ام" و بعد نوشت که در باشگاه پالس است و از مادرش خواست پلیس خبر کند.

در چند دقیقه بعد مادر دیوانه‌وار برای پسرش پیام می‌فرستاد که دارد به پلیس زنگ می‌زند و از او می‌خواست که تلفنش را جواب دهد. ساعت دو و ۳۹ دقیقه ادی نوشت: "دارد می‌آید. من الان می‌میرم." مینا از پسرش می‌پرسد در کدام دستشویی است و آیا کسی در آنجا تیر خورده یا نه. جواب می‌گیرد: "بله، خیلی‌ها."

مادر ادی برایش می‌نویسد که پلیس در محل است و از پسرش می‌خواهد وقتی پلیس را دید او را خبر کند. بعد از او می‌پرسد آیا مهاجم به دستشویی آمده. ادی ساعت دو و ۵۰ دقیقه پاسخ می‌دهد: "او وحشتناک است." و بعد هم آخرین پیامکش را می‌فرستد: "بله."

مادر ادی بعد از آن دیگر پیامی از پسرش نمی‌گیرد. ساعاتی بعد نام ادی جاستیس، حسابدار و ساکن آپارتمان کوچکی در مرکز شهر اورلاندو، در فهرست قربانیان مرگبارترین تیراندازی تاریخ آمریکا دیده می‌شود. با شروع تیراندازی در باشگاه پالس اورلاندو، ادی جاستیس وحشت‌زده فرستادن پیامک‌ به مادرش را شروع کرد. او که در دستشویی گیر افتاده بود از مادرش خواست که پلیس را خبر کند. مادر ادی یک روز بعد نام پسرش را در میان ۵۰ قربانی تیراندازی اورلاندو پیدا کرد.

"مامان، دوستت دارم"، اولین پیامی است که مینا جاستیس، مادر ادی، ساعت دو و شش دقیقه بامداد روز یکشنبه از پسرش دریافت می‌کند. پیامک بعدی این است: "در باشگاه دارند تیراندازی می‌کنند." ادی جاستیس سی‌ ساله یکی از ده‌ها نفری بود که مهاجم در داخل باشگاه به گروگان گرفت. در این حمله که مرگبارترین تیراندازی گروهی در آمریکا بود، ۵۰ نفر کشته و ۵۳ نفر هم زخمی شدند.