حق کیارستمی در صداوسیمای ایران یک خط زیرنویس بود؟

صداوسیما، با آن همه ادعا تا آخرین لحظات نسبت به اعلام خبر درگذشت این هنرمند برجسته جهانی سکوت کرد و با تاخیر فراوان در ابتدا به یک زیرنویس در شبکه خبر اکتفا کرد. این همه تنگ نظری و بی تفاوتی نسبت به درگذشت مردی که در تاریخ سینمای جهان جاودانه شده است از کجا ناشی می شود؟  صداوسیما چطور می تواند نسبت به اعلام فوری خبر درگذشت هنرمندی که تا آخرین لحظات عمر نسبت به کشورش وفادار بود و با آثار شاعرانه و هنرمندانه اش باعث شهرت جهانی سینمای ایران شده بود، بی تفاوت باشد؟ شاید در آن سازمان عریض و طویل کمتر کسی کیارستمی را می شناخته است؛ درست همانند پزشکی که محمد شیروانی گفته بود کیارستمی را نشناخته و با بی تفاوتی عمل جراحی اش را به دستیارش سپرده بود. این کوتاهی ها، این بی تفاوتی ها دستاوردی جز کاهش شدید اعتماد مردم نسبت به این رسانه ی مدعی ندارد و مردم توقع دارند صداوسیما قدر بزرگانی چون کیارستمی که باعث اعتلای نام ایران و هنر ایرانی در جهان بودند را بداند.
 
به قول رضامیرکریمی، سینماگر مطرح کشورمان که برای او نوشت: «سلام استاد عباس کیارستمی،خسته نباشی، خانه ات آباد که سینمای ما را آباد کردی . پرسیدم اگر نباشی دلت برای چه چیز اینجا تنگ می شود، گفتی برای تغییر فصل ها، برای پاییز بعد از تابستان، و برای بهار پس از زمستان. حالا دل سینمای جهان در فصل های پی در پی بی تو تنگ می شود و تو آسوده و بی درد و آرام باش، که رسیدی، و خانه دوست همان جاست.»
 
ما هم در این لحظه فقط می توانیم بگوییم استاد کیارستمی مهربان، خانه ات آباد، روحت شاد که تو رفتی و ما ماندیم با این مدعیان اخلاق که در رسانه شان تا توانستند نسبت به هنرمند بزرگی چون شما بی تفاوت بودند. رسانه ای که حتی این "رسالت حرفه ای" را برای خود قائل نبود تا در شبی که خبر درگذشت این هنرمند برجسته در شبکه های اجتماعی دست به دست می چرخید و شایعات مختلفی شنیده می شد، به مردم فرهنگ دوست کشورش احترام بگذارد و اطلاعات به روز به آنها منتقل کند.